Shivarpanam Story In Telugu : ఇది నిజంగా జరిగిన కథ అని చెబుతారు. ఇప్పటికీ ఆ ప్రదేశంలో జరిగే ఉత్సవాలు, వేడుకలు ఇందుకు నిదర్శనం. పరమ శివునికి మహాభక్తుడైన ఓ జాలరి కథను తెలుసుకుందాం.
జాలరి కథ
తమిళనాడు దగ్గర సముద్రతీర ప్రాంతంలో నాగపట్నం అనే ఊరు ఉన్నది. అక్కడ జాలరి కుటుంబాలు చాలా ఉన్నాయి. ఈ కుటుంబాలలో ఒక జాలరివాడు మహా శివభక్తుడు. ఈ జాలరివాడి దినచర్య అందరిలా కాకుండా కొంత ప్రత్యేకంగా ఉండేది. ఇతడు జాలరి వాళ్లకు నాయకుడు. ఈ జాలరి అందరితో కలిసి చేపలు పట్టడానికి వెళ్లేవాడు. అయితే ఈయనకి అలవాటు ఏంటంటే వచ్చిన మొదటి చేపని శివార్పణం అని సముద్రంలో వేసేవాడు. మిగిలినవన్నీ తను తీసుకునే వాడు. ఈ విధంగా అతను భగవద్భక్తిని పాటిస్తూ కుటుంబ పోషణ చేస్తూ జీవనాన్ని సాగిస్తుండేవాడు. ఇతని బ్రతుకులో తెలిసినదంతా తనకు దొరికిన దానిలో మొదటిది శివార్పణం చేయడమే!
శివార్పణం అంటే!
నిజానికి భక్తి అంటేనే శివార్పణం. ఏ పని చేసినా భక్తితో మనసారా శివార్పణం అంటే చాలు ఎక్కడలేని ప్రశాంతత కలుగుతుంది. అలా అనగలిగిన వారు నిజంగా ధన్యులు. నిజానికి శివుడితో కలిసిన ఏ మాటకైనా అందం వస్తుంది. శివభక్తి, శివ ప్రేమ, శివార్పణం ఇలాంటి మాటలు. ఈ జాలరికి తెలిసిన ఒకే పదం శివార్పణం.
ఒకే మాటగా ఒకే బాటగా!
ఈ జాలరి నాయకత్వంతో అందరూ సుఖంగా ఉండేవాళ్లు. నాయకుడు ఏం చెప్తే మిగిలిన వాళ్లు అదే పాటించేవారు. ఒకే మాటగా ఒకే బాటగా వారంతా ఆనందంగా జీవనం సాగిస్తుండేవాడు. జాలరి నాయకత్వంలో మత్స్యసంపదతో సంపదలన్నీ సంపాదించుకుంటూ హాయిగా ఉన్నారు.
ముంచుకొచ్చిన ఆపద
ఇలా కాలం ఆనందంగా సాగుతుండగా ఏం దౌర్భాగ్యమో కానీ కొంతకాలం వాళ్లకి చేపలు పడలేదు. ఎన్నాళ్లు సముద్రంలోకి ఎంత దూరం వెళ్లి వేటాడుతున్నా చేపలు పడలేదు. దరిద్రం వచ్చింది. ఉన్న నిల్వలన్నీ కూడా నిత్య భోజనాలకీ, కుటుంబ పోషణకీ అయిపోయాయి. చివరికి తిండికి కూడా కటకటలాడుతున్న పరిస్థితులు ఏర్పడ్డాయి. అందరికీ ఇదే పరిస్థితి. ఎవరి ఇళ్లల్లో పొయ్యి వెలగట్లేదు.
వలలో బంగారు చేప
ఒకసారి అందరూ గుంపుగా వెళ్లి చేపల కోసం వల వేశారు. జాలరి నాయకుడు వల వేయగానే వలలో ఏదో బరువుగా పడింది. ఏమిటా అని తీసి చూస్తే ఎన్నడూ ఎవ్వరూ చూడని కనీవినీ ఎరుగని ఒక చేప వచ్చింది. అది బంగారు రంగు పొలుసులు, రత్నాలు పొదిగిన చర్మంతో ఆశ్చర్యకరంగా ఉన్నది. దానిని వీళ్లందరూ కష్టపడి పడవ మీదకి తీసుకువచ్చారు. ఈ చేపని కానీ తీసుకువెళ్లి రాజుగారికి ఇస్తే ఆ రాజు దీనిని ఉంచుకొని వీళ్లకి కావలసినంత సంపద ఇస్తాడు. లేదా ఎవరికైనా అమ్మినా మరెన్నడూ చేపలు పట్టుకోవలసిన అవసరం లేనంత సంపద వచ్చేది.
మరి శివార్పణం ఎలా!
జాలరి నాయకునికి మొదట పడ్డ చేప శివార్పణంగా సముద్రంలోకి విసిరేయడం అలవాటు కదా! పోనీ దీనితోపాటు ఒక రెండు, మూడు చేపలు వస్తే అసలు బంగారు చేప ఉంచుకొని రెండోది పడేయచ్చు. కానీ ఈయనకి వచ్చింది ఒకటే చేప.
ఆందోళనలో జాలరులు
అలాంటి క్లిష్ట పరిస్థితిలో ఉన్న మిగిలిన వాళ్లందరికీ భయం పట్టుకుంది. ఎందుకంటే ఈయన అలవాటు వాళ్లందరికీ తెలుసు. మొదటి చేపను శివార్పణం అని వేయడం ఈయనకు అలవాటు. నాయకుడు కాబట్టి వద్దు అనలేరు. తిండికి కూడా గడవని ఈ గడ్డు పరిస్థితిలో ఈయన ఇప్పుడు ఏం చేస్తాడో అని ఆవేదన కలిగింది. మిగిలిన జాలరులు ప్రతిరోజూ తిండికి లేదని బాధ పడుతుంటే ఈ పెద్దమనిషి మాత్రం రోజూ శివార్పణం చేయడానికి చేప లేదు అని ఏడ్చేవాడు. ఇక ఇప్పుడు ఈ బంగారు చేపను శివార్పణం చేస్తే ఇక మన గతి ఏంటి అని అందరూ ఆందోళన చెందసాగారు.
అదీ భక్తి అంటే
ఇప్పుడు ఇతనికి ఇన్నాళ్లకి నాకు శివుడికి అర్పించడానికి గొప్ప చేప దొరికింది అని ఆనందం కలిగింది. ఇంతకాలం మామూలు చేప ఇచ్చాను. శివుడికి అర్పించడం కోసం అద్భుతమైన చేప దొరికింది అని ఒళ్లంతా పులకించిపోయింది. కళ్లవెంట ఆనందాశ్రువులు రాలుతున్నాయి. ఆ చేపని పైకి తీశాడు. మిగిలిన జాలరులు ఆ చేపను శివార్పణం చేయవద్దని ఆయన కాళ్లు పట్టుకుని ప్రాధేయపడ్డారు.
శివార్పణం అయిన బంగారు చేప
జాలరుల ప్రార్థనలు కానీ, ఏడుపు కానీ ఆ నాయకునికేమి పట్టలేదు. శివుడికి ఇవ్వడానికి బంగారు చేప దొరికిందన్న ఆనందంతో మైమరచిపోయి ఆ చేపను పైకెత్తి శివార్పణం అని సముద్రంలో వేశాడు.
ప్రత్యక్షమైన పరమశివుడు
వెంటనే ఒక్కసారిగా ఆకాశంలో మహా కాంతిపుంజం కనిపించి ఆ కాంతిపుంజం మధ్యలో వృషభ వాహనారూఢుడై పార్వతీ సమేతుడైన పరమేశ్వరుడు దర్శనమిచ్చి 'సంతోషించాను' అని ఇతనితో పాటు అందరినీ తనలో ఐక్యం చేసుకొని వాళ్లకి దివ్యమైన మోక్షాన్ని అనుగ్రహించాడు.
భక్తుని ఆశ్రయంతో భగవత్ దర్శనం
ఈ కథ ద్వారా మనం గ్రహించాల్సింది ఏమిటంటే భగవంతుని పూజించకపోయినా భగవంతుని భక్తుడిని అంటిపెట్టుకున్న చాలు తరించిపోతాం అని చెప్పడం. ఆ జాలరి నాయకుడు తన అచంచలమైన భక్తి విశ్వాసాలతో తాను తరించడమే కాకుండా ఎందరినో తరింపజేశాడు.
ఇది నిజం
నాగపట్నంలో ఇప్పటికీ ఆ భక్తుడి పేరున ఉత్సవం జరుగుతుంది. ఆ సమీపంలో ఉన్న శివుడు ఉత్సవమూర్తిని తీసుకువచ్చి ఆ జాలరి వాళ్ల ఇంట్లో ఘనంగా ఉత్సవం చేస్తారు.
జీవిత సత్యం
అర్పణకు సిద్ధంగా ఉన్నవాడికే అన్నీ లభిస్తాయి. కనుక అర్పించేదే నీది, దాచుకున్నది నీది కాదు. తరువాత ఎవడిదో అవుతుంది. ఇలాంటి కథలు వింటే స్వార్థ రాహిత్యము, త్యాగనిరతి, ఏర్పడి నీతి, నిజాయితీ అభివృద్ధి చెందుతాయి.
ఇలాంటి నిజ జీవిత గాథలు మన పిల్లలకు చిన్నప్పటి నుంచి తెలియజేసి వారిలో భగవత్ భక్తిని పెంచి, అర్పించడంలో ఉన్న ఆనందాన్ని తెలియజేయాలి.
ఇలాంటి భగవత్ కథ వింటూ ఉంటే మనలో రజోగుణం తమోగుణం పోయి మంచి సంస్కారాలు మేల్కొంటాయి.
ఓం నమ:శివాయ!
ముఖ్య గమనిక : పైన తెలిపిన వివరాలు కొందరు నిపుణులు, వివిధ శాస్త్రాల్లో పేర్కొన్న అంశాల ఆధారంగా అందించినవి మాత్రమే. అంతే కానీ, వీటిలో ఎలాంటి శాస్త్రీయ ఆధారాలు లేవనే విషయాన్ని పాఠకులు గమనించాలి. దీన్ని ఎంతవరకు విశ్వసించాలనేది పూర్తిగా మీ వ్యక్తిగత విషయం.
