ডাচ্চ লোকেচন টেকন'ল'জি ফাৰ্মৰ দ্বাৰা শেহতীয়াকৈ প্ৰকাশিত ৫০০ খন চহৰৰ ট্ৰেফিক ইণ্ডেক্স ৰেংকিঙে কলকাতাক বিশ্বৰ দ্বিতীয় মন্থৰ চহৰ (Slowest City) হিচাপে চিনাক্ত কৰিছে । যোৱা বছৰ কলকাতাত ১০ কিলোমিটাৰ দূৰত্ব অতিক্ৰম কৰাৰ গড় ভ্ৰমণৰ সময় আছিল ৩৪ মিনিট আৰু ৩৩ ছেকেণ্ড । বেংগালুৰু, পুনে, হায়দৰাবাদ আৰু চেন্নাইকে ধৰি আন কেইবাখনো ভাৰতীয় চহৰে ভিৰ চহৰৰ তালিকাত স্থান পাইছে ।
ভাৰতত দ্ৰুত নগৰীকৰণৰ প্ৰৱণতাৰ পৰিপ্ৰেক্ষিতত, ই কোনো আচৰিত কথা নহয় । ভাৰতৰ নগৰীয়া জনসংখ্যা চৈধ্য গুণ বৃদ্ধি পাইছে, যি ১৯০১ চনত ২৫.৯ নিযুতৰ পৰা ২০১১ চনত ৩৭৭.১ নিযুতলৈ বৃদ্ধি হৈছে । বৰ্তমানৰ বিকাশৰ হাৰত ২০৫০ চনৰ ভিতৰত ভাৰতৰ নগৰীয়া জনসংখ্যা ৮৭০ নিযুত হ'ব বুলি অনুমান কৰা হৈছে ।
যান-জঁটৰ সমস্যা
পথ পৰিবহণ বৰ্ষপুস্তিকা ২০১৯-২০ (Road Transport Yearbook) অনুসৰি, প্ৰতি ১০০০ জন লোকৰ বাবে পঞ্জীভুক্ত মটৰ বাহনৰ সংখ্যা ২০০১ চনত ৫৩ ৰ পৰা ২০২০ চনত ২৪৬ লৈ বৃদ্ধি হৈছে । মটৰচালিত পৰিবহণৰ অৰ্থ হৈছে (গাড়ী আৰু দুচকীয়া বাহন) ৰাস্তাত মুঠ বাহনৰ ৮৫ শতাংশ । অৱশ্যে ভাৰতীয় চহৰসমূহত পৰিবহণৰ চাহিদা আৰু যোগান পৃথক । উদাহৰণ স্বৰূপে, দিল্লীৰ ৯০ শতাংশ পথৰ স্থান চাৰিচকীয়া আৰু দুচকীয়া বাহনৰ দ্বাৰা দখল কৰা হয় । যি চাহিদাৰ ২০ শতাংশও পূৰণ নকৰে ।
ৰাজহুৱা পৰিবহণ প্ৰণালীৰ কম পথ স্থান ব্যৱহাৰ কৰা, কম ইন্ধন খৰচ কৰা আৰু প্ৰতিজন যাত্ৰীৰ বাবে কম প্ৰদূষণ সৃষ্টি কৰাৰ ক্ষেত্ৰত বহুতো লাভালাভ আছে । তথাপিও, নিটি আয়োগ ২০১৮ৰ প্ৰতিবেদন অনুসৰি ভাৰতত প্ৰতি ১০০০ জন লোকৰ বাবে মাত্ৰ ১.২ খন বাছ আছে, যি উন্নয়নশীল দেশবোৰৰ মানদণ্ডতকৈ যথেষ্ট কম ।
১,০০,০০০ ৰো অধিক জনসংখ্যা থকা ৪৫৮ খন ভাৰতীয় চহৰৰ ভিতৰত মাত্ৰ ৬৩ খনত এক আনুষ্ঠানিক চিটি বাছ প্ৰণালী আছে । মেট্ৰ' আৰু উপনগৰীয় ৰে'ল সেৱা ক্ৰমান্বয়ে ১৩ আৰু ৯ খন চহৰত কাম কৰে । অপৰ্যাপ্ত ৰাজহুৱা পৰিবহণ ব্যৱস্থা আৰু বৰ্ধিত উপাৰ্জনৰ স্তৰৰ ফলত ব্যক্তিগত পৰিবহণ বৃদ্ধি পাইছে । অটো ৰিক্সা, টেক্সি আৰু মিনি বাছকে ধৰি মধ্যৱৰ্তী ৰাজহুৱা পৰিবহণে চহৰবোৰত, বিশেষকৈ মজলীয়া আৰু সৰু চহৰবোৰত পৰিবহণ যোগানৰ ব্যৱধান দূৰ কৰি আছে ।
এই সকলোবোৰে আমাৰ চহৰসমূহত যান-জঁটৰ সমস্যাৰ উদ্ভৱ কৰে । নীতি আয়োগৰ ২০১৮ ৰ প্ৰতিবেদনত কোৱা হৈছে যে ভাৰতৰ কিছুমান মেট্ৰ' চহৰত বাহনৰ গড় গতি বেগ ১৭ কিঃমিঃ/ঘণ্টাৰ সমান কম । চহৰৰ বাসিন্দাসকলে সাধাৰণতে শীৰ্ষ যান-বাহনত অতিৰিক্ত ১.৩ ৰ পৰা ১.৬ গুণ অধিক ঘণ্টা অতিবাহিত কৰিবলৈ বাধ্য হয় । এনেদৰে সময় খৰছ কৰাৰ ফলত চহৰবোৰত উৎপাদনশীলতা যথেষ্ট হ্ৰাস হয় ।
২০১৮ চনত ভাৰতৰ চাৰিখন মুখ্য মেট্ৰ' চহৰত যান-জঁটৰ ফলত বাৰ্ষিক অৰ্থনৈতিক লোকচান প্ৰায় ২২ বিলিয়ন ডলাৰ হ'ব বুলি অনুমান কৰা হৈছে । যান-জঁটৰ প্ৰতিকূল প্ৰভাৱ সময় আৰু অৰ্থনৈতিক লোকচানৰ পৰা বহু দূৰত । বৰ্ধিত যাতায়তৰ সময় আৰু যান-জঁটৰ অৰ্থ হৈছে প্ৰদূষকৰ উচ্চ নিৰ্গমন আৰু অধিক স্বাস্থ্য বিপদাশংকা ।
ভাৰতীয় চহৰসমূহত গতি এক গুৰুতৰ সমস্যা
শেহতীয়াকৈ এন বি ই আৰ ৱৰ্কিং পেপাৰ (২০১৮)ত গতিশীলতা আৰু ভিৰ সম্পৰ্কে ১৫৪ খন ভাৰতীয় চহৰত ২২ নিযুত ভ্ৰমণ বিশ্লেষণ কৰা হৈছে যিয়ে স্পষ্ট কৰিছে যে ভাৰতীয় চহৰবোৰত যান-বাহনৰ চলাচল সাধাৰণতে শীৰ্ষ সময়ৰ বাহিৰত লেহেমীয়া হৈ আছে ।