সাধাৰণতে কোৱা যায় যে, পিতৃ-মাতৃৰ পৰা পোৱা মাত্ৰাধিক শাসনে সন্তানৰ বাবে সমস্যাৰ সৃষ্টি কৰে ৷ অৱশ্য কথাটো নোহোৱাও নহয় ৷ সন্তানে কি বস্তু কেনেকৈ খাব, কি পিন্ধিব, কেতিয়া শুব, কেনেকুৱা ধৰণৰ কেইজন বন্ধু ৰাখিব ইত্যাদি সকলোতে যেতিয়া অভিভাৱকে নিজৰ হস্তক্ষেপ কৰে সন্তানৰ বাবে ই হৈ পৰে আমনিদায়ক ৷ ইয়াৰ লগতে আৰু এটা মন কৰিবলগীয়া কথা হ’ল যে সন্তান লালন পালনৰ নামত যেতিয়া সন্তানৰ প্ৰতিটো দাবী মানি লোৱা যায়, সন্তানৰ ভূলবোৰ আওকাণ কৰা হয়, নতুবা প্ৰতিটো সৰু ভূল-শুদ্ধ ব্যৱহাৰ মানি লোৱা হয় ইয়ে কিন্তু সন্তানৰ বিকাশত নিশ্চয়কৈ বিৰূপ প্ৰভাৱ পেলায় (Over Protective Parenting on Kids mental health) ৷
মনোবিজ্ঞানী ডাঃ ৰেণুকা শৰ্মাই কৈছে যে পিতৃ-মাতৃৰ অ’ভাৰ প্ৰটেক্টিভ স্বভাৱ অৰ্থাৎ য’ত সন্তানৰ জীৱনত পিতৃ-মাতৃৰ হস্তক্ষেপ পুৰামাত্ৰাই থাকে তেনে সন্তানৰ মানসিক স্বাস্থ্য আৰু ব্যৱহাৰক ই বাৰুকৈয়ে প্ৰভাৱিত কৰে ৷
তেওঁ লগতে কয় যে মাত্ৰাধিক শাসন আৰু মাত্ৰাধিক ৰেহাই এটাও আদৰ্শ পেৰেন্টিং শ্ৰেণীত নপৰে ৷ এই দুইটা পদ্ধতিতে সন্তানৰ ব্যৱহাৰ বিশেষকৈ আত্মবিশ্বাস, সিদ্ধান্ত লোৱাৰ ক্ষমতা, ঘটনা-পৰিঘটনাসমূহ চোৱাৰ দৃষ্টিভংগী, ভূল-শুদ্ধ বিচাৰ প্ৰক্ৰিয়া তথা আনৰ সৈতে তেওঁলোকৰ ব্যৱহাৰৰ ওপৰত প্ৰভাৱ পৰে ৷
ডাঃ ৰেণুকা শৰ্মাই কৈছে যে অ’ভাৰ প্ৰটেক্টিভ পেৰেন্টিঙত সন্তান এটিৰ ক্ষেত্ৰত সকলো ধৰণৰ সিদ্ধান্ত অভিভাৱকে লয় ৷ থকা,খোৱা,শোৱাৰ পৰা আৰম্ভ কৰি কিতাপৰ পৰা বন্ধুলৈকে সকলোতে পিতৃ-মাতৃৰ হস্তক্ষেপ থাকে ৷ পিতৃ-মাতৃয়ে সকলো প্ৰয়োজনীয়তা আৰু দাবী আগতীয়াকৈ পূৰণ কৰে । সন্তানৰ প্ৰতিটো ভুল-শুদ্ধ আচৰণত সন্তানৰ পক্ষ লোৱাৰ লগতে সন্তানে যাতে কোনো কঠোৰ পৰিশ্ৰম বা সংগ্ৰাম কৰিবলগীয়া নহয় তাৰ প্ৰতি বিশেষ সজাগ এনে পিতৃ-মাতৃ ৷ সন্তানে যাতে কোনো ধৰণৰ বিফলতা, দুখ বা অভাৱৰ সন্মুখীন হ'ব নালাগে সেয়া নিশ্চিত কৰিবলৈ সকলো প্ৰচেষ্টা কৰে এওঁলোকে । অৱশ্যে প্ৰায় সকলো অভিভাৱকে সন্তানৰ সুখৰ সকলো কৰিব বিচাৰে । কিন্তু এই ধৰণৰ আচৰণে শিশুৰ মানসিক আৰু আচৰণগত বিকাশক গুৰুতৰভাৱে প্ৰভাৱিত কৰে ।
ডাঃ ৰেণুকাই উল্লেখ কৰিছে যে সন্তানক যদি ভুল কৰিবলৈ দিয়া নহয় বা ভুল কৰিলেও পিতৃ-মাতৃয়ে যদি অধিক মৰমেৰে ভুল আঙুলিয়াই দিয়ে তেনে সন্তানে ভুলবোৰ বুজি তাৰ পৰা শিক্ষা ল’ব নোৱাৰিব ৷ ভুলবোৰৰ সংশোধনী কেনেদৰে কৰিব লাগে তাক নাজানিব ৷
যদি সন্তানক আৰম্ভণিৰে পৰাই প্ৰতিটো সৰু-বৰ কথাৰ ক্ষেত্ৰত সঠিক পথ দেখুৱাই আগবঢ়াই নিব বিচৰা হয় এনে সন্তানে পিছলৈ আনৰ নিৰ্দেশনা অবিহনে সিদ্ধান্ত ল’ব নোৱাৰা পৰিস্থিতিৰ সৃষ্টি হয় ৷ ই সন্তানৰ আত্মবিশ্বাসৰ ক্ষেত্ৰটো প্ৰভাৱ পেলায় ৷
ডাঃ ৰেণুকাই মন্তব্য কৰিছে যে এনে পৰিৱেশত ডাঙৰ হোৱা সন্তানে ডাঙৰ হোৱাৰ পিছতো উচ্চ স্তৰৰ চাপ, উদ্বিগ্নতা আৰু হতাশাত ভোগাৰ সম্ভাৱনা থাকে । জীৱনৰ প্ৰতি অসন্তুষ্টি আৰু তেওঁলোকৰ চাৰিওফালৰ লোকসকলৰ ওপৰত অত্যাধিক নিৰ্ভৰশীল হোৱা দেখা যায়। সেয়েহে, আৰম্ভণিৰ পৰাই লালন-পালনৰ সময়ত সন্তানৰ আচৰণত ভাৰসাম্য বজাই ৰখাটো অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ ।
অনুশাসন, স্বাধীনতা, স্নেহ, ভুলবোৰ সঠিকভাৱে বুজাই দিয়া, আত্মনিৰ্ভৰশীল হ'বলৈ উৎসাহিত কৰা, সঠিক কথাৰ বাবে সমৰ্থন কৰা, পথ প্ৰদৰ্শক হোৱা এইবোৰত ভাৰসাম্য বজাই ৰাখিলে সন্তানৰ ব্যৱহাৰিক আৰু মানসিক স্বাস্থ্য কুশলে থাকে ৷ একে সময়তে, বস্তুবোৰৰ প্ৰতি তেওঁলোকৰ দৃষ্টিভংগীও স্পষ্ট হৈ থাকে আৰু প্ৰতিকূলতাৰ সৈতে ভালদৰে মোকাবিলা কৰাৰ সামৰ্থ্য বিকাশ হয় ।
লগতে পঢ়ক: ক’ভিড-19 ত আক্ৰান্ত হোৱাৰ পিছত এবছৰলৈকে থাকে হৃদৰোগত আক্ৰান্ত হোৱাৰ আশংকা
