ନୂଆଦିଲ୍ଲୀ: ଭାରତ ପକ୍ଷରୁ ୯ ଜଣ ମୁଷ୍ଟିଯୋଦ୍ଧା ଚଳିତ Tokyo Olympic ରେ ଭାଗନେବେ । ତେବେ ଏହି ୯ ଜଣଙ୍କ ଉପରେ ପଦକ ପାଇଁ ଆଶା ଆଉ ଆସ୍ଥା ରଖିଛନ୍ତି ସମଗ୍ର ଭାରତବାସୀ । ଭାରତରୁ ୫ ଜଣ ପୁରୁଷ ଓ ୪ ଜଣ ଷ୍ଟାର ବକ୍ସର ବା ଯୋଦ୍ଧା ଅଲମ୍ପିକରେ ଏଥର ଦେଖାଇବେ ଦମ । ତେବେ ଆସନ୍ତୁ ଜାଣିବା ଏହି ନବ ରତ୍ନଙ୍କ ବିଷୟରେ ।
ପୁରୁଷ ମୁଷ୍ଟିଯୋଦ୍ଧା
ଅମିତ ପଙ୍ଘାଲ (୫୨ କିଗ୍ରା)
ଏହି ଫ୍ଲାଇଂୱେଟ ସେହି ଆଶାକୁ ସାକାର କରୁଛନ୍ତି ଯାହା ଅନେକ ସମୟରେ ସୁପର ହେଭିୱେଟଙ୍କୁ ବି ତଳେ ପକାଇଦେବାର ସାମର୍ଥ୍ୟ ରଖେ । ବିଶ୍ବର ଏକ ନମ୍ବର, ଟପ ସିଡ଼ ପଙ୍ଘାଲଙ୍କୁ ଟୋକିଓ ଅଲମ୍ପିକରେ ନିଶ୍ଚିତ ପଦକ ବିଜେତା ଭାବରେ ଦେଖାଯାଉଛି । ସେ ଏହା ଜାଣନ୍ତି ତେଣୁ ସେ ସ୍ପଷ୍ଟଲାଇଟରେ ରହିଛନ୍ତି ।
ହରିୟାଣାର ଏହି ଆର୍ମିମ୍ୟାନ ନିୟନ୍ତ୍ରିତ ଆକ୍ରାମକତା ଓ ଉନ୍ନତ କୌଶଳର ମିଶ୍ରଣ ଅଟନ୍ତି । ପଙ୍ଘାଲଙ୍କ ପାଖରେ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରହିଛି ବିଶ୍ବ ଚାମ୍ପିୟନଶିପ ଓ କମନୱେଲଥ ଗେମ୍ସର ରୌପ୍ୟ ପଦକ, ଏହାସହ ଏସିଆନ ଗେମ୍ସର ସ୍ବର୍ଣ୍ଣ ପଦକ ଓ ଏସିଆନ ଚାମ୍ପିୟନଶିପର ଅନେକ ଗୁଡ଼ିଏ ପଦକ ।
ନିଜର ପ୍ରଥମ ଅଲମ୍ପିକ ଖେଳୁଥିବା ୨୫ ବର୍ଷୀୟ ପଙ୍ଘାଲ ଗତ ଚାରିବର୍ଷ ଧରି ଅବିଶ୍ରାନ୍ତ ରହିଛନ୍ତି । ୨୦୧୭ ଏସିଆନ ଚାମ୍ପିୟନଶିପରେ ପ୍ରଥମ କରି କାଂଶ୍ୟ ପଦକ ଜିତିଥିଲେ ଅମିତ । ଫାଇନାଲରେ ପହଞ୍ଚିନଥିଲେ ମଧ୍ୟ ପରାଜିତ ହୋଇଥିବା ଭଳି ଲାଗୁନଥିଲେ ଅମିତ । କିନ୍ତୁ ସେ ନିଜର ଦୁର୍ବଳତା ସେ ଜାଣିପାରିଥିଲେ । ବିଳମ୍ବରେ ଆରମ୍ଭ କରିଥିବା ପଙ୍ଘାଲ କହନ୍ତି ଯେ ଅଲମ୍ପିକ ପଦକ ଜିତିବା ପାଇଁ ସେ ନିଜର ସମସ୍ତ ତୃଟିକୁ ଦୂର କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଛନ୍ତି ।
ମନିଷ କୌଶିକ (୬୩ କିଗ୍ରା)
ମନିଷ ମଧ୍ୟ ଜଣେ ୨୫ ବର୍ଷୀୟ ଡେବ୍ୟୁଟାଣ୍ଟ ଓ ଆର୍ମିମ୍ୟାନ ମଧ୍ୟ । କୌଶିକ ଜଣେ କଳା ଘୋଡ଼ା । ସେ ସ୍ପଟଲାଇଟରେ ରହିବା ଭଳି ଖେଳାଳି ନୁହନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଆପଣ ଏହା ଜାଣିବା ପୂର୍ବରୁ ସେ ପଦକ ଜିତିଯାଇପାରନ୍ତି । ଏମିତି କିଛି ଘଟଣା ଘଟିଥିଲା ୨୦୧୮ କମନୱେଲଥ ଗେମ୍ସରେ ଓ ୨୦୧୯ ବିଶ୍ବ ଚାମ୍ପିୟନଶିପରେ ।
ଭିୱାନୀ ଦେବସାର ଗାଁର ଜଣେ ଚାଷୀଙ୍କ ଶାନ୍ତ ସ୍ବଭାବର ପୁଅ କୌଶିକ ସେବେଠାରୁ ହିଁ ଅଲମ୍ପିକ ପଦକର ଆଶା ମନରେ ସାଇତିଛନ୍ତି ଯେବେଠାରୁ ସେ ୨୦୦୮ ବେଜିଙ୍ଗ ଅଲମ୍ପିକରେ ବିଜେନ୍ଦର ସିଂହଙ୍କୁ କାଂଶ୍ୟ ପଦକ ଜିତିବାର ଦେଖିଥିଲ ।
ଗତବର୍ଷ ଏସିଆନ ଅଲମ୍ପିକ କ୍ବାଲିଫାୟର୍ସ ପାଇଁ ଜୋରଡାନରେ ଥିବା ବେଳେ ବାଇସେପରେ ଆଘାତ ଯୋଗୁଁ ସେ ପ୍ରାୟ ୧୦ ମାସ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଖେଳିପାରିନଥିଲେ । ଅଲମ୍ପିକ ସ୍ଥଗିତ ହେବା ଏହି ବକ୍ସରଙ୍କ ପାଇଁ ଏକ ବରଦାନ ସଦୃଶ ଥିଲା, ଯାହାଦ୍ବାରା ସେ ନିଜର ପଞ୍ଚ୍କୁ ଅଧିକ ପ୍ରଭାବଶାଳୀ କରିବା ସହ ନିଜ ଷ୍ଟାମିନା ମଧ୍ୟ ବଢ଼ାଇଛନ୍ତି ।
ତେବେ କୋଭିଡରେ ଆକ୍ରାନ୍ତ ହୋଇ ସେ ଚଳିତ ବର୍ଷ ଆରମ୍ଭରେ ହୋଇଥିବା ଏସିଆନ ଚାମ୍ପିୟନଶିପରେ ଭାଗ ନେଇ ପାରିନଥିଲେ କିନ୍ତୁ ସେ ସୁସ୍ଥ ହୋଇ ଅଲମ୍ପିକ ପଦକ ପାଇଁ ଜଣେ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଆଶାୟୀ ନହେଲେ ବି ଜଣେ ଦୃଢ଼ ଆଶାୟୀ ନିଶ୍ଚୟ ।
ବିକାଶ କ୍ରିଷନ (୬୯ କିଗ୍ରା)
ଏ ହେଉଛନ୍ତି ଭାରତୀୟ ବକ୍ସିଂର ଭେଟେରାନ । ଦୁଇଟି ଅଲମ୍ପିକ ଖେଳିଥିବା ଅଲମ୍ପିଆନ । ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଭାତରେ ଥିବା ସବୁଛାରୁ ସଜ୍ଜିତ ମୁଷ୍ଟିଯୋଦ୍ଧା ମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ । ଅଭିଜ୍ଞତା ଥିବା ଏମିତି ଜଣେ ଖେଳାଳି ଯିଏକି ନୂଆ କରି ବକ୍ସିଂ କରୁଥିବା ଖେଳାଳିଙ୍କୁ କଣ କରିବା ଉଚିତ ଓ କଣ କରିବା ଅନୁଚିତ ସେନେଇ ଏକ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଚିଠା ଦେଇ ପାରିବେ ।
ଆଉ ଜଣେ ହରିୟାଣା ଯୋଦ୍ଧା କ୍ରିଷାନ ଯିଏ ମୁଷ୍ଟିଯୁଦ୍ଧରେ କୌଶଳ କଣେ ଜଣାଇ ଦିଅନ୍ତି । ସେ ପ୍ରତିଟି ମୁଭ୍ରେ ଯୋଜନା କରନ୍ତି ଆଉ ଅନେକ ସମୟରେ ସେ ଏହାକୁ ଖୁବ ସହଜରେ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରି ନିଅନ୍ତି । ନିଜ ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ଦିନର ଅସଫଳତାକୁ ଛାଡ଼ିଦେଲେ କ୍ରିଷନ ଜଣେ ଅଭୁତପୂର୍ବ ଯୋଦ୍ଧା ଭାବେ ଉଭା ହୋଇଛନ୍ତି ।
29 ବର୍ଷୀୟ ବିକାଶ ନିଜର ତୃତୀୟ ତଥା ଅନ୍ତିମ ଅଲମ୍ପିକ ଖେଳିବେ ଏବଂ ସେ ପ୍ରତିଥର ଭଳି ପ୍ରସ୍ତୁତ କରି ନେଇଛନ୍ତି ନିଜ ପାଇଁ ଯୋଜନା ।
ଏହି ସ୍ଥାନରେ ପହଞ୍ଚିବା ପାଇଁ କ୍ରିଷନ କରିଛନ୍ତି ଅନେକ ତ୍ୟାଗ, କିଛି ଛୋଟ ଓ କିଛି ବଡ଼ । ବଡ଼ ତ୍ୟାଗଟି ହେଉଛି ନିଜ ଛୋଟ ଛୋଟ ଛୁଆଙ୍କୁ ଛାଡ଼ି ଗୋଟିଏ ବର୍ଷ ଧରି ଦୂରରେ ରହିବା । ବିକାଶ ତାଙ୍କ ଛୁଆଙ୍କୁ କେବଳ ଫଟୋରେ ବଡ଼ ହେଉଥିବାର ଦଖୁଛନ୍ତି ।
ଆଶିଷ କୁମାର (୭୫ କିଗ୍ରା)
ହିମାଚଳ ପ୍ରଦେଶର ସୁନ୍ଦର ନଗରର ଏହି ଯୋଦ୍ଧା ଗତବର୍ଷ ତାଙ୍କ ପିତାଙ୍କୁ ହରାଇବାର ଗୋଟିଏ ମାସ ପରେ ହିଁ ଟୋକିଓ ଟିକଟ ଅର୍ଜନ କରିଥିଲେ । 26 ବର୍ଷୀୟ ଏକ ଓଜନ ବର୍ଗରେ କ୍ରମାଗତ ଅଗ୍ରଗତି କରୁଛନ୍ତି ଯାହାକି ବିଜେନ୍ଦର ସିଂ କରିଥିଲେ ଓ ଏକାଧିକ ଥର ଇତିହାସ ରଚିଥିଲେ ।
ଆଶିଷଙ୍କ ଅଲିମ୍ପିକ୍ ଯାତ୍ରା ସହଜ ନଥିଲା । ଯିଏ ତାଙ୍କୁ ସେହି ସ୍ଥାନରେ ଦେଖିବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲେ ସେ ତାଙ୍କୁ ହିଁ ସେହି ସ୍ଥାନରେ ପହଁଞ୍ଚିବାର ଗୋଟିଏ ମାସ ପୂର୍ବରୁ ହରାଇଲେ। କେବଳ ସେତିକି ନୁହେଁ ସ୍ପେନରେ ଟୁର୍ଣ୍ଣାମେଣ୍ଟ ଖେଳିବା ବେଳେ ଚଳିତ ବର୍ଷ ସେ କୋଭିଡରେ ମଧ୍ୟ ଆକ୍ରାନ୍ତ ହୋଇଥିଲେ । ତେବେ ତାଙ୍କ ଆଥଲେଟ ଶରୀର କୌଣସି ଲକ୍ଷଣ ଦେଖାଇନଥିଲା ।
ସମ୍ପ୍ରତି ଏସିଆ ଚାମ୍ପିୟନଶିପ୍ରେ ଆଶିଷଙ୍କ ପ୍ରଦର୍ଶନ ଟିକେ ଭିନ୍ନ ନଜର ଆସୁଥିଲେ, ଯେଉଁଠାରେ ସେ କାଂଶ୍ୟ ପଦକ ଜିତିଥିଲେ । କିନ୍ତୁ ସେ ରିଙ୍ଗ ବାହାରେ ଯେପରି ପ୍ରତିକୂଳ ପରିସ୍ଥିତିର ମୁକାବିଲା କରିଥିଲେ ତାହା ଅତୁଳନୀୟ ।
ସତିଶ କୁମାର (+୯୧ କିଗ୍ରା)
ଅଲମ୍ପିକ ପାଇଁ ଯୋଗ୍ୟତା ଅର୍ଜନ କରିଥିବା ପ୍ରଥମ ସୁପର ହେଭିୱେଟ୍ କିନ୍ତୁ ଯାହାଙ୍କ ବିଷୟରେ ଅଧିକ ଚର୍ଚ୍ଚା ହୁଏ ନାହିଁ । ପାଞ୍ଚ ଜଣିଆ ପୁରୁଷ ଦଳର ସର୍ବ ପୁରାତନ ଯୋଦ୍ଧା ହେଉଛନ୍ତି ୩୨ ବର୍ଷୀୟ ସତିଶ, କିନ୍ତୁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟର କଥା, ସେ ଜଣେ ଅଲିମ୍ପିକ୍ ଡେବ୍ୟୁଟାଣ୍ଟ ।
ଉତ୍ତରପ୍ରଦେଶର ବୁଲନ୍ଦଶହରର ଜଣେ କୃଷକଙ୍କ ପୁଅ ସତୀଶ ଏସିଆନ୍ ଗେମ୍ସ ସହ କମନୱେଲଥରେ ପଦକ ବିଜେତା ହୋଇଛନ୍ତି ।
