नागपूर - पत्नीच्या खून प्रकरणी आरोपी पतीने घटनास्थळावर नसल्याचा दावा करत स्वतःचा बचाव करण्याचा प्रयत्न केला. मात्र, सिगारेटच्या एका छोट्या तुकड्याने त्याला आजन्म कारावासाच्या शिक्षेस पात्र ठरवले. कुठलाही प्रत्यक्षदर्शी पुरावा नसताना पोलिसांच्या तपासातील परिस्थितीजन्य पुराव्याच्या आधारावर मुंबई उच्च न्यायालयाच्या नागपूर खंडपीठाच्या द्विसदस्यीय बेंचने हा निकाल दिला आहे. जिथे अनेक खुनाचा प्रकरणात प्रत्यक्षदर्शी नसल्याने गुन्हे करत मोकाट सुटतात, पण याप्रकारणात छोट्याशा चुकीमुळे गुन्ह्यास पात्र ठरला आहे. यामुळे 'कानून के नजरसे कोई नई बच सकता' हे पुन्हा सिद्ध झाले.
डीएनए चाचणीच्या अहवालाने झाले स्पष्ट
अनेकदा चित्रपट आणि कथानकामध्ये पुरावे गोळा करताना पोलीस आणि सीआयडीमध्ये आपण पाहिले असतील. पण हे पुरावे किती म्हत्वावचे ठरू शकतात हे चंद्रपूर जिल्ह्याच्या बल्लारशाच्या खुनाचा प्रकरणात समोर आले आहे. महिलेची हत्या पतीनेच केली हे कोणीही प्रत्यक्षदर्शी नव्हते. पण घटनास्थळी पंचनामा करताना मिळालेल्या सिगारेटच्या तुकड्यावर असलेला थुंकी आणि आरोपी पतीचा नमुने घेऊन डीएनए चाचणीच्या अहवालाने हत्येच्या दिवशी तो घटनास्थळी नव्हता हा दावा खोटा ठरला.
काय होती खुनाची घटना
(2015)मध्ये चंद्रपूर जिल्ह्यातील बल्लारशाह येथे मृतक सविता रमेश जावळे यांना तिचा पुतण्या हा फोन लावत असताना त्या उचलत नव्हत्या. जेव्हा त्याने घरी जाऊन पाहिले तेव्हा घराच्या चाव्या खिडकीत होत्या. दरम्यान, त्याने खिडकीतून पाहिले असताना सविता या निपचित रक्तबंबाळ अवस्थेत पडून होत्या. त्याने पोलिसांना फोन केला. बल्लारशाहचे पोलीस अधिकारी रेवचंद सिंघनजुडे हे पोलीस कर्मचाऱ्यांसह पोहचहले. घटनास्थळी खिडकीतून चाव्या घेत दरवाजा उघडत संपूर्ण चौकशी सुरू केली. घटनास्थळी आत्महत्या करत असल्याची चिठ्ठी मिळून आली. या दोन चिठ्ठीत पती-पत्नी दोघांनी आत्महत्या करण्याचा विचार असल्याचे लिहले होते. पण या दोन्ही चिठ्या आरोपी पतीनेच लिहल्याचे सिद्ध झाले. या ठिकाणी एक गळफास दोर लटकत होता. तर, येथेच पत्नीच्या डोक्यावर लाकडी काठीने जबर मारहाण केल्याने रक्तबंबाळ होऊन मृतावस्थेत ती पडून होती.
एक सिगरेटचा तुकडा ठरला खुनाचा प्रत्यक्ष साक्षीदार
यावेळी घरात फार काही ठोस पुरावे मिळाले नाहीत. त्यावेळी येथे एक सिगरेटचा तुकडा, दोन चिठ्या मिळून आल्या. तेथेच चहा पिल्याचा कपही होता. दरम्यान, आपण त्यादिवशी घरी नव्हतो तर नागपुरला होतो असा दावा सविताचा पती रमेश जावळे याने केला होता. त्याने तसे काही पुरावे देण्याचाही प्रयत्न केला. मात्र, पोलिसांना त्यावर संशय होता. त्यामुळे पोलिसांनी तपास सुरू केला असताना त्याला अटक करण्यात आली. यावेळी रक्ताचे माखलेले कपडे मिळाले. जे त्याने रेल्वे स्थाकांच्या खंडर असलेल्या घरात लपून ठेवले होते. यावरून कपड्यावरचे रक्त, चहाचा कप आणि सिगारेटचा तुकडा याची चाचणी करण्यात आली. त्यामध्ये पतीनेच खून केल्याचे समोर आले आहे. यामध्ये सिगरेटचा तुकडाच महत्वाचा ठरला असे तत्कालीन तपास अधिकारी रेवचंद सिंघनजुडे यांनी ईटीव्ही भारत'शी बोलताना सांगितले.
'पत्नीला मारहाण करणार नसल्याची कबूली'
रमेश जावळे याचे विवाहबाह्य संबंध होते. पण तो पत्नीच्या चारित्र्यावर संशय करत नेहमी शिवीगाळ आणि मारहाण करत होता. यामुळे जेव्हा मुलगा सचिन जावळे याची ओरिसा राज्यात बदली झाली, तेव्हा तो आईला सोबत घेऊन गेला. सविता यांची इच्छा नसतांना वारंवार फोन करून तिला परत ब्लालरशाहला पती रमेश बोलवत होता. पण ज्यावेळी परत पाठवण्याची वेळ आली तेव्हा, अॅड मेघा भाले यांच्याकडे नोटरी करून घेतले. त्यामध्ये सविताला त्रास देणार नाही, मारहाण करणार नाही, तसेच, तिच्या चारित्र्यावर संशय घेणार नाही. जर माझ्याकडून असे झाले तर तिच्या मृत्यूला जवाबदार रमेश जावळे असले असे लिहून घेण्यात आले. त्यानंतर ती परत गेली. शेवटी त्याने पत्नीचा खून केला. ते या घटनेत निष्पन्न झाले.
न्यायालयाने जन्मठेप कायम ठेवली
या प्रकरणाचा तपास झाल्यानंतर हे प्रकरण न्यायालयात गेले. तेथे त्याला (11 मे 2018)रोजी जन्मठेपेची शिक्षा झाली. त्यानंतर रमेशने मी घटनास्थळी नव्हतो म्हणत मुंबई उच्च न्यायालयाच्या नागपूर खंडपीठात याचिका दाखल केली. यामध्ये उच्च न्यायालयात न्यायमूर्ती विनय देशपांडे आणि अमित बोरकर यांनी बाजू एकूण घेत या प्रकरणात महत्वाचे ठरलेल्या पुरावा म्हणून डीएनए रिपोर्ट लक्षात घेतला. ज्यावरून तो घटनास्थळी उपस्थित असल्याचे सिद्ध झाले. दुसरे तो विवाहबाह्य संबंध आणि जीवाला धोका होता यामुळे पत्नीची हत्येचे कारण स्पष्ट झाल्याने रमेश जावळे याची जन्मठेपेची शिक्षा न्यायालयाने कायम ठेवली.
