ಜರ್ಮನಿಯ ಚಾನ್ಸಲರ್‌ ಏಂಜೆಲಾ ಮರ್ಕೆಲ್ ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ಬಂದು 15 ವರ್ಷಗಳ ನಂತರದಲ್ಲಿ ಇದೇ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಪೂರ್ವನಿಯೋಜಿತವಾಗಿಲ್ಲದ ಘೋಷಣೆಯನ್ನು ಮಾಡಿದ್ದರು. “ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಗಂಭೀರವಾಗಿದೆ. ಜರ್ಮನಿ ರೂಪುಗೊಂಡ ನಂತರವಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಎರಡನೇ ವಿಶ್ವಯುದ್ಧದ ನಂತರದಲ್ಲೇ ಇದೇ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಇಂಥದ್ದೊಂದು ತುರ್ತು ಕ್ರಮ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಅಗತ್ಯ ಮೂಡಿದೆ” ಎಂದು ಅವರು ಹೇಳಿದ್ದರು. ಅಂದಹಾಗೆ, ಇದನ್ನು ಅವರು ಹೇಳಿದ್ದು ಮೇಡ್ ಇನ್ ಚೀನಾ ಕೊರೊನಾವೈರಸ್ ಬಗ್ಗೆ. ಜರ್ಮನಿಯಲ್ಲಿ ಮಾರ್ಚ್‌ 21 ರ ವೇಳೆಗೆ 22,364 ಪ್ರಕರಣಗಳು ಕಂಡುಬಂದಿವೆ. ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಉಳಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿ ವೈದ್ಯ ಪಡೆ ಇದ್ದರೂ, 84 ಜನರು ಸಾವನ್ನಪ್ಪಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ ಜಾಗತಿಕ ಮರಣ ಪ್ರಮಾಣ ಶೇ. 4.26 ಇದ್ದರೆ, ಇಲ್ಲಿ ಇದು ಶೇ. 0.37 ಆಗಿದೆ.
ಇನ್ನೊಂದೆಡೆ ಇಟಲಿಯಲ್ಲಿ 4825 ಜನರು ಸಾವನ್ನಪ್ಪಿದ್ದಾರೆ. 53578 ಪ್ರಕರಣಗಳು ಕಂಡುಬಂದಿವೆ. ಇದು ವಿಶ್ವದಲ್ಲೇ ಅತ್ಯಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಖ್ಯೆಯಾಗಿದ್ದು, ಮರಣ ಪ್ರಮಾಣ ಶೇ. 9 ಆಗಿದೆ. ಹಾಗಾದರೆ ಇಟಲಿಯಲ್ಲಿ ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗದ ಯಾವ ಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಜರ್ಮನಿ ಕೈಗೊಂಡಿದೆ? ಇದರಿಂದ ಭಾರತವೇನಾದರೂ ಕಲಿಯಲು ಸಾಧ್ಯವಿದೆಯೇ? ಈವರೆಗೆ ಭಾರತ ಯಾವ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿದೆ? ಈ ವಿಷಯದ ಮೇಲೆ ನಾವು ಗಮನಹರಿಸುವುದು ಅತ್ಯಂತ ಅಗತ್ಯದ್ದಾಗಿದೆ.
ಮಾರ್ಚ್‌ 16 ರಂದು ಜಿನೀವಾದಲ್ಲಿ ಮಾಧ್ಯಮಗೋಷ್ಟಿಯನ್ನು ಉದ್ದೇಶಿಸಿ ಮಾತನಾಡಿದ್ದ ಡಬ್ಲ್ಯೂಹೆಚ್‌ಒ (ವಿಶ್ವ ಆರೋಗ್ಯ ಸಂಸ್ಥೆ)ದ ಟೆಡ್ರೋಸ್ ಅಧಾನೋಮ್ ಘೆಬ್ರೆಯೆಸುಸ್‌ “ಎಲ್ಲ ದೇಶಗಳಿಗೂ ನಾವು ನೀಡುವ ಒಂದು ಸರಳ ಸಂದೇಶ ಇಷ್ಟೇ. ಪರೀಕ್ಷೆಯನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಲೇ ಇರಿ. ಎಲ್ಲ ಅನುಮಾನಾಸ್ಪದ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳನ್ನೂ ಪರೀಕ್ಷೆ ಮಾಡಿ. ಈ ಸಾಂಕ್ರಾಮಿಕ ರೋಗವನ್ನು ಹಾಗೇ ಸುಮ್ಮನೆ ತಡೆಯಲಾಗದು” ಎಂದಿದ್ದಾರೆ. ಈ ಸಂದೇಶವನ್ನು ಜರ್ಮನಿ ಅಕ್ಷರಶಃ ಅನುಸರಿಸಿತು. ತೀರಾ ಸಣ್ಣ ಪ್ರಕರಣಗಳಲ್ಲೂ ಪರೀಕ್ಷೆ ಮಾಡಿತು. ಭಾರತದಂತೆಯೇ ಶಾಲೆಗಳು, ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸ್ಥಳಗಳು, ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸಭೆಗಳನ್ನು ನಿಷೇಧಿಸಿತು ಮತ್ತು ಶೀಘ್ರದಲ್ಲೇ ಲಾಕ್‌ಡೌನ್‌ ಮಾಡಲಿದೆ. ಇತರೆ ಹಲವು ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಕರಣಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಏರಿಕೆಯಾಗುತ್ತಿದೆ. ಮಾರ್ಚ್‌ 10 ರಂದು 341 ಪ್ರಕರಣಗಳು ಇದ್ದರೆ, ಮಾರ್ಚ್‌ 20ಕ್ಕೆ 4528 ಪ್ರಕರಣಗಳು ಕಂಡುಬಂದಿವೆ. ಪರಿಣಿತರು ಇದನ್ನು ಸಮುದಾಯ ಸಾಂಕ್ರಾಮಿಕ ಹಂತ ಎಂದು ಕರೆದಿದ್ದು, ಇದು ಯಾವ ಮಟ್ಟವನ್ನು ತಲುಪುತ್ತದೆ ಎಂದು ತಿಳಿಯಲಾಗದು ಎಂದು ಆತಂಕ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದ್ದಾರೆ.
ಈ ಸಮಸ್ಯೆಯ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯನ್ನು ಮೊದಲೇ ಅರಿತುಕೊಂಡು ಕ್ರಮ ಕೈಗೊಳ್ಳಲು ಆರಂಭಿಸಿದ ಕೆಲವೇ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಭಾರತ ಕೂಡ ಒಂದು. ಫೆಬ್ರವರಿ 1 ರಿಂದಲೇ ಚೀನಾದ ವುಹಾನ್‌ನಿಂದ ತನ್ನ ನಾಗರಿಕರನ್ನು ನವದೆಹಲಿ ವಾಪಸ್‌ ಕರೆಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಆರಂಭಿಸಿತು. ಫೆಬ್ರವರಿ 4 ರ ವೇಳೆಗೆ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಚೀನಾದಿಂದ ಯಾರೂ ಆಗಮಿಸುವಂತಿಲ್ಲ ಎಂದು ನಿಷೇಧ ಹೇರಲಾಯಿತು. ಚೀನಾ ಪೌರರಿಗೆ ವಿತರಿಸಿದ ವೀಸಾಗಳನ್ನೂ ರದ್ದುಗೊಳಿಸಲಾಯಿತು. ನಿಷೇಧವನ್ನು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಜಪಾನ್, ದಕ್ಷಿಣ ಕೊರಿಯಾ, ಯುರೋಪ್, ಮಲೇಷ್ಯಾ, ಇರಾನ್, ಗಲ್ಫ್‌ ಮತ್ತು ಇತರ ದೇಶಗಳಿಗೆ ವಿಸ್ತರಿಸಲಾಯಿತು. ಭಾರತ ಈಗ 22 ರಿಂದ 29 ಮಾರ್ಚ್‌ವರೆಗೆ ವಿಮಾನ ಹಾರಾಟವನ್ನೇ ರದ್ದುಗೊಳಿಸಿದೆ.
ಅತ್ಯಂತ ಮಹತ್ವದ ಸಂಗತಿಯೆಂದರೆ ಮಾರ್ಚ್‌ 9 ರಿಂದ ಭಾರತದ 1.1 ಮೊಬೈಲ್ ಫೋನ್ ಬಳಕೆದಾರರು ತಮ್ಮ ಮೊಬೈಲ್ ಫೋನ್‌ನಲ್ಲಿ ಕೊರೊನಾವೈರಸ್ ತಡೆಯುವ ಬಗ್ಗೆ ಸಂದೇಶಗಳನ್ನು ಕಾಲರ್ ಟ್ಯೂನ್ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಕೇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಾಡಲಾಯಿತು. ಸೋಪ್‌ ಬಳಸಿ ಆಗಾಗ್ಗೆ ನಿಮ್ಮ ಕೈ ತೊಳೆದುಕೊಳ್ಳಿ, ಮುಖ, ಕಣ್ಣುಗಳು ಅಥವಾ ಮೂಗನ್ನು ಮುಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳಬೇಡಿ” ಎಂದು ಈ ಸಂದೇಶದಲ್ಲಿ ಅರಿವು ಮೂಡಿಸಲಾಯಿತು. ನಮ್ಮ ದೇಶದ ಪ್ರತಿ ಮೂಲೆ ಮೂಲೆಯನ್ನೂ ತಲುಪುವಂತೆ ಮಾಡಿದ ಅತ್ಯಂತ ಯಶಸ್ವಿ ಕ್ಯಾಂಪೇನ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಇದೂ ಒಂದಾಗಿತ್ತು.
ಅಂದಿನಿಂದಲೂ ಸರ್ಕಾರವು ಸಾಮಾಜಿಕ ಅಂತರ ಕಾಯ್ದುಕೊಳ್ಳುವಿಕೆ ಮತ್ತು ಸೋಂಕು ಹರಡುವುದನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಲು ಹಲವು ಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಕೈಗೊಳ್ಳುತ್ತಲೇ ಇದೆ. ಮಾರ್ಚ್‌ 18 ರಂದು ದೇಶವನ್ನು ಉದ್ದೇಶಿಸಿ ಮಾತನಾಡಿದ್ದ ಪ್ರಧಾನಿ ನರೇಂದ್ರ ಮೋದಿ, ಜನರು ಸಹಿಷ್ಣುತೆ ಮತ್ತು ನಿರ್ಣಯವನ್ನು ಕೈಗೊಳ್ಳುವ ಅಗತ್ಯವಿದೆ ಎಂದಿದ್ದರು. ಆದರೆ ವಿಪರೀತ ಭೀತಿ ಅಥವಾ ನಿಷ್ಕಾಳಜಿಯನ್ನು ಕೂಡ ನಾವು ಹೊಂದಬಾರದು ಎಂದೂ ಅವರು ಎಚ್ಚರಿಕೆ ನೀಡಿದ್ದರು. ಮಾರ್ಚ್‌ 22 ರಂದು ಭಾನುವಾರ ಜನರೇ ಜನತಾ ಕರ್ಫ್ಯೂದಲ್ಲಿ ಸ್ವಯಂಪ್ರೇರಿತವಾಗಿ ಭಾಗವಹಿಸಿ ಭಾಗಶಃ ಅಥವಾ ಸಂಪೂರ್ಣ ಲಾಕ್‌ಡೌನ್‌ ಮಾಡಲು ದೇಶ ಸಿದ್ಧವಾಗಬೇಕು ಎಂದು ಕರೆ ನೀಡಿದ್ದಾರೆ. ಇದೊಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ಮುಂಚಿನ ತಯಾರಿಯಂತಿದೆ. ಈ ಅನಾಮಿಕ, ಎದುರಿಸಲಾಗದ ಮತ್ತು ಅಗೋಚರ ಶತ್ರು ಉಂಟುಮಾಡುವ ಎಲ್ಲ ರೀತಿಯ ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನೂ ನಾವು ಎದುರಿಸುವ ಸನ್ನಿವೇಶ ಈ ಯುದ್ಧದಿಂದ ಉಂಟಾಗಬಹುದು.
ಶಂಕಿತ ಕೋವಿಡ್ 19 ಕೇಸ್‌ಗಳ ಪರೀಕ್ಷೆ ಮತ್ತು ತಪಾಸಣೆಯ ಪ್ರಯತ್ನಗಳನ್ನೂ ಭಾರತವು ಹೆಚ್ಚಿಸುವ ಅಗತ್ಯವಿದೆ. 14514 ಜನರನ್ನು ಮಾರ್ಚ್‌ 20 ರವರೆಗೆ ಪರೀಕ್ಷಿಸಲಾಗಿದೆ. ಇದು ಇತರೆ ದೇಶಗಳಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ಅತ್ಯಂತ ಸಣ್ಣ ಸಂಖ್ಯೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ದಕ್ಷಿಣ ಕೊರಿಯಾ 51 ಮಿಲಿಯನ್ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು, 316,664 ಪರೀಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ನಡೆಸಿ ರೋಗ ಹರಡುವುದನ್ನು ತಡೆದಿದೆ. ಇನ್ನೂ ಒಂದು 1 ಮಿಲಿಯನ್ ಟೆಸ್ಟ್ ಕಿಟ್‌ಗಳನ್ನು ವಿದೇಶದಿಂದ ಪಡೆಯಲಾಗಿದೆ. ಇನ್ನೊಂದೆಡೆ ಟೆಸ್ಟಿಂಗ್ ಕಿಟ್‌ಗಳನ್ನು ದೇಶದಲ್ಲೇ ಉತ್ಪಾದಿಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚಿಸಲಾಗಿದೆ.
ಇದು ಭಾರತ ಹೊಂದಿರುವ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯ ಅರಿವು ಮತ್ತು ವಿಪತ್ತನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸಲು ಪ್ರಧಾನಿ ಮೋದಿ ಹೊಂದಿರುವ ಧ್ಯೇಯವನ್ನೂ ಪ್ರದರ್ಶಿಸುತ್ತದೆ. ನೆರೆಯ ದೇಶಗಳೊಂದಿಗೆ ತನ್ನ ಸಂಪನ್ಮೂಲ ಮತ್ತು ಸಾಮರ್ಥ್ಯಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲು ಭಾರತ ಸಿದ್ಧವಾಗಿದೆ. 15 ಟನ್‌ ಫೇಸ್‌ಮಾಸ್ಕ್‌ಗಳು, ಕೈಗವಸುಗಳು ಮತ್ತು ಪೂರೈಕೆಗಳನ್ನು ಕಳೆದ ತಿಂಗಳು ಚೀನಾಗೆ ನೀಡಲಾಗಿದೆ. ಮಾಲ್ಡೀವ್ಸ್‌, ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶ ಮತ್ತು ಭೂತಾನ್‌ನಿಂದ ನೆರವಿನ ಕೋರಿಕೆಯನ್ನು ನವದೆಹಲಿ ಸ್ವೀಕರಿಸಿದ್ದು, ಇದನ್ನು ಪೂರೈಸಲಾಗಿದೆ. ಮಾರ್ಚ್‌ 15 ರಂದು ಸಾರ್ಕ್ ಸಮ್ಮೇಳನವನ್ನು ವಿಡಿಯೋ ಕಾನ್ಫರೆನ್ಸ್ ಮೂಲಕ ಮೋದಿ ಕರೆದಿದ್ದರು. ಕೊರೊನಾವೈರಸ್ ಎದುರಿಸಲು ಅವರು ಸಾರ್ಕ್ ಎಮರ್ಜೆನ್ಸಿ ಫಂಡ್‌ ಸ್ಥಾಪಿಸುವ ಪ್ರಸ್ತಾವನೆ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಇದಕ್ಕಾಗಿ ಅವರು 10 ಮಿಲಿಯನ್ ಡಾಲರ್ ಅನ್ನು ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ನೀಡುವ ಭರವಸೆಯನ್ನೂ ನೀಡಿದ್ದಾರೆ. ಇದೇ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಸೌದಿ ಅರೇಬಿಯಾದ ಭಾವಿ ರಾಜ ಕೂಡ ಜಿ20 ವಿಡಿಯೋ ಸಮ್ಮೇಳನವನ್ನು ಶೀಘ್ರದಲ್ಲೇ ನಡೆಸಲಿದ್ದಾರೆ.
ಈ ಸಾಂಕ್ರಾಮಿಕ ರೋಗವನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಲು ಎಷ್ಟು ಸಮಯ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಊಹಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಆದರೆ, ಮನುಷ್ಯರನ್ನು ಬಲಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದರ ಜೊತೆಗೆ ಇದು ಭಾರಿ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಆರ್ಥಿಕ ಕುಸಿತಕ್ಕೂ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಭಾರತ ಸೇರಿದಂತೆ ಇಡೀ ವಿಶ್ವ ಆರ್ಥಿಕ ಸಂಕಷ್ಟವನ್ನು ಎದುರಿಸುತ್ತಿದೆ. ಒಂದು ಅಂದಾಜಿನ ಪ್ರಕಾರ ಜಾಗತಿಕ ಜಿಡಿಪಿ ಪ್ರಗತಿಯು ಶೇ. 0.5 ರಿಂದ ಶೇ. 1 ಕುಸಿಯಲಿದೆ. ಇದು ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯ ಅವಧಿ ಮತ್ತು ಸಂಕೀರ್ಣತೆಯನ್ನು ಆಧರಿಸಿ ಬದಲಾಗಲಿದೆ. ಜಾಗತಿಕ ಜಿಡಿಪಿ 87 ಟ್ರಿಲಿಯನ್ ಡಾಲರ್ ಆಗಿದ್ದು, ಇದು ಸುಮಾರು 500 ಬಿಲಿಯನ್ ಡಾಲರ್‌ನಿಂದ 1 ಟ್ರಿಲಿಯನ್ ಡಾಲರ್ ಕುಸಿತವಾಗಲಿದೆ. ಇದು ಇನ್ನೊಂದು ಆರ್ಥಿಕ ಕುಸಿತಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗಲಿದೆ. ಈ ಸನ್ನಿವೇಶದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿ ದೇಶವೂ ಜನರ ಜೀವ ಉಳಿಸುವಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಸಾಂಕ್ರಾಮಿಕ ರೋಗ ಹರಡುವುದನ್ನು ತಡೆಯುವಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಎಲ್ಲ ಶ್ರಮವನ್ನು ವಹಿಸಲಿದೆ. ಇದರ ನಂತರವೇ ಆರ್ಥಿಕತೆ ಪುನಶ್ಚೇತನಕ್ಕೆ ಸರ್ಕಾರ ಕ್ರಮ ಕೈಗೊಳ್ಳಲಿದೆ.
ರಾಜಕೀಯ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯವನ್ನು ಬದಿಗಿಟ್ಟು ಇಡೀ ದೇಶವೇ ಒಂದಾಗಿ ಈ ವಿಪತ್ತನ್ನು ಎದುರಿಸಲು ಶ್ರಮಿಸುತ್ತಿದೆ. 3ನೇ ಸಾಮುದಾಯಿಕ ಹರಡುವಿಕೆಯನ್ನು ತಡೆಯುವ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ನಿರಂತರ ನಿಗಾ, ಸಾಮಾಜಿಕ ಅಂತರ ಮತ್ತು ಸಹಿಷ್ಣುತೆ ಅತ್ಯಂತ ಅಗತ್ಯವಿದೆ. ಏಮ್ಸ್‌ನ ವೈದ್ಯರೊಬ್ಬರು ಅತ್ಯಂತ ಹೃದಯಸ್ಪರ್ಶಿಯಾಗಿ ಒಂದು ಮಾತನ್ನು ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ. “ಈ ವೈರಸ್‌ಗೆ ತುಂಬಾ ಅಹಂ ಇದೆ. ನೀವು ಹೊರಗಡೆ ಹೋಗಿ ಇದನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಬರದ ಹೊರತು ನಿಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಇದು ಬರದು.”
-ವಿಷ್ಣು ಪ್ರಕಾಶ್‌
(ದಕ್ಷಿಣ ಕೊರಿಯಾ ಮತ್ತು ಕೆನಡಾಗೆ ಭಾರತದ ಮಾಜಿ ರಾಯಭಾರಿ ಹಾಗೂ ವಿದೇಶಾಂಗ ವ್ಯವಹಾರಗಳ ಅಧಿಕೃತ ವಕ್ತಾರರು ಮತ್ತು ವಿದೇಶಾಂಗ ವ್ಯವಹಾರಗಳ ವಿಶ್ಲೇಷಕ ಮತ್ತು ಲೇಖಕ)
