હૈદરાબાદઃ ગરીબો અને અસહાય લોકો માટે જીવન સમર્પિત કરનારાં મધર ટેરેસાની આજે 113મી જન્મજ્યંતી છે. મધર ટેરેસાનો જન્મ 26 ઓગસ્ટ 1910 ના રોજ સ્કોપજે (હવે મેસેડોનિયામાં) માં થયો હતો. 1979 માં નોબલ શાંતિ પુરસ્કાર મેળવનાર મધર ટેરેસાએ પોતાનું આખું જીવન ગરીબોની સેવામાં સમર્પિત કર્યું. વર્ષ 1929 માં ભારત આવેલા મધર ટેરેસાએ તેમના જીવનના 68 વર્ષ ભારતમાં રહીને લોકોની સેવા કરી હતી. જો મધર ટેરેસાને આખી દુનિયામાં આદર મળ્યો હોય તો તેના ટીકાકારોની કોઈ કમી નહોતી, પરંતુ તેમણે હંમેશા પોતાની જાતને માનવ સેવામાં વ્યસ્ત રાખી હતી.
ભારત આવવાનો વિચાર કેવી રીતે આવ્યો?: જોન ગ્રાફ ક્લુક્સ દ્વારા લખાયેલ જીવનચરિત્ર અનુસાર, મધર ટેરેસા બાળપણથી ભારતના બંગાળમાં મિશિનરી જીવનની વાર્તાઓ અને તેમની સેવાઓથી ખૂબ પ્રભાવિત હતા. તેણે 12 વર્ષની ઉંમરે નક્કી કર્યું હતું કે, તે પોતાનું જીવન ધર્મ માટે સમર્પિત કરશે. 18 વર્ષની ઉંમરે, જ્યારે તે વિટિના લેટનાઇસમાં બ્લેક મેડોનાની સમાધિ પર પ્રાર્થના કરી રહી હતી, ત્યારે તેનો નિશ્ચય મજબૂત થયો.
ભારત આવ્યા પછી નામ બદલાયુંઃ આયર્લેન્ડ આવ્યા પછી, તેણે તેની માતા અને પરિવારના અન્ય કોઈ સભ્યને આખી જિંદગી ક્યારેય જોયા નહીં. તે 1929 માં ભારત આવી હતી અને તેને પ્રારંભિક તાલીમ દાર્જિલિંગમાં પસાર કરી હતી, જ્યાં તેણે બંગાળી શીખી હતી અને 1931 માં તેણે પ્રથમ ધાર્મિક વ્રત લીધું હતું. તેનું બાળપણનું નામ એક્નેસ હતું, પરંતુ તેણે ભારત આવ્યા પછી ટેરેસાને પસંદ કરી કારણ કે તે સંત થેરેસ ઓસ્ટ્રેલિયા અને ટેરેસા ઓફ અવિલાને સન્માનિત કરવા માંગતી હતી.
દયા, કરુણા અને સ્નેહની મૂર્તી: 1949માં, મધર ટેરેસાએ ગરીબ, લાચાર અને અસ્વસ્થ લોકોને મદદ કરવા માટે 'મિશનરીઝ ઑફ ચેરિટી'ની સ્થાપના કરી. આ ચેરિટીને 1950 માં રોમન કેથોલિક ચર્ચ દ્વારા માન્યતા આપવામાં આવી હતી. એટલું જ નહીં, તેમણે પીડિતોની સેવા કરવા અને બાળકોની સંભાળ રાખવા માટે 'નિર્મળ હૃદય' અને 'નિર્મલા શિશુ ભવન' નામના આશ્રમો ખોલ્યા. આ આશ્રમોમાં સમાજ દ્વારા ફેંકી દેવામાં આવેલા લોકોને પણ આશ્રય મળ્યો હતો.
મધર ટેરેસા દ્વારા મળ્યું સન્માનઃ મધર ટેરેસાને સમાજ સેવા માટે 1962માં ભારત સરકાર દ્વારા પદ્મશ્રી એનાયત કરવામાં આવ્યા હતા. 1980માં મધર ટેરેસા દ્વારા કરવામાં આવેલા કાર્યોને કારણે ભારત સરકારે તેમને ભારત રત્નથી પણ નવાજ્યા હતા. મધર ટેરેસાને તેમના વિશ્વવ્યાપી મિશનરી કાર્ય માટે 1979 માં નોબેલ શાંતિ પુરસ્કાર મળ્યો હતો.
મધર ટેરેસાનુ અવસાનઃ તેઓ 1960 ના દાયકામાં વિદેશમાં પણ પહોંચ્યા હતા અને તેમની નિસ્વાર્થ સેવા માટે 1979 માં નોબેલ શાંતિ પુરસ્કાર એનાયત કરવામાં આવ્યો હતો. 1997 માં કોલકાતામાં તેમનું અવસાન થયું ત્યાં સુધીમાં તેમનું કાર્ય 120 થી વધુ દેશોમાં ફેલાઈ ગયું હતું, જ્યાં મિશનરીઝ ઓફ ચેરિટીના 450 ભાઈઓ અને પાંચ હજાર બહેનો છસોથી વધુ માનવ સેવા અભિયાન ચલાવી રહ્યા હતા.
આ પણ વાંચોઃ
