પાયાની સુવિધાઓ જેમકે પીવાનું પાણી, વાહન-વ્યવહાર, શિક્ષણ, આરોગ્ય, પાકા રસ્તા વગેરે જેવી જરૂરિયાતો માટે આ વિસ્તારના લોકો વંચિત છે. જેના કારણે સ્થાનિકો પારાવાર મુશ્કેલીનો સામનો કરે છે. આ ગામના મુખ્ય માર્ગ પર આજે પણ રાત્રી દરમિયાન અંધકારનું સામ્રાજ્ય પથરાઈ જાય છે. કેમ કે રસ્તાઓ પર સ્ટ્રીટ લાઈટ જેવી પાયાની સુવિધાઓનો અભાવ છે. જે આજે પણ ભાલ પંથકના મોટા ભાગના ગામોમાં અવરજવર માટેના ગામના મુખ્ય રસ્તા જર્જરિત કાચા અને બેહાલ છે.
તો આરોગ્યની સુવિધાઓ શુન્યને બરાબર છે. ગામડાંઓમાં શિક્ષણનું સ્તર ચિંતાજનક નીચું છે. તો આજે પણ પીવાના પાણી માટે ગામની બહેનોને બેડા લઈને ગામથી દુર આવેલા કુવામાંથી માથા પર ઉંચકીને પીવાનું અને ઘર વપરાશનું પાણી લાવવું પડે છે. ત્યારે એવું લાગે કે વિકાસ માત્ર શહેરોમાં જ છે ગામડાના રહીશો માટે તો આજે પણ એ જ જૂની સમસ્યાઓ જેમની તેમ ઉભી છે.
આ વિસ્તારમાં દેશના ઈમાનદાર નાગરિકોના ભરેલા ટેક્સના નાણાંમાંથી સરકાર વિકાસના કામો માટે ગ્રાન્ટ અને પ્રોજેક્ટ તો પાસ કરે છે, પરંતુ ક્યાંકને ક્યાંક બ્રસ્તાચરમાં ગળાડૂબ એવા કર્મભ્રષ્ટ કર્મચારીઓ અને તેમના કહેવાતા વહીવટદારો તે પ્રજાના હીતના લાભ પ્રજા સુધી પહોંચવા દેતા નથી. તેવો ગણગણાટ સ્થાનિકો પાસે સાંભળવા મળે છે.
લોકસભા ચૂંટણીમાં મત આપતા સમયે વિસ્તારના નાગરિકોને રાજનેતાઓ અનેક વાયદાઓ આપે છે. તેમાંથી કેટલા સાચા નીકળે છે તે તો આવનારો સમય જ બતાવશે.
