કોરોનાકાળમાં વૃદ્ધાશ્રમમાં સંખ્યા વધી

કોરોનાને કારણે લોકોને માનસિક અને આર્થિક બન્ને રીતે નુકસાન થયું છે, ત્યારે આર્થિક સંકડામણ, ઘર-કંકાસ, બેરોજગારી પણ વધી છે. જેની અસર હવે અનેક લોકોના પરિવાર પણ થઈ છે. ઘરમાં અલગ-અલગ કારણોસર વૃદ્ધોને હેરાનગતિ થતી હતી. જેના કારણે વૃદ્ધોને વૃદ્ધાશ્રમમાં મુકવામાં આવ્યા કે કેટલાક વડીલોએ સ્વેચ્છાએ વૃદ્ધાશ્રમમાં જવાનું પસંદ કર્યું છે. જેથી કોરોનાને કારણે વૃદ્ધાશ્રમમાં પણ હવે ભરાવા લાગ્યા છે.

• કોરોનાને કારણે વૃદ્ધાશ્રમમાં વડીલો વધ્યા
• આર્થિક સંકડામણ, નોકરી છૂટવાના અને બીમારીને કારણે વૃદ્ધો તરછોડાયા
• ઘર કરતા વૃદ્ધોએ વૃદ્ધાશ્રમમાં અનુભવી શાંતિ

અમદાવાદ: શહેરમાં અનેક વિસ્તારમાં વૃદ્ધાશ્રમ આવેલા છે ત્યારે લાંભા ખાતે આવેલા જીવનધારા વૃદ્ધાશ્રમમાં કોરોના શરૂ થયો ત્યારથી અત્યાર સુધી 20 જેટલા વડીલોને આશરો આપવામાં આવ્યો છે. અનેક વૃદ્ધો અલગ-અલગ કારણોસર વૃદ્ધાશ્રમ તરફ વળ્યા છે. પરિવાર દ્વારા તરછોડાઈ દેવાય અથવા પરિવાર દ્વારા જ્યારે ખરાબ વર્તન કરવામાં આવે ત્યારે વૃદ્ધો પાસે વૃદ્ધાશ્રમ જવા સિવાય અન્ય ઉપાય રહેતો નથી. પરિણામે ઠેર-ઠેર વૃદ્ધાશ્રમમાં આશરો લેતા વૃદ્ધોનો આંકડો વધતો જ જાય છે. જે માતા-પિતા અથવા પરિવારના સભ્ય એક સમયે પરિવારના મોભી હોય છે અને તેમની જરૂરિયાતો પૂર્ણ કરતા હોય છે, પરંતુ તે વ્યક્તિની જ જ્યારે ઉંમર વધતી જાય ત્યારે શારીરિક અશક્ત થતા જાય છે. જેને કારણે તેમને હવે પરિવારના અન્ય સભ્યોની મદદની જરૂર હોય છે. તેવા સમયે અગાઉના ઉપકારો ભૂલીને તેમને તરછોડવાનું વળતર આપવામાં આવે છે. એવા કેટલાક વડીલોએ ETV Bharat સાથે વડીલોએ ભીની આંખો સાથે વાતચીત કરી હતી.

આ પણ વાંચો: રાજકોટ સદભાવના વૃદ્ધાશ્રમ ખાતે 250થીવધુ વડીલોને કોરોના વેક્સીન આપવાની કામગીરી શરૂ

વૃદ્ધાશ્રમમાં વડીલો હળીમળીને રહે છે

જીવનધારા વૃદ્ધાશ્રમમાં આશરો મેળવી રહેલા 80 વર્ષીય ઇલાબેન શાહે જણાવ્યું હતું કે, તેઓ પરિવાર સાથે રહેતી પરંતુ પતિ અને પુત્રનું નિધન થતાં પુત્રવધૂ અને પૌત્ર સાથે રહેતા હતા. તેઓ કેટલાય સમયથી ઘરના કામકાજમાં મદદ કરતા હતા પરંતુ કોરોના શરૂ થતાં ઘર કંકાસ વધ્યો હતો. તેમનાથી કામ ન થતાં પુત્રવધૂ તેમને ખૂબ જ પરેશાન કરતી હતી. જેથી તેઓ ઘરની બહાર નીકળી ગયા હતા અને સોસાયટીના બાંકડા પર રહેતા અને ત્યાં જ રાતે સૂઈ જતા હતા. એક અઠવાડિયા સુધી સતત તેઓ બહાર રહ્યા ત્યારે સોસાયટીના સેક્રેટરીએ તેમના પરિવારના સભ્યોને બોલાવીને ધમકાવ્યા હતા. જેથી તેમના પરિવાર દ્વારા તેમને વૃદ્ધાશ્રમ મૂકી જવામાં આવ્યા. આજે ઇલાબેન ખૂબ જ સારી રીતે રહે છે. અહીંયા તેમને કોઈ રોકટોક નથી અને તેમના જેવા અનેક લોકો તેમને મળ્યા છે. જેથી તેઓ તેમની સાથે હળીમળીને રહે છે.

આ પણ વાંચો: સુરત : વૃદ્ધાશ્રમમાં યોગ સાથે ગરબાનું આયોજન

વડીલોને પરિવારના સભ્યો જ વૃદ્ધાશ્રમમાં મૂકી જાય છે

સંદીપ શાહ નામના અન્ય વડીલે જણાવ્યું હતું કે, મારા લગ્ન થયા નથી જેથી હું મારા ભાઈ-ભાભી અને તેમના પરિવાર સાથે રહેતો હતો. મોટાભાઈ ગુજરી જતાં કેટલાય સમયથી ભાભી તેમના પુત્ર અને પુત્રવધુ સાથે રહેતો હતો. હું નોકરી કરતો હતો અને સવારે જેને સાંજે પરત આવતો હતો. મારો આખો પગાર પણ ઘરના સભ્યો લઈ લેતા હતા અને તેમાંથી મને આવવા જવાનું ભાડું આપતા હતા, પરંતુ કોરોનાને કારણે નોકરી છૂટી ગઈ અને પછી માટે ઘરે બેસવાનો વારો આવ્યો ત્યારે મારી ભત્રીજા વહુ મને જોઈને અકડાઈ જતી. અવાર-નવાર મારી પર ખોટી રીતે આક્ષેપ લગાવીને મને મેણા મારતી હતી. મારા ભાભી મને સમજાવ્યા તું રૂમની બહાર ના આવીશ. હું શક્ય એટલું બધાની સામે આવતો નહોતો, છતાં મને સતત આ રીતે હેરાન કરવામાં આવતો હતો. જેથી મેં કંટાળીને વૃદ્ધાશ્રમ આવવાનું નક્કી કર્યું અને મારા પરિવારના સભ્યો મને વૃદ્ધાશ્રમ મૂકી ગયા હતા.

વૃદ્ધ સ્વેચ્છાએ વૃદ્ધાશ્રમ જવાનું પસંદ કરતા નથી

વૃદ્ધાશ્રમના સંચાલક સંદીપભાઈએ જણાવ્યું હતું કે, છેલ્લા 1 વર્ષમાં 20 જેટલા વડીલોને આશરો આપવામાં આવ્યો છે. અનેક પરિવારની આર્થિક પરિસ્થિતિ લથડી છે. પરિવારના કોરોનાને કારણે મોત, નોકરી છૂટી જવી જેવા અનેક કારણોથી વડીલો વૃદ્ધાશ્રમ આવે છે. કોરોના કાળ પછી કેટલાક વૃદ્ધાશ્રમમાં સંખ્યા ઓછી થઈ છે. તેને કારણે પણ સંખ્યા વધી છે. વૃદ્ધાશ્રમમાં દરેક વૃદ્ધની અલગ-અલગ સ્ટોરી છે. કોઈ પણ વૃદ્ધ સ્વેચ્છાએ વૃદ્ધાશ્રમ જવાનું પસંદ કરતા નથી પરંતુ પરિવારના તરછોડવાથી કે અન્ય કારણથી વૃદ્ધાશ્રમ જવાનું અંતિમ વિકલ્પ પસંદ કરે છે.