তেজপুৰ, 8 মাৰ্চ: আজি মহা শিৱৰাত্রী । সন্ধিয়া 7.49 বজাৰ পৰা এই মহা শিৱৰাত্রী লগ্ন আৰম্ভ হৈছে আৰু 9 মাৰ্চৰ বিয়লি 5 বজাত সমাপ্তি হ’ব শিৱৰাত্ৰিৰ । ঐতিহাসিক মহাভৈৰৱ মন্দিৰৰ প্ৰাংগণত পুৱাৰে পৰা বিভিন্ন ভক্তৰ সমাগম দেখা গৈছে । বিভিন্ন ঠাইৰ ভক্তৰ সমাগম ঘটিছে এই মহাভৈৰৱ মন্দিৰত । মন্দিৰ পৰিচালনা কমিটিয়ে দৰ্শনাৰ্থীৰ সুবিধাৰ প্ৰতি লক্ষ্য ৰাখি শতাধিক স্বেচ্ছাসেৱী লোক নিয়োগ কৰিছে ।
কিংবদন্তি:
মহাভৈৰৱ এছিয়াৰ বৃহৎ শিৱলিংগ থকা প্ৰসিদ্ধ শিৱ মন্দিৰ । প্ৰাচীন কালত শোণিতপুৰৰ বাণ ৰজাই এই মন্দিৰত পূজা-অৰ্চনা কৰিছিল । কথিত আছে যে বাণৰজাৰ জীয়ৰী ঊষাও ইয়াতেই সদায় পূজা অৰ্চনা কৰিছিল । মূল মন্দিৰৰ ভিতৰত এটা বৃহৎ শিৱলিংগ আছে । এই লিংগটোৰ উচ্চতা প্ৰায় 3.2 মিটাৰ আৰু প্ৰস্থ প্ৰায় 2.3 মিটাৰ আৰু ই সদায় আকাৰত ডাঙৰ হৈ থাকে । মহাভৈৰৱ মন্দিৰৰ এই শিৱলিংগ এছিয়া মহাদেশৰ বৃহত্তম শিৱলিংগবোৰৰ ভিতৰত লেখত ল’বলগীয়া ।
মহাশিৱৰাত্রী কিয় পালন কৰা হয়:
মহা শিৱৰাত্ৰীত হিন্দুসকলৰ আৰাধ্য দেৱতা শিৱৰ পূজা-অৰ্চনা বিশ্বজুৰি কৰা হয় । ই ভগৱান শিৱ আৰু দেৱী পাৰ্বতীৰ আকাশী মিলনক বুজায়, য'ত সৃষ্টি, সংৰক্ষণ আৰু ধ্বংসৰ মহাজাগতিক নৃত্যৰ চিত্ৰণ কৰা হৈছে । মহাশিৱৰাত্ৰি, “শিৱৰ মহাৰাতি” ভাৰতৰ আধ্যাত্মিক পঞ্জিকাৰ আটাইতকৈ উল্লেখযোগ্য অনুষ্ঠান । প্ৰতিটো চন্দ্ৰ মাহৰ চতুৰ্দশ দিন বা অমাৱস্যাৰ আগদিনা শিৱৰাত্ৰি নামেৰে জনা যায় ।
এটা কেলেণ্ডাৰ বৰ্ষত হোৱা বাৰটা শিৱৰাত্ৰিৰ ভিতৰত ফেব্ৰুৱাৰী-মাৰ্চ মাহত হোৱা মহা শিৱৰাত্ৰীৰ আধ্যাত্মিক তাৎপৰ্য আছে । এই নিশাই গ্ৰহটোৰ উত্তৰ গোলাৰ্ধ এনেদৰে স্থাপন কৰা হয় যে মানুহৰ মাজত শক্তিৰ স্বাভাৱিক উত্থান ঘটে । নিশা হোৱা এই উৎসৱৰ এটা মৌলিক দিশ হ'ল আপুনি গোটেই ৰাতিটো আপোনাৰ মেৰুদণ্ড উলম্ব কৰি সজাগ হৈ থকাটো নিশ্চিত কৰা ।
শিৱক আৰু কেতিয়া জলাভিষেক কৰে:
আনহাতে পৱিত্ৰ শাওন মাহত ভগৱান শিৱক আৰাধনা কৰাৰ বাবে ভক্তসকলে ইয়ালৈ সমাগম কৰে । শাওন মাহ ভগৱানৰ প্রিয় মাহ ৷ মানুহে ইমান কষ্ট কৰি পৱিত্ৰ ধাৰাৰ পৰা জল আনি খালি ভৰিৰে ভগৱান শিৱৰ লিংগত ঢালে আৰু প্ৰাপ্তি লাভ কৰে বুলি জানিব পৰা যায় ।
শাওন মাহত ব'ল ব'ম কৰি স্থানীয় বিভিন্ন নদীৰ পৰা খোজ কাঢ়ি পুৱতি নিশা পানী আনি পুৱা শিৱৰ লিংগত ঢালে । শিৱৰ লিংগত পানী ঢালিলে মানুহৰ মনৰ আশা পূৰ্ণ হয় । ই এটা লোক বিশ্বাস । প্ৰবাদ মতে এই সময়ত ভগৱান বিষ্ণু গভীৰ যোগ নিদ্ৰাত থাকে । সেইবাবেই শাওন মাহত সমগ্ৰ বিশ্ব ব্ৰহ্মাণ্ডৰ দায়িত্ব থাকে শিৱৰ ওপৰত । গতিকে শাওন মাহত যাতে শিৱ অসন্তুষ্ট নহয় সেই কাৰণে শাওন মাহত শিৱক আৰাধনা কৰা হয় ।
শাস্ত্রত উল্লেখ আছে যে যেতিয়া এবাৰ দেৱতা আৰু দানৱসকলে সাগৰ মন্থন কৰিছিল তেতিয়া তাৰ পৰা বিহ নিৰ্গত হৈছিল । সেই বিহ সেৱনৰ পৰা সমগ্ৰ জগতক ৰক্ষা কৰিবৰ কাৰণে শিৱই হলাহলে সেই বিহ পান কৰি নীলকণ্ঠ হৈছিল আৰু সমগ্ৰ পৃথিৱীক ৰক্ষা কৰিছিল । সেইবাবেই শিৱক নীলকণ্ঠ বুলি জনা যায় ।
এই বিহ পান কৰাৰ সময়ত সমগ্ৰ দেৱ-দেৱীয়ে শিৱৰ শিৰত আৰু দেহত গাখীৰ আৰু পানী ঢালিছিল যাতে শিৱই পান কৰা বিহমুক্ত হৈ যায় । জনশ্ৰুতি মতে সেই সাগৰ মন্থনৰ সময়ত এই শাওন মাহ আছিল আৰু তেতিয়াৰ পৰাই শিৱক পানী ঢলা হয় । বিভিন্ন নদ-নদীৰ পৰা ভক্তসকলে শিৱৰ বাবে পানী খালি ভৰিৰে আনি শিৱৰ লিংগত জল প্ৰদান কৰে ফলত ভক্তৰ মনৰ আশা সম্পূৰ্ণ হয় বুলি ধাৰণা কৰা হয় ।
লগতে পঢ়ক: শনি দেৱৰ ক্ৰোধৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ মহাশিৱৰাত্ৰিৰ দিনা কৰক কেইটামান বিশেষ কাম
