కొవిడ్ రెండో దశ వ్యాప్తితో దేశవ్యాప్తంగా ఉపాధి కల్పన రంగంలో అనిశ్చితి నెలకొంది. అత్యధిక శాతం కార్మికుల వేతనాలు కోసుకుపోయి పేదరికం పెరిగింది. నిరుడు మార్చిలో మొదలైన కొవిడ్ మొదటి ఉద్ధృతి, దాన్ని కట్టడి చేయడానికి విధించిన లాక్డౌన్ ఆంక్షలు కార్మికలోకాన్ని కోలుకోలేని విధంగా దెబ్బతీశాయి. రెక్కాడితేకాని డొక్కాడని వలస కూలీలు మూటా ముల్లె సర్దుకొని వందలాది కిలోమీటర్లు కాలినడకన ప్రయాణించి సొంతూళ్లకు చేరుకున్నారు.
పరిస్థితులు చక్కబడుతున్న తరుణంలోనే కరోనా రెండో ఉద్ధృతి ఉరుముకు రావడంతో రాష్ట్ర ప్రభుత్వాలు ఎక్కడికక్కడ కఠిన ఆంక్షలను అమలు చేస్తున్నాయి. ఈ పరిస్థితులన్నీ కలిసి దేశంలో ఉపాధి అవకాశాలకు భారీగా గండికొట్టాయి. కార్మికుల కుటుంబాలు ఆదాయ మార్గాల్ని కోల్పోవడంతో సరైన తిండికీ నోచుకోలేకపోతున్నాయి. చాలామంది అప్పులపాలయ్యారని అజీమ్ప్రేమ్జీ విశ్వవిద్యాలయానికి చెందిన సుస్థిర ఉపాధి కల్పన కేంద్రం నివేదిక వెల్లడించింది. గతేడాది మార్చి నుంచి డిసెంబరు వరకు దేశంలో ఉపాధి కల్పన, ఆదాయ అసమానతలు, పేదరిక పరిస్థితులపై కొవిడ్ ప్రభావాన్ని అధ్యయనం చేసిన ఈ కేంద్రం, కార్మికుల దైన్యాన్ని కళ్లకు కట్టినట్లుగా నివేదించింది.
15 లక్షల మంది...
నిరుడు లాక్డౌన్ అమలైన ఏప్రిల్-మే మధ్యకాలంలో దేశవ్యాప్తంగా కోటి మంది ప్రజలు ఉపాధి కోల్పోయారు. జూన్ నాటికి వీరిలో 85 శాతం ఉద్యోగాలను తిరిగి పొందగలిగారు. కానీ, దాదాపు 15 లక్షల మంది కార్మికులు తమ ఉపాధిని పూర్తిగా కోల్పోయారు. గడచిన ఏడాది జనవరిలో నలుగురు సభ్యులు ఉన్న కుటుంబం తలసరి నెలవారీ ఆదాయం రూ.5,989గా ఉంటే, అక్టోబరు నాటికి రూ.4,979కి పడిపోయింది. దేశవ్యాప్తంగా వేతనజీవుల్లో యాభై శాతం వరకు లాక్డౌన్ తదనంతర కాలంలో నిరుద్యోగులుగా మిగిలిపోయారు. వీరిలో 30 శాతం స్వయంఉపాధిని ఎంచుకున్నారు. పది శాతం రోజువారీ కూలీలుగా, మరో తొమ్మిది శాతం అసంఘటిత రంగంలో తాత్కాలిక కూలీలుగా మారిపోయారని అజీమ్ప్రేమ్జీ విశ్వవిద్యాలయ నివేదిక వెల్లడించింది.
సామాజిక వర్గాల వారీగా పరిశీలించినప్పుడు ఓసీ, బీసీ వర్గాలకు చెందిన కార్మికులు స్వయంఉపాధి వైపు వెళ్లారు. ముస్లిములు, అణగారిన వర్గాల శ్రామికులు రోజూవారీ కూలీలుగా మారడం గమనార్హం. మహిళా కార్మికులు, యువతపైనా కొవిడ్ తీవ్ర ప్రభావాన్ని చూపింది. మహిళా కార్మికుల్లో 19 శాతమే లాక్డౌన్ అనంతరం తిరిగి ఏదో ఒక పనిలో కుదురుకున్నారు. 47 శాతం శాశ్వతంగా ఉపాధిని కోల్పోయారు. రంగాల వారీగా విశ్లేషిస్తే విద్య, సేవారంగాలకు చెందినవారు అత్యధికంగా ఉపాధికోసం ఇతర రంగాలను ఆశ్రయించవలసి వచ్చింది. వ్యవసాయం, భవన నిర్మాణ రంగాల్లో కూలీలుగా పనిచేస్తూ చాలామంది తమ కుటుంబాలను పోషించుకుంటున్నారు.