பொதுவாக சகோதர மோதலில் பக்கபலமாக இருப்பதில் தயக்கம் காட்டும் இந்திய அரசாங்கம், கடந்த அக்டோபரில் அஜர்பைஜானுடன் நீடித்த மோதலில் சிக்கியுள்ள ஆர்மீனியாவிற்கு 249 மில்லியன் மதிப்புள்ள கொடிய ஆயுதங்களை ஏற்றுமதி செய்ய முடிவு செய்தது.
வெளிநாடுகளுக்கு ஆயுதங்களை விற்பது இந்தியாவிற்கு புதிதல்ல. ஆனால், இந்தியாவுக்கு விரோதமான நலன்களுக்கு ஆதரவாக நிற்கும் அஜர்பைஜானை எதிர்த்துப் போராடும் வகையில் ஆர்மீனியாவுக்கு ஆயுதம் வழங்க முடிவு செய்ததில், இந்தியாவின் வெளியுறவுக் கொள்கைக்கு இது ஒரு தனித்துவமான தருணம்.
இந்தியா ஆர்மீனியாவிற்கு விற்கும் ஆயுதங்களில், கார்கில் போரில் தன்னை விடுவித்த, மிகவும் ஆபத்தான மற்றும் பயனுள்ள ராக்கெட் லாஞ்சரான பினாகா (PINAKA)-வும் அடங்கும். அதன் மூலம், சுமார் ஒரு கிலோமீட்டர் பரப்பளவை அழிக்க முடியும். ஆயுதமேந்திய ஆளில்லா விமானங்கள் கொண்ட அஜர்பைஜானின் வலுவூட்டப்பட்ட ஆயுதப் படைகளின் கைகளால் துக்கமடைந்த ஆர்மேனிய ராணுவம், இந்திய ஆயுதங்கள் மூலம் தனது நம்பிக்கையை அதிகரித்துள்ளது.
அஜர்பைஜான் இஸ்ரேலுக்கு மிக நெருக்கமாக இருந்தாலும், இரு நாடுகளின் (அஜர்பைஜான் மற்றும் ஆர்மீனியா) மோதலுக்கு இது ஒரு முக்கிய காரணமாக அமைந்துள்ளது.
அஜர்பைஜான், துருக்கி மற்றும் பாகிஸ்தானுக்கு இடையே ஒரு நட்பு நீடிக்கிறது. அதுபோலவே, இஸ்ரேல், ஐரோப்பியா மற்றும் அமெரிக்க நாடுகள் பாகிஸ்தானுடன் நெருக்கமாக இருப்பதால், இந்த உறவில் பல முரண்பாடுகள் இருந்தாலும், இந்த இணைப்பு அதன் சுற்றுப்புறத்தில் எவ்வாறு விளையாடும் மற்றும் பாகிஸ்தானை அது எவ்வாறு மேம்படுத்தும் என்பது குறித்து இந்திய அரசு ஒரு தனித்த மாற்று கருத்துகளைக் கொண்டுள்ளது.
இந்தக் கண்ணோட்டத்தின் மறுபக்கம், உக்ரைன் போரில் ரஷ்யாவின் ஆக்கிரமிப்புக்குப் பிறகு, ஆர்மீனியாவின் ஆயுதத் தேவைகளை இந்தியா பெருமளவில் பூர்த்தி செய்து வருவதால், நெருக்கடியான ரஷ்யாவின் வேண்டுகோளுக்கு இணங்க இந்தியா ஆயுதங்களை அனுப்பியதா என்ற பெரும்கேள்வியும் புற உலகில் நிலவி வருகிறது.
இந்திய அரசாங்கம் ஒரு உலகளாவிய ஆயுத சப்ளையராக வெளிப்பட ஒரு குறிப்பிட்ட ஆர்வத்தை இந்நிகழ்வின் மூலம் வெளிப்படுத்தியுள்ளது. 2022-ல் மட்டும் பல்வேறு நாடுகளுக்கு சுமார் ரூ.13,000 கோடி மதிப்பில் ஆயுதங்களை ஏற்றுமதி செய்துள்ளது. அடுத்த 2 ஆண்டுகளில் ரூ.35,000 கோடி வருவாய் ஈட்ட அரசு எதிர்பார்க்கிறது. இதில் 375 மில்லியன் மதிப்புள்ள பிரம்மோஸ் சூப்பர்சோனிக் க்ரூஸ் ஏவுகணையும் அடங்கும், இது இந்திய-ரஷ்ய ஒத்துழைப்பின் விளைவாகும். இதனை முதன்முதலாக பெருந்தொகை கொடுத்து பிலிப்பைன்ஸ் அதிகளவில் இந்தியாவிடம் இருந்து வாங்கத் தொடங்கியது. மேலும், புதிய ஆர்டர்களுக்காக இந்திய அரசாங்கம் மலேசியா, வியட்நாம் மற்றும் இந்தோனேசியாவுடன் உரையாடி வருகிறது. இம்முயற்சியில் பிரம்மோஸ் ஏரோஸ்பேஸ் கம்பெனி, 2025-ல் 5 பில்லியன் ரூபாயினை சம்பாதிக்கும் என்றும் எதிர்பார்க்கப்படுகிறது.
மொத்தத்தில், 25 நாடுகளில் 50 இந்திய பாதுகாப்பு ஏற்றுமதி நிறுவனங்கள் தங்கள் பொருட்களையும் அமைப்புகளையும் விற்பனை செய்கின்றன. இந்திய தனியார் துறை நிறுவனமான சோலார் நிறுவனத்திடம் இருந்து மல்டி பேரல் துப்பாக்கியை வாங்கிய ஆர்மேனியாவைத் தவிர, ஹெலிகாப்டர்கள் மற்றும் ஆயுதங்களைக் கண்டறியும் ரேடார்களையும் விற்ற மற்ற நிறுவனங்களும் உள்ளன.
இந்தத் துறை மறுசீரமைக்கப்பட்ட பிறகு, அதிகமான உள்நாட்டு உற்பத்தியாளர்கள் ஆயுதத் தொழிற்சாலைகள் மூலம் டெண்டர்களை நடத்துகின்றனர். இருப்பினும், அவர்களின் கவலை என்னவென்றால், வரும் நாட்களில் ஒப்பந்தங்களின் பெரும்பகுதி தொழில்துறையின் பெரிய ஆட்களான அதானி, அம்பானி, டாடா, லார்சன் மற்றும் டூப்ரோ போன்றவர்களுக்குச் செல்லும் என்பது தான்.
அதானி, அம்பானி, டாடா, லார்சன் மற்றும் டூப்ரோ போன்றவர்களுக்கு ஒப்பந்தம் சென்றால், சிறிய நிறுவனங்கள் மறைந்துவிடும் அல்லது அவர்களுக்காக வேலை செய்ய வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்படும். இத்தகைய ஒருங்கிணைப்பு, பாதுகாப்புத் துறையின் துணைப் பிரிவுகளின் வளர்ச்சியைக் கட்டுப்படுத்தும்.
உலகிலேயே அதிக ஆயுதங்களை இறக்குமதி செய்யும் நாடுகளில் இந்தியாவும் ஒன்று. போரினால் பாதிக்கப்பட்ட உக்ரைன் போன்ற சோவியத் குடியரசுகளில் அமெரிக்காவின் கட்டுப்பாட்டில் இருக்கும் சில ஆயுத உற்பத்தி தொழிற்சாலைகள் இந்தியாவிற்கு மாற்றப்படலாம் என எதிர்பார்க்கப்படுகிறது அல்லது இந்த நிறுவனங்களுடன் இந்தியா உரிமம் வழங்கும் ஏற்பாட்டைக் கொண்டிருக்கலாம்.
பாதுகாப்பு அமைச்சகத்திடம் இருந்து அதிகாரப்பூர்வ வார்த்தை எதுவும் வரவில்லை என்றாலும், ஆயுதங்களுக்காக ரஷ்யாவை இந்தியா சார்ந்திருப்பது ஈடுசெய்ய முடியாதது என்றும், தொடர்ந்து குறைந்து வருவதாகவும் தகவலறிந்த வட்டாரங்கள் கூறுகின்றன.
உக்ரைன் மோதல்கள் இந்தியாவிற்கு ரஷ்யப் பொருட்களை வழங்குவதில் எவ்வாறு தாக்கத்தை ஏற்படுத்தும் என்பதில் சந்தேகங்கள் இருந்தாலும், சந்தேகத்திற்கு இடமில்லாதது என்னவென்றால், மாஸ்கோவிலிருந்து வந்த ஆயுதங்களை எளிதில் மறந்துவிட முடியாது என்பது தான்.
2021இல் ரஷ்ய அதிபர் விளாடிமிர் புடின், S-400 என்ற ஏவுகணை எதிர்ப்பு அமைப்பை செயல்படுத்தினார். இந்த அமைப்பு, பல இந்திய நகரங்களை எதிரிகளிடமிருந்தும் விரோத தாக்குதல்களில் இருந்தும் பாதுகாக்கிறது. இது சில காலமாக அமெரிக்க நிர்வாகத்தை வரிசைப்படுத்தியுள்ளது
அமெரிக்காவின் எதிரிகளை தடைகள் மூலம் எதிர்க்கும் சட்ட (CAATSA) விதியின் கீழ், இந்தியாவுக்கு எதிராக நடவடிக்கை எடுப்பதாக அமெரிக்கா அச்சுறுத்தியது, ஆனால் இந்தப் பிரச்சினையை நிறுத்தி வைக்க முடிவு செய்தது.
இந்தியாவிற்கு 600 ஒற்றைப்படை போர் விமானங்களில் 71 சதவீதத்தை ரஷ்யா வழங்கியுள்ளது. இதற்காக இந்தியா தனது உதிரிபாகங்களுக்காக ரஷ்யாவைச் சார்ந்து இருக்கிறது. இது காலத்தின் சோதனையில் தப்பிப்பிழைத்த ஒரு உறவு, ஆனால் இப்போது மேற்கு நாடுகள் இந்தியாவை ரஷ்யாவிடம் இருந்து பிரிக்க விரும்புகின்றன. இது சாத்தியமாகுமா?
இதையும் படங்க: ETV Bharat 2022 Roundup: தமிழ்நாட்டின் நியூஸ் மேக்கர்கள் யார் யார்?
