டெல்லி : உலக வர்த்தக அமைப்பின் அமைச்சர்கள் மட்டத்திலான 13வது மாநாடு ஐக்கிய அரபு அமீரகத்தில் நடைபெற்று வருகிறது. இன்று (பிப்.26) தொடங்கி வரும் 29 ஆம் தேதி வரை ஐக்கிய அரபு அமீரகத்தின் துபாயில் நடைபெற்று வருகிறது. உலக வர்த்தக அமைப்பின் அமைச்சர்கள் மட்டத்திலான மாநாடு என்பது உலகின் பெரிய முடிவுகளை எடுக்கும் சக்தி கொண்ட மாநாடு காணப்படுகிறது.
ஏறத்தாழ 164 உறுப்பினர்கள் ஆண்டுதோறும் ஒன்றுகூடி சர்வதேச பிரச்சினைகள் குறித்து ஆலோசனை நடத்தி தீர்வு காண்பர். உலக வர்த்தக அமைப்பின் 13வது அமைச்சர்கள் மாநாட்டில் இந்தியா விவசாயப் பிரச்சினைகள் பற்றிய விவாதங்களில் கலந்து கொள்ளாது எனக் கூறப்படுகிறது.
நாட்டின் பொதுக் கொள்முதல் முறையின் முக்கிய அம்சமான பொதுப் பங்குகள் வைத்திருப்பது தொடர்பான பிரச்சினைக்கு உறுப்பினர்கள் முதலில் நிரந்தரத் தீர்வைக் காணாத வரையில், 800 மில்லியன் ஏழை மக்களின் உணவுப் பாதுகாப்பு மற்றும் 95 புள்ளி 3 மில்லியன் வாழ்வாதார நிலை விவசாயிகளுக்கு குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலை உத்தரவாதம் உள்ளிட்ட கோரிக்கைகளிக்கு உரிய தீர்வு காண இயலாது எனக் கூறப்பட்டு உள்ளது.
இந்தியாவின் பெரும்பாலான விவசாயிகள் வறுமை கோட்டுக்கு கீழ் உள்ள நிலையில், அவர்களது முக்கிய வாழ்வாதார தேவையாக குறைந்தபட்ச ஆதார விலை என்பது உள்ளது. இதன் மூலமே மத்திய ஆரசு உணவு பாதுகாப்பின் பொது பங்கை உறுதி செய்யவும் பிரதமரின் கரீப் கல்யான் அன்ன யோஜனா திட்டத்தின் மூலம் நாட்டில் உள்ள 813 புள்ளி 50 மில்லியன் மக்களுக்கு மாதந்தோறும் இலவச ரேசன் பொருட்களை வழங்க முடியும்.
உலக வர்த்தக அமைப்பின் உறுப்பினரான இந்தியா, உலக வர்த்த அமைப்பின் அமைச்சர்கள் மாநாட்டில் வளர்ந்த நாடுகளுடன் விவசாய மானியங்கள் மற்றும் உணவு தானியங்களை ஏற்றுமதி செய்வதற்கான கட்டுப்பாடுகள் உள்ளிட்டவை குறித்து விவாதித்து, பொது பங்கு விவகாரத்தில் நிரந்தர தீர்வு காண திட்டமிட்டு உள்ளது.
விவசாய பொருட்களுக்கு குறைந்தபட்ச ஆதார விலையை இந்தியா வழங்கி வரும் அதேவேளையில் அமெரிக்கா, ஆஸ்திரேலியா, பிரேசில், கனடா, நியூசிலாந்து உள்ளிட்ட நாடுகள் விவசாய விளை பொருட்களை வெளிநாடுகளுக்கு ஏற்றுமதி செய்து வருகின்றன. விளை பொருட்களுக்கு குறைந்தபட்ச ஆதார விலை வழங்குவது என்பது வர்த்தக மானியங்களை சிதைக்கக் கூடும் என அமெரிக்கா உள்ளிட்ட நாடுகள் தெரிவிக்கின்றன.
கடந்த 2013ஆம் ஆண்டு டிசம்பர் மாதம் இந்தோனேஷியாவின் பாலியில் நடைபெற்ற 9வது அமைச்சர்கள் மாநாட்டில், உணவு பாதுகாப்பில் பொது பங்கு வைப்பதன் மூலம் உள்ள பிரச்சினைகள் குறித்து நிரந்தர தீர்வு காண்பது கூறித்து 11வது உலக வர்த்தக அமைப்பின் மாநாட்டிற்குள் கலந்து ஆலோசிப்பது குறித்து முடிவு எடுக்கப்பட்டது.
மேலும், உலக வர்த்தக அமைப்பின் மானிய உச்ச வரம்பு விதிகளை மீறும் போது வளரும் நாடுகளுக்கு தேவையான பொருளாதார பாதுகாப்பு வழங்கும் இடைக்கால ஒப்பந்தம் மேற்கொள்ளப்பட்டது. அந்த ஒப்பந்தம் தொடர்ந்து நீடிக்கப்பட்டு வரும் நிலையில், இடைக்கால தீர்வை விவசாயம் தொடர்பான ஒப்பந்தத்தின் நிரந்தர விதியாக மாற்ற வேண்டும் என்று இந்தியா விருப்பம் தெரிவித்து உள்ளது.
வளரும் நாடுகளின் G-33 கூட்டமைப்பு மற்றும் ஆப்பிரிக்க குழு உள்பட 80க்கும் மேற்பட்ட நாடுகள் இந்தியாவின் முன்மொழிவை ஆதரிக்கின்றன. மானிய உச்ச வரம்பு குறித்து நிரந்தர தீர்வு காணும் வரை இந்த விதி இந்தியா போன்ற வளரும் நாடுகளுக்கு இடைக்கால மற்றும் பெரும் நிவாரணமாக காணப்படுகிறது.
இந்தியா உணவு தானியங்களின் உலகளாவிய முக்கிய உற்பத்தியாளராகவும், மேலும் சொந்த நாட்டு மக்களின் உணவுத் தேவை மற்றும் பாதுகாப்பை உறுதி செய்வதோடு, உலகின் உணவுப் பாதுகாப்பிலும் பங்களிக்கும் அளவுக்கு பெரிய ஏற்றுமதியாளராகவும் உள்ளது. நாட்டு மக்களுக்கு மானிய விலையில் உணவு பொருட்களை வழங்குவதன் மூலம், உலகளாவிய உணவு விலை ஏற்றத்தை கட்டுக்குள் வைத்திருக்க இந்தியா உதவி வருகிறது.
அதேநேரம் அமெரிக்கா போன்ற விவசாயப் பொருட்களை ஏற்றுமதி செய்யும் நாடுகளுக்கு இந்தியாவின் செயல் என்பது எரிச்சல் அடையக் கூடியதாக காணப்படுகிறது. உலக வர்த்தக அமைப்பு தொடங்கப்பட்ட காலக்கட்டங்களில், சில வளர்ந்த நாடுகள், சர்வதேச சரக்கு வர்த்தகத்தின் மீது ஆதிக்கம் செலுத்தி வந்தன.
உறுப்பினர் நாடுகளின் உலகளாவிய உணவு குறிப்பு விலை மானிய மசோதா உற்பத்தி மதிப்பில் 10 சதவீதம் மட்டுமே இருக்க வேண்டும் குறிப்பு விலைக்கு மேல் வழங்குவது வர்த்தகத்தை சீர்குழைப்பாதாக கருதுவதாகும் என பல்வேறு விதிமுறைகளை உருவாக்கி அமல்படுத்தின. கடந்த 1988 மற்றும் தற்போது இதில் பல்வேறு மாற்றங்கள் கொண்டு வரப்பட்டன.
விவசாய தொழில்நுட்பம் என்பது உள் மற்றும் வெளியீடு விலைகளில் இடையே பல்வேறு மாற்றங்களை கண்டு மாறி உள்ளது. இந்தியா உள்ளிட்ட வளர்ந்து வரும் நாடுகளில் உணவு பாதுகாப்பு தேவைப்படும் ஏழை மக்களின் எண்ணிக்கை என்பது அதிகரித்து உள்ளது. வளரும் நாடுகளுக்கு தங்களது விவசாய பொருட்களை ஏற்றுமதி செய்யும் நாடுகளுடன் போட்டியிட முடியாத அளவுக்கு நாட்டில் சிறு விவசாயிகளின் எண்ணிக்கையும் அதிகரித்து உள்ளது.
சிறு, குறு விவசாயிகளுக்கு அரசின் ஆதரவு என்பது மிகவும் தேவையான ஒன்றாக காணப்படுகிறது. அதேபோல், ஏழை மக்களுக்கு அவர்களது உயர் உணவு பாதுகாப்பு என இன்றியமையா தேவையாக உள்ளது. மேலும் அரிசி மற்றும் வெங்காய ஏற்றுமதிக்கு தடை விதித்தது குறித்து இண்டியாவுடன் பேச்சுவார்த்தை நடந்த வளர்ந்த நாடுகள் திட்டமிட்டு உள்ளன.
அரிசி உள்ளிட்ட அத்தியாவசிய உணவு பொருட்கள் ஏற்றுமதிக்கு விதிக்கப்படும் கட்டுப்பாடுகள் உணவுப் பொருட்களின் கையிருப்பை உறுதிப்படுத்தவும், தட்டுப்பட்டை கட்டுப்படுத்தவும், மேலும் நாட்டு மக்கள் நிலையான விலை கொடுத்து அத்தியாவசிய பொருட்களை வாங்குவதையும் உறுதி செய்கிறது.
அதேநேரம், ஏழை நாடுகளின் கோரிக்கைகளின் பேரில் இந்தியா உணவுப் பொருட்களை விநியோகித்து வருகிறது. ஜப்பான் மற்றும் சிங்கப்பூர் போன்ற நாடுகள் உணவுப் பொருட்களை இறக்குமதி செய்வதை பெரிதும் நம்பியிருந்தாலும், அதற்கான பணத்தை செலுத்த தயாராக உள்ளன. குறிப்பாக இந்த விவகாரத்தில் வளர்ந்த நாடுகளின் நடவடிக்கைகள் விவசாயிகள் மற்றும் மக்களைக் காட்டிலும் வியாபாரிகளை நலன்களை பெரிதும் பாதுகாக்கிறது.
உணவுப் பாதுகாப்பு என்பது இந்தியாவிற்கு மிகவும் முக்கியமானதாக உள்ளது. இந்தியாவில் ஏழை விவசாயிகளுக்கு இலவச மின்சாரம், நீர்ப்பாசன வசதிகள், உரங்கள் மற்றும் 95 மில்லியன் விவசாயிகளுக்கு 6 ஆயிரம் ரூபாய் உதவித் தொகை உள்ளிட்ட மானியங்கள் வழங்கப்படுகின்றன.
வளர்ந்த நாடுகள் விவசாயிகளுக்கு பில்லியன் டாலர்கள் கணக்கில் விவசய மானியங்களை வழங்கி வருகின்றன. விவசாய மானியங்களில் பொது பங்கு குறித்த நிரந்தர தீர்வு வேண்டும் என்ற இந்தியாவின் கோரிக்கைக்கு அமெரிக்கா மற்றும் ஐரோப்பிய நாடுகள் எதிர்ப்பு தெரிவிக்க உள்ளதாக தெரிவித்து உள்ளன.
மறுபுறம், ஆப்பிரிக்க குழு மற்றும் ஆப்பிரிக்க கூட்டமைப்பு, கரீபியன் மற்றும் பசிபிக் நாடுகளின் தற்காப்பு நலன்களைக் கொண்ட G-33 வளரும் நாடுகளின் ஆதரவை இந்தியா கொண்டுள்ளது. மொத்தத்தில், இந்தியாவை ஆதரிக்கும் நாடுகளின் எண்ணிக்கை 90 ஆக உள்ளதால் உலக வர்த்தக அமைப்பில் இந்த விவகாரம் பூதாகரமாக வெடிக்கும் என எதிர்பார்க்கப்படுகிறது.
உணவு தானியங்களின் உலகளாவிய வர்த்தகம் 30 மில்லியன் டன் ஆகு. இதில் 10 சதவீத தேவையை பூர்த்தி செய்ய சந்தைக்குள் இந்தியா நுழைந்தால் அது நெருக்கடியை ஏற்படுத்தும் மற்றும் விவசாய சந்தை ஆதரவில் அமெரிக்கா மற்றும் ஐரோப்பியு நாடுகள் வைத்திருக்கும் சந்தை மதிப்பு சவால் விடும் வகையில் மாறும்.
ஒவ்வொரு பொருட்களுக்கும் அதன் மானியம் 5 சதவீதமாக இருக்கையில், விவசாய சந்தைப்படுத்தலுக்கு அமெரிக்கா 19 பில்லியன் டாலரையும், ஐரோப்பா 72 பில்லியன் டாலரையும் கொண்டு உள்ளன. இந்த பெரிய தொகை என்பது எந்தவொரு பொருளுக்கும் ஒதுக்கப்படலாம், அது பல சிறிய நாடுகளில் சந்தைகளை அழிக்கக்கூடும்.
அதேநேரம் இந்தியா அதன் சந்தை மதிப்பீடு உரிமையை பாதுகாக்க சிறப்பு பாதுகாப்பு நெறிமுறைகளை கொண்டு உள்ளது. கடடந்த சில ஆண்டுகளாக உலகளாவிய சந்தையில் இந்தியா தனது ஆதிக்கத்தை செலுத்தி வருகிறது. கரோனா காலக்கட்டத்தில் பல்வேறு ஏழை நாடுகளுக்கு கரோனா தடுப்பூசி வழங்கியதன் மூலம் நல்ல பெயரை பெற்று உள்ளது. குறிப்பாக ஆப்பிரிக்காவில் இந்தியாவின் செல்வாக்கு என்பது அதிகரித்து உள்ளது.
மேலும், G20 மாநாட்டுக்கு பின் உலகளாவிய தெற்கின் குரலாக இந்தியா அழைக்கப்படுவதால் அதன் தலைமைத்துவம் உலக சமூகத்தில் முன்னெப்போதும் இல்லாத அளவில் அதிகரித்து உள்ளது குறிப்பிடத்தக்கது.
இதையும் படிங்க : இந்தியா-மத்திய கிழக்கு ஐரோப்பிய பொருளாதார வழித்தடம் சாத்தியமா? சர்வதேச அரசியல், பொருளாதாரம் எதிர்கொள்ளும் பிரச்சினை என்ன?
