ਭਾਗਵਤ ਗੀਤਾ ਦਾ ਸੰਦੇਸ਼
ਪਰਮਾਤਮਾ ਸਾਰੀਆਂ ਇੰਦਰੀਆਂ ਦਾ ਮੂਲ ਸਰੋਤ ਹੈ, ਫਿਰ ਵੀ ਉਹ ਇੰਦਰੀਆਂ ਤੋਂ ਰਹਿਤ ਹੈ। ਉਹ ਕੁਦਰਤ ਦੀਆਂ ਵਿਧੀਆਂ ਤੋਂ ਪਰੇ ਹੈ, ਫਿਰ ਵੀ ਉਹ ਪਦਾਰਥਕ ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਸਾਰੇ ਗੁਣਾਂ ਦਾ ਮਾਲਕ ਹੈ। ਪੰਜ ਮਹਾਨ ਤੱਤ, ਬੁੱਧੀ, ਦਸ ਇੰਦਰੀਆਂ ਅਤੇ ਮਨ, ਪੰਜ ਇੰਦਰੀਆਂ ਵਸਤੂਆਂ, ਜੀਵਨ ਦੀਆਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਅਤੇ ਧੀਰਜ - ਇਹਨਾਂ ਸਭ ਨੂੰ ਸੰਖੇਪ ਵਿੱਚ ਕਰਮ ਦਾ ਖੇਤਰ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਪਰਸਪਰ ਪ੍ਰਭਾਵ ਅਤੇ ਵਿਕਾਰਾਂ ਦਾ ਖੇਤਰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪੂਰਨ ਸੱਚ ਸਾਰੇ ਜੀਵਾਂ ਦੇ ਬਾਹਰ ਅਤੇ ਅੰਦਰ ਸਥਿਤ ਹੈ, ਅਟੱਲ ਅਤੇ ਗਤੀਸ਼ੀਲ ਹੈ। ਸੂਖਮ ਹੋਣ ਕਰਕੇ, ਉਹ ਭੌਤਿਕ ਇੰਦਰੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਜਾਣੇ ਜਾਂ ਦੇਖੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਪਰੇ ਹਨ। ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਦੂਰ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਸਾਡੇ ਸਾਰਿਆਂ ਦੇ ਨੇੜੇ ਵੀ ਹਨ। ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਚਮਕਦਾਰ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦਾ ਸਰੋਤ ਹੈ। ਉਹ ਪਦਾਰਥਕ ਹਨੇਰੇ ਤੋਂ ਪਰੇ ਹੈ ਅਤੇ ਅਦ੍ਰਿਸ਼ਟ ਹੈ। ਉਹ ਗਿਆਨ, ਗਿਆਨਵਾਨ ਅਤੇ ਗਿਆਨ ਦਾ ਟੀਚਾ ਹੈ। ਉਹ ਸਾਰਿਆਂ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿਚ ਵਸਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਕੁਦਰਤ ਅਤੇ ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ ਬੇਅੰਤ ਸਮਝਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਦੇ ਔਗੁਣ ਅਤੇ ਗੁਣ ਕੁਦਰਤੀ ਹਨ। ਪ੍ਰਕ੍ਰਿਤੀ ਨੂੰ ਸਾਰੇ ਪਦਾਰਥਕ ਕਾਰਨਾਂ ਅਤੇ ਕਿਰਿਆਵਾਂ ਅਤੇ ਨਤੀਜਿਆਂ ਦਾ ਕਾਰਣ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਜੀਵ (ਪੁਰਸ਼) ਨੂੰ ਇਸ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਵੱਖ ਵੱਖ ਸੁਖਾਂ ਅਤੇ ਦੁੱਖਾਂ ਦੇ ਭੋਗ ਦਾ ਕਾਰਨ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਹੈ।
