ਭਾਗਵਤ ਗੀਤਾ ਦਾ ਸੰਦੇਸ਼
ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਜੀਵਨ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਤੋਂ ਭਾਗ ਨਹੀਂ ਲੈਣਾ ਚਾਹੀਦਾ, ਨ ਵੀ ਭਾਗਾਂ ਦੀ ਅਤੇ ਈਸ਼ਵਰ ਦੀ ਇੱਛਾ ਵਰਗੀ ਬਹਾਨ ਦਾ ਉਪਯੋਗ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਸੰਸਾਰ ਦਾ ਨਿਯਮ ਬਦਲਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਪਲ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਕਰੋੜਾਂ ਦੇ ਲੜੀਵਾਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਦੂਜਾ ਇਹ ਪਲਟੀਟ ਹੈ ਕਿ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਮਨੁੱਖ ਕਰਮਾਂ ਦੇ ਫਲਾਂ ਦਾ ਉਸਾਗ ਅਤੇ ਆਤਮ-ਸਥਿਰ ਹੋਣ ਦਾ ਕਾਰਨ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਉਸ ਲਈ ਗਿਆਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦਾ ਯਤਨ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਆਤਮ-ਸਾਧਕਾਰ ਦਾ ਯਤਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਦੋ ਕਿਸਮਾਂ ਦੇ ਇੰਸਾਨ ਸਨ, ਕੁਝ ਗਿਆਨ ਯੋਗ ਨਾਲ ਸਮਝਾਉਣ ਦਾ ਯਤਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਕੁਝ ਭਗਤੀ-ਮਈ ਸੇਵਾ। ਜੋ ਇੰਦਰੀਆਂ ਨੂੰ ਵਸ਼ ਵਿੱਚ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਕਿੰਤੂ ਉਸਦਾ ਮਨ ਇੰਦ੍ਰਿਆ ਦਾ ਚਿੰਤਨ ਖੁਦ ਰੱਖਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਰੂਪ ਤੋਂ ਕੋ ਧੋਖਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮਿਥਿਆਚਾਰੀ ਕਹਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਨਿਸਂਦੇਹ ਇਸ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦਾ ਕਰਮ ਕਰਮ ਜਲਦੀ ਹੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। राग, भय और क्रोध से सर्वथा रहित, परमात्मा में ही तल्लीन और आश्रित तथा ज्ञानरूप तप से बहुत-से भक्त परमात्मा के भाव प्राप्त कोरोध हैं। ਜਿਸ ਭਾਵ ਤੋਂ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਸ਼ਰਣ ਗ੍ਰਹਿਣ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਰਮਾਤਮਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਫਲ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਕਰਮਾਂ ਦੀ ਸਿੱਧ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਮਨੁੱਖ ਦੇਵਤਿਆਂ ਦੀ ਉਪਾਸਨਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਪਰਮਾਤਮਾ ਉੱਤੇ ਕੋਈ ਕਰਮ ਅਤੇ ਕਰਮ ਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦਾ, ਜੋ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਸਬੰਧ ਵਿੱਚ ਇਸ ਸੱਚ ਨੂੰ ਕੋਸਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਕਦੇ ਵੀ ਕਰਮਾਂ ਦੇ ਪਾਸ਼ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਬੰਧਤਾ। ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਆਪਣੇ ਮਨ ਦੁਆਰਾ ਕਰਮੇਂਦਰੀਆਂ ਨੂੰ ਵਸ਼ ਕਰਨ ਦਾ ਯਤਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਆਸਥਾ ਦੇ ਕਰਮਯੋਗ ਦਾ ਪ੍ਰਯੋਗ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਹੈ। ਨ ਤਾਂ ਕਰਮ ਤੋਂ ਵਿਮੁਖ ਹੋਕਰ ਕੋਈ ਕਰਮਫਲ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾ ਕੇਵਲ ਸੰਨਿਆਸ ਤੋਂ ਸਿੱਧਿਆ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਆਪਣੀ ਨੀਅਤ ਕਰਮ ਕਰੋ ਕਰਮ ਨ ਕਰਨ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕਰਮ ਕਰਨਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਹੈ।
