वॉशिंग्टन [यूएस] : पौगंडावस्था हा मानवी शरीराचा विकासाचा महत्त्वाचा काळ ( Adolescence is Time of Significant Skeletal Development ) आहे. पौगंडावस्थेतील सर्वात सार्वत्रिक आणि काहीवेळा त्रासदायक ( Experiences During Adolescence is Development of Acne Skin ) अनुभवांपैकी एक म्हणजे त्वचेची स्थिती पुरळ ( Healthy Skeletal Maturation ) विकसित होते. जी केसांच्या कूपांना तेल आणि मृत त्वचेच्या पेशींनी जोडल्यामुळे उद्भवते. काही व्यक्ती ज्यांचे मुरूम सामयिक उपचारांना प्रतिरोधक असतात. सिस्टीमिक अँटीबायोटिक्स लक्षणे कमी करण्यासाठी आणि त्वचा स्वच्छ करण्यासाठी मदत करण्यासाठी वापरली जातात.
मिनोसायक्लिनसारख्या सिस्टीमिक अँटीबायोटिक्ससह मुरुमांवर उपचार करण्यासाठी, कधीकधी दोन वर्षांपर्यंत दीर्घकालीन वापर आवश्यक असतो. तथापि, प्रतिजैविकांच्या दीर्घकालीन वापराचे परिणाम अज्ञात आहेत. मेडिकल युनिव्हर्सिटी ऑफ साउथ कॅरोलिना (MUSC) मधील संशोधकांनी 22 नोव्हेंबर रोजी जर्नल ऑफ क्लिनिकल इन्व्हेस्टिगेशन (JCI) इनसाइटमध्ये ऑनलाइन प्रकाशित केलेल्या कामात असे दाखवले आहे की, आतड्यांच्या मायक्रोबायोमच्या मेकअपमध्ये एक मजबूत संबंध आहे. जी सूक्ष्मजीवांचा समुदाय आहे. एकत्र आतडे आणि निरोगी शरीर परिपक्वता. पौगंडावस्थेतील हाडांच्या विकासाच्या गंभीर टप्प्यात मिनोसायक्लिनसारख्या प्रणालीगत प्रतिजैविकांचा दीर्घकाळ वापर केल्याने अनपेक्षित परिणाम होऊ शकतात.
"दीर्घकालीन सिस्टीमिक मिनोसायक्लिन थेरपीनंतर आतड्यांतील मायक्रोबायोममध्ये सतत बदल होत आहेत. ज्यामुळे हाडांची परिपक्वता कमी होते." मॅथ्यू कार्सन म्हणाले, या अभ्यासाचे पहिले लेखक आणि नोव्हिन्स प्रयोगशाळेत शरीराच्या विकासावर आतड्याच्या मायक्रोबायोमच्या परिणामांचा अभ्यास करणारे पदवीधर विद्यार्थी. "क्लिनिकल दृष्टीकोनातून, केवळ मायनोसायक्लिन उपचारांमुळे परिपक्व झालेल्या शरीरात बदल होत नाहीत, तर मायक्रोबायोम आणि शरीर प्रतिजैविक थेरपीनंतर पूर्णपणे बरे होऊ शकत नाहीत." चाड नोव्हिन्स, D.D.S., Ph.D., मुख्य अन्वेषक आणि सहयोगी जोडले. दंत चिकित्सा महाविद्यालयातील मौखिक आरोग्य विज्ञान विभागातील प्राध्यापक.
हे काम नोव्हिन्स प्रयोगशाळेच्या पूर्वीच्या कामातून तयार झाले आहे. ज्यामध्ये उच्च-डोस प्रतिजैविक कॉकटेलने प्रोइनफ्लेमेटरी रोगप्रतिकारक प्रतिसाद सक्रिय केला, ज्यामुळे हाडे खाणाऱ्या ऑस्टियोक्लास्ट्सची क्रिया वाढली आणि हाडांची परिपक्वता बिघडली. या अभ्यासातून मिळालेल्या निष्कर्षांमुळे नोव्हिन्स टीमला असे विचारण्यास प्रवृत्त केले की, अशी काही क्लिनिकल परिस्थिती आहे की, ज्यामध्ये पद्धतशीर प्रतिजैविकांचा परिपक्व शरीरावर परिणाम होऊ शकतो.
पौगंडावस्थेतील मुरुमांवर उपचार करण्यासाठी डॉक्टर मिनोसायक्लिन ही पद्धतशीर प्रतिजैविक थेरपी म्हणून लिहून देतात हे त्यांना समजले. मिनोसायक्लिन हे प्रतिजैविकांच्या टेट्रासाइक्लिन वर्गाचा सदस्य आहे. ज्यामध्ये टेट्रासाइक्लिन, डॉक्सीसाइक्लिन आणि सारेसाइक्लिन यांचादेखील समावेश आहे. हे प्रतिजैविक जीवाणूंची वाढ आणि प्रसार रोखून कार्य करतात. मुरुमांमध्ये ते छिद्रांना संक्रमित करणारे जीवाणू मारतात आणि मुरुमांना कारणीभूत ठरणारे काही नैसर्गिक तेलकट पदार्थ कमी करतात.
मागील प्रतिजैविक उपचारांप्रमाणेच सिस्टीमिक मिनोसायक्लिन उपचारांचा शरीरावर समान परिणाम होईल का हे निर्धारित करण्यासाठी, कार्सन आणि नोव्हिन्स यांनी पौबर्टल/पोस्टप्युबर्टल वाढीदरम्यान उंदरांना माइनोसायक्लिनचा वैद्यकीयदृष्ट्या संबंधित डोस दिला. मानवांमधील पौगंडावस्थेचे समतुल्य वय. त्यांना आढळले की मिनोसायक्लिन थेरपीमुळे कोणतेही सायटोटॉक्सिक परिणाम होत नाहीत किंवा प्रॉइनफ्लॅमेटरी प्रतिसाद मिळत नाही. जसे त्यांनी आधी पाहिले होते. तथापि, आतड्याच्या मायक्रोबायोमच्या रचनेत बदल झाले, ज्यामुळे हाडांच्या वस्तुमानाचे संचय कमी झाले आणि शरीराची परिपक्वता बिघडली.
हा डेटा पौगंडावस्थेतील दीर्घकालीन प्रणालीगत प्रतिजैविक वापराचा एक महत्त्वाचा परंतु अप्रमाणित परिणाम दर्शवितो. परंतु, त्यांनी हेदेखील दाखवून दिले की दीर्घकालीन मिनोसायक्लिन थेरपीने थेरपी थांबवल्यानंतरही आतड्यांतील मायक्रोबायोम आणि कंकाल स्थिर स्थितीत येण्याची क्षमता रोखली. सुरुवातीच्या संशोधनाने असे सुचवले आहे की, आयुष्याच्या पहिल्या काही वर्षांत आमचा आतड्याचा मायक्रोबायोम परिपक्व अवस्थेत विकसित होतो. परंतु, अलीकडेच या कल्पनेवर प्रश्नचिन्ह निर्माण केले गेले आहे. अलीकडील तपासणीत असे दिसून आले आहे की किशोरावस्थेमध्ये आतडे मायक्रोबायोम स्थिर, परिपक्व अवस्थेत विकसित होत आहे.
"खरोखर मनोरंजक गोष्ट म्हणजे जर तुम्ही या पौगंडावस्थेतील अवस्थेत मायक्रोबायोममध्ये बदल घडवून आणलात. जेव्हा तुमचा मायक्रोबायोटा अजूनही स्थिर प्रौढ अवस्थेकडे प्रगती करीत असेल, तर तुमचा परिपक्व शरीरावर गंभीर परिणाम होईल," कार्सन यांनी स्पष्ट केले. तारुण्यवस्थेत, आपण आपल्या शिखराच्या हाडांच्या वस्तुमानाच्या 40% पर्यंत जमा करतो. जो आपल्या मायक्रोबायोमच्या परिपक्वताशी संबंधित असतो. जर आपण वाढीच्या या गंभीर चौकटीत प्रणालीमध्ये व्यत्यय आणला आणि आपल्या हाडांचे पीक मास कमी केले, तर आपण यापुढे वृद्धत्वाचा परिणाम म्हणून नैसर्गिक हाडांच्या नुकसानाच्या वादळाचा सामना करू शकणार नाही. त्यामुळे, यौवन दरम्यान मायक्रोबायोमच्या व्यत्ययामुळे कंकालच्या आरोग्यावर आणि फ्रॅक्चरच्या जोखमीवर दीर्घकाळ परिणाम होऊ शकतो.
साधारणपणे, पित्त आम्ल यकृतापासून लहान आतड्यात पचनास मदत करण्यासाठी आणि चरबी तोडण्यास मदत करण्यासाठी प्रवास करतात. परंतु, पित्त आम्लांचे हे दृश्य विस्तारत आहे. "पित्त ऍसिड हे पूर्वी महत्त्वाचे कॉम मानले जात नव्हते आतडे आणि सांगाडा यांच्यातील एकीकरण रेणू," नोव्हिन्स म्हणाले. "आतड्यातील मायक्रोबायोम बदलून, पित्त अॅसिडचा मेकअप बदलला जातो, जो शरीराच्या परिपक्वतेसह यजमान शरीरविज्ञानावर परिणाम करतो."
आतडे मायक्रोबायोम सतत लहान आतड्यात पित्त अ‍ॅसिडचे पूल सुधारित करते. पित्त अ‍ॅसिडनंतर संदेशवाहक रेणू म्हणून कार्य करतात आणि आतड्यांतील यजमान पेशींशी आणि दूरच्या शारीरिक स्थळांवर संवाद साधतात. उदाहरणार्थ, जेव्हा ते ऑस्टियोब्लास्टशी बोलतात तेव्हा पित्त अ‍ॅसिड हाडांच्या निर्मितीस उत्तेजन देऊ शकतात. विशेष म्हणजे, मिनोसायक्लिन उपचारामुळे बदललेल्या आतड्यातील मायक्रोबायोमने पित्त अॅसिडचा वेगळा पूल तयार केला. पित्त अ‍ॅसिडचे हे वेगळे प्रोफाइल हाडे तयार करणारे ऑस्टियोब्लास्ट सक्रिय करण्यात अयशस्वी झाले, त्यामुळे हाडांची निर्मिती आणि खनिजीकरणामध्ये 30% पेक्षा जास्त लक्षणीय घट झाली.
सारांश, हे कार्य आतडे-यकृत-हाडांच्या संप्रेषण नेटवर्कचे महत्त्व मजबूत करते. हे उघड करते की सिस्टीमिक मिनोसायक्लिन थेरपीचा सांगाड्यावर अनपेक्षित, गहन आणि आयुष्यभर परिणाम होतो. "किशोरवयीन उंदरांवर मिनोसायक्लिनच्या उपचारांमुळे आतड्यांतील मायक्रोबायोममध्ये बदल झाला आणि पित्त ऍसिड चयापचय बदलला," कार्सनने सारांशित केले. "आम्हाला आढळले की या पित्त ऍसिडच्या बदलामुळे ऑस्टियोब्लास्ट फंक्शन आणि कंकाल परिपक्वता बिघडते." पौगंडावस्थेतील हाडांच्या विकासाच्या गंभीर टप्प्यात मिनोसायक्लिनसारख्या प्रणालीगत प्रतिजैविकांचा दीर्घकाळ वापर केल्याने अनपेक्षित परिणाम होऊ शकतात.
