छपरा (बिहार): बिहारमधील छपरा येथे प्रवचन देताना मारुती मानस मंदिराचे महासचिव यांना हृदयविकाराचा झटका आला . यामुळे स्टेजवरच रणंजय सिंह यांचा मृत्यू झाला. Heart attack during speech ते जगदम कॉलेज, छपरा चे माजी प्राचार्य होते. हनुमान जयंती सोहळ्यानिमित्त ते व्यासपीठावर प्रवचन देत होते. यादरम्यान त्यांना हृदयविकाराचा झटका आला आणि प्रवचन देताना ते स्टेजवरच कोसळले. त्याला तातडीने रुग्णालयात दाखल करण्यात आले. जिथे डॉक्टरांनी त्याला मृत घोषित केले. या घटनेने छपरा येथे शोककळा पसरली. Professor Ranjay Singh died during discourse
मारुती मानस मंदिराच्या प्रधान सचिवांना हृदयविकाराचा झटका: प्रवचनादरम्यान उपस्थित लोकांच्या मते, रणंजय सिंह पूर्णपणे निरोगी होते आणि मंचावर उपस्थितांना संबोधित करताना अचानक त्यांचा श्वास थांबला. या संपूर्ण घटनेचा व्हिडिओही समोर आला आहे. ज्यामध्ये रणंजय सिंह प्रवचन देताना कसे अगदी सामान्य दिसत होते हे स्पष्टपणे दिसत आहे. दरम्यान, काही मिनिटांनी अचानक असे काही झाले की ते मध्येच थांबले आणि नंतर खाली पडल्याचे दिसून आले. कोणालाच लगेच काही समजले नाही. मात्र, त्याला तातडीने रुग्णालयात नेण्यात आले, तोपर्यंत खूप उशीर झाला होता.
संपूर्ण शहरात शोककळा : जगदूम कॉलेज, छपराचे माजी प्राचार्य प्रोफेसर रणजय सिंह जी, मारुती मानस मंदिर छपरा चे प्रधान सचिव होते. अनेक वर्षे त्यांनी मंदिरासाठी सर्वस्वाचा त्याग केला होता. वर्षानुवर्षे ते छपरा येथे हनुमान जयंतीनिमित्त प्रवचनाचे कार्यक्रम आयोजित करायचे आणि यावेळीही त्यांनी ते आयोजित केले. त्यांच्यासोबत ही घटना घडली तेव्हा ते मंचावर प्रवचन देत होते. देवाच्या लीला फक्त देवालाच कळतात, असं म्हटलं जातं, मात्र असा मृत्यू कोणाला, जो प्राध्यापिकेच्या नशिबी आला होता, असं स्थानिकांनी सांगितलं. त्यांच्या निधनाने संपूर्ण शहरात शोककळा पसरली आहे.
या घटनेने लोक हादरले : छपराच्या घटनेने सर्वांनाच धक्का बसला आहे आणि ते परमेश्वराची लीला मानत आहेत. त्यामुळे नागरिकांमध्ये शोककळा पसरली आहे. धर्म आणि अध्यात्मावर विश्वास ठेवणारे लोक असेही म्हणतात की, या घटनेने हे सिद्ध केले की प्रभुची लीला अतुलनीय आहे आणि काही न दिसणारी शक्ती आहे, जी आपल्याला आपल्या बोटांवर नाचायला लावते. ती दैवी शक्ती आहे. त्याचा शोध कधीच घेता येत नाही. या जगात जे काही आले आहे, ते एक दिवस जग सोडून जाणेही निश्चित आहे, पण ते कधी आणि कोणत्या दिवशी होईल हे ठरत नाही. असेही काही लोक आहेत जे वर्षानुवर्षे गुदमरून हॉस्पिटलमध्ये मृत्यूची वाट पाहत असतात आणि त्यांना मृत्यू मिळत नाही. त्याचबरोबर काहीजण असे असतात की जे घाईने परमेश्वराकडे जातात आणि शेवटपर्यंत चालत राहतात. अशीच एक व्यक्ती ज्याने समाजासाठी काहीतरी केले, जो चपरासाठी आदरणीय आणि आदरणीय व्यक्ती होता, तो अचानक मृत्यूनंतरचा परलोकाचा रहिवासी झाला.
