ಪ್ರತಿ ದಿನವೂ ದೇಶದಲ್ಲಿ ವಿದೇಶಿ ನೇರ ಹೂಡಿಕೆ (ಎಫ್ಡಿಐ) ಹೆಚ್ಚಿಸುವ ಉದ್ದೇಶಕ್ಕೆ ಸರ್ಕಾರವು ಬಲವಾದ ಒತ್ತು ನೀಡುತ್ತಿದೆ. ಕಳೆದ ಒಂದು ವರ್ಷದಲ್ಲಿ, ಅಮೇರಿಕಾ ಮತ್ತು ಚೀನಾ ನಡುವಿನ ಟ್ರೇಡ್ ವಾರ್ನ ಪ್ರಾರಂಭವು ವಿವಿಧ ಉದಯೋನ್ಮುಖ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗಳಲ್ಲಿ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಪೂರ್ವ ಮತ್ತು ದಕ್ಷಿಣ ಏಷ್ಯಾದ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗಳಲ್ಲಿ ಎಫ್‌ಡಿಐಯನ್ನು ಆಕರ್ಷಿಸಲು ಹೊಸ ಪ್ರಚೋದನೆ ನೀಡುತ್ತಿದೆ. ಕಳೆದ ಎರಡು ತಿಂಗಳುಗಳಲ್ಲಿ, ಹೆಚ್ಚಿನ ಹೂಡಿಕೆಗಳನ್ನು ಆಕರ್ಷಿಸುವ ಸಲುವಾಗಿ, ಥೈಲ್ಯಾಂಡ್ ಮತ್ತು ವಿಯೆಟ್ನಾಂ ತಮ್ಮ ಉತ್ಪಾದನಾ ಘಟಕಗಳನ್ನು ಚೀನಾದಿಂದ ಸ್ಥಳಾಂತರಿಸಲು ಬಯಸುವ ಹೊಸ ಕಂಪನಿಗಳ ಮೇಲಿನ ತೆರಿಗೆ ದರವನ್ನು 10% ಕ್ಕೆ ಕಡಿತಗೊಳಿಸಿದವು. ಆ ದೇಶಗಳ ಈ ತೆರಿಗೆ ಕಡಿತದಿಂದಾಗಿ ಭಾರತವು ಕೆಲವು ವಾರಗಳ ಹಿಂದೆ ತೆರಿಗೆಯನ್ನು ಕಡಿತಗೊಳಿಸಬೇಕಾದ ಒತ್ತಡಕ್ಕೆ ಸಿಲುಕಿತು.
ಈ ಶತಮಾನದ ಆರಂಭದಿಂದಲೂ, ಎಫ್ಡಿಐ ಬೆಳವಣಿಗೆಯು ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಮುಖ ಉದಯೋನ್ಮುಖ ಮಾರುಕಟ್ಟೆ ಆರ್ಥಿಕತೆಗಳಿಗಿಂತ ನಿಧಾನವಾಗಿದ್ದು, ಬದಲಿಗೆ ಭಾರತವು ಫಾರಿನ್ ಪೋರ್ಟ್ ಫೋಲಿಯೋ ಇನ್ವೆಸ್ಟ್ಮೆಂಟ್ (ಎಫ್ಪಿಐ) ನೆಚ್ಚಿನ ತಾಣಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ, ಇದು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಷೇರು ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗಳಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಇದನ್ನು "ಹಾಟ್ ಮನಿ" ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಭಾರತದ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಒಟ್ಟಾರೆ ನಿಧಾನಗತಿಯ ಆರ್ಥಿಕ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಈ ಪ್ರಮುಖ ಬದಲಾವಣೆಗಳು ಬಂದಿವೆ ಎಂಬ ಅಂಶವು ದೇಶಕ್ಕೆ ಎಫ್‌ಡಿಐಯನ್ನು ಆಕರ್ಷಿಸುವ ತುರ್ತು ಕಾರ್ಯಕ್ಕೆ ಅರ್ಥ ನೀಡುತ್ತದೆ. ವಿಶ್ವ ಬ್ಯಾಂಕ್ ಸೇರಿದಂತೆ ದೊಡ್ಡ ವಿದೇಶಿ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಮತ್ತು ದೊಡ್ಡ ಮೊತ್ತವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ (ಬ್ಲಾಕ್‌ಸ್ಟೋನ್ ರೀತಿಯವು)ಕಂಪನಿಗಳಿಗೆ ಭಾರತವು ಆಕರ್ಷಕ ತಾಣವಾಗಿ ಮುಂದುವರೆದಿದೆ ಎಂಬ ಇತ್ತೀಚಿನ ಹೇಳಿಕೆಗಳ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಸರ್ಕಾರ ತನ್ನ ಪ್ರಯತ್ನಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಾಧಾನವಾಗಿರಬೇಕು.
ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ, ಎಫ್ಡಿಐ ಯಾವಾಗಲೂ ದೇಶಕ್ಕೆ ಯೋಗ್ಯವಾಗಿರುತ್ತದೆ ಏಕೆಂದರೆ ಅದು ಭವಿಷ್ಯದ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ದೀರ್ಘಕಾಲೀನವಾಗಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ದೇಶದಲ್ಲಿ ಸ್ವತ್ತುಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಲು ಒಲವು ತೋರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಇದು ದೀರ್ಘಾವಧಿಯ ಉದ್ಯೋಗಗಳ ಸೃಷ್ಟಿಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತವಾಗಿ, ಬಂಡವಾಳ ಹೂಡಿಕೆ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಹಣಕಾಸು ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗಳಲ್ಲಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಭವಿಷ್ಯದ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಅಲ್ಪಾವಧಿಯದ್ದಾಗಿರುತ್ತದೆ.
ಎಲ್ಲಕ್ಕಿಂತ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ, ಈ ಎಫ್ಪಿಐ ಒಳಹರಿವಿನ ಬಹುಪಾಲು ಭಾಗವು ಮಾರಿಷಸ್‌ನಂತಹ ದೇಶಗಳ ಮೂಲಕವೇ ಆಗಿದ್ದು, ಅಲ್ಲಿ ನಿಧಿಯ ಅಂತಿಮ ಮೂಲವು ಶಂಕಾಸ್ಪದವಾಗಿರಬಹುದು. ಎಫ್ಪಿಐ ಹಣದ ಮೇಲಿನ ಅಂತಹ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆಯು ಸಂಭವನೀಯ ಒತ್ತಡದ ಬಿಂದುವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತದೆ - ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಆರ್ಥಿಕ ನಿಧಾನಗತಿಯಿರುವಾಗ, ನಿಧಾನಗತಿಯು ಆವರ್ತಕ ಸ್ವರೂಪದ್ದಾಗಿದ್ದರೂ ಸಹ, ಅವು ವಿವಿಧ ಮಾನದಂಡ ಸೂಚ್ಯಂಕಗಳ ಚಲನೆಯನ್ನು ಉಲ್ಬಣಗೊಳಿಸುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ವರ್ಧಿಸುತ್ತವೆ. ಅದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ದೀರ್ಘಾವಧಿಯ ಹೂಡಿಕೆದಾರರ ಅಗತ್ಯತೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಸರ್ಕಾರವು ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗಿ ಉಳಿಯುವ ಅವಶ್ಯಕತೆಯಿದೆ ಮತ್ತು ವಿಶ್ವ ವ್ಯಾಪಾರವು ಕಳೆದ ನಾಲ್ಕು ತಿಂಗಳುಗಳಲ್ಲಿ ನಿರಂತರ ಕುಸಿತದ ಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ತೋರಿಸಿದೆ - ಇದು ಒಂದು ದಶಕದ ದೀರ್ಘಾವಧಿಯ ನಿರಂತರ ಕುಸಿತವಾಗಿದೆ. ವಿಶ್ವ ವ್ಯಾಪಾರ ಕುಸಿಯುತ್ತಿದೆ ಎಂದರೆ ವಿವಿಧ ದೇಶಗಳಿಂದ ದೀರ್ಘಾವಧಿಯ ಹೂಡಿಕೆಗಳನ್ನು ಆಕರ್ಷಿಸಲು ಭಾರಿ ಸ್ಪರ್ಧೆಯೇರ್ಪಡಲಿದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ, ಭಾರತವು ದೀರ್ಘಕಾಲೀನ ಹೂಡಿಕೆದಾರರ ಕಾಳಜಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಅನುಕೂಲಕರವಾಗುತ್ತದೆ, ಭಾರತದ ಆರ್ಥಿಕ ಅಗತ್ಯಗಳಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಲಾಭದಾಯಕವಾಗಿರುತ್ತದೆ.
ಎಫ್‌ಡಿಐಗೆ ನಿರ್ಬಂಧ ಅಗತ್ಯ :
ಏನೇ ಇರಲಿ, ದೇಶದ ಆರ್ಥಿಕತೆಯ ಮೇಲೆ ವಿದೇಶಿಯರ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ನಾವು ಹೆಚ್ಚು ಇಷ್ಟಪಡದಿರಬಹುದು ಆದರೆ ಭಾರತವು ಎಫ್‌ಡಿಐಯನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ತಿರಸ್ಕರಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲವೆಂಬುದನ್ನು ನಾವು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಭಾರತವು ತನ್ನ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿರುವ ತೈಲ ಬೇಡಿಕೆಯ ಅಗತ್ಯಗಳನ್ನು ಆಮದು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಎಂದರೆ ಭಾರತವು ಅಮೂಲ್ಯವಾದ ವಿದೇಶಿ ವಿನಿಮಯದ ಕೊರತೆಯನ್ನು ಎದುರಿಸುತ್ತಿದೆ, ಅದರಲ್ಲೂ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ರಫ್ತು ಸಾಕಷ್ಟು ವೇಗವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿಲ್ಲ. ಈ ರಫ್ತು ಕೊರತೆಯ ಪರಿಣಾಮವೆಂದರೆ ಭಾರತದ ವಿದೇಶಿ ವ್ಯಾಪಾರ ಕೊರತೆ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ನಂತರ ಇದು ಜಿಡಿಪಿಯ ಸರಾಸರಿ ಶೇಕಡಾ 2-3 ರಷ್ಟಿದೆ.
ಇದರ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಭಾರತವು ಹೆಚ್ಚು ಡಾಲರ್‌ಗಳನ್ನು (ಅಥವಾ ಇತರ ಪ್ರಮುಖ ಕರೆನ್ಸಿಗಳನ್ನು) ಗಳಿಸಬೇಕು, ಆಕರ್ಷಿಸಬೇಕು ಅಥವಾ ಎರವಲು ಪಡೆಯಬೇಕು. ಈ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ನಾವು ಎಫ್‌ಡಿಐಯನ್ನು ಸ್ವಾಗತಿಸಬೇಕು, ಅದರಲ್ಲೂ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಇದು ಭಾರತೀಯ ಆರ್ಥಿಕತೆಗೆ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಸೇರಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚಿನ ಮೌಲ್ಯ ಮತ್ತು ಸ್ಥಾಪಿತ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸುವ ಮೂಲಕ ಭಾರತೀಯ ಕಂಪನಿಗಳಿಗೆ ಆರ್ಥಿಕ ಮೌಲ್ಯ ಸರಪಳಿಯನ್ನು ಏರಲು ಅನುವು ಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತದೆ. ದೇಶದಲ್ಲಿ ಎಫ್ಡಿಐ ಅಗತ್ಯವಿರುತ್ತದೆ ಏಕೆಂದರೆ ನಮ್ಮದು ಬಂಡವಾಳದ ಕೊರತೆಯಿರುವ ದೇಶ ಮತ್ತು ಆಗಾಗ್ಗೆ (ಯಾವಾಗಲೂ ಅಲ್ಲದಿದ್ದರೂ) ಮೂರು ಕೆಟ್ಟ ಕೊರತೆಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸುತ್ತೇವೆ: ಹಣಕಾಸಿನ, ಆದಾಯ ಮತ್ತು ಬಂಡವಾಳದ ಕೊರತೆ. ಯಾವುದೇ ದೇಶ ಈ ಮೂರು ಕೊರತೆಗಳನ್ನು ಕೈಜಾರಲು ಅನುಮತಿಸಿದರೆ ಮತ್ತು ಎಫ್ಡಿಐ ಹರಿವುಗಳು ನಿಂತು ಹೋದರೆ ಅದರ ಆರ್ಥಿಕತೆಯು ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟಿಗೆ ಸಿಲುಕುವ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಭವನೀಯತೆ ಇರುತ್ತದೆ.
ಇದಲ್ಲದೆ, ಭಾರತೀಯ ಆರ್ಥಿಕತೆಯ ಸ್ವರೂಪವೆಂದರೆ ನಾವು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವನ್ನು ಆಮದು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ದೇಶ, ಮತ್ತು ಕಚ್ಚಾ ವಸ್ತುಗಳು / ಸರಕುಗಳು, ಅರೆ ಸಿದ್ಧಪಡಿಸಿದ ಸರಕುಗಳು ಅಥವಾ ಕಡಿಮೆ ಮಟ್ಟದ ಸೇವೆಗಳನ್ನು ರಫ್ತು ಮಾಡುವ ದೇಶ. ಅಂತಹ ರಫ್ತುಗಳ ಸಮಸ್ಯೆಯೆಂದರೆ ಅವು ಕಡಿಮೆ ಲಾಭ ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚು ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತವೆ ಅಥವಾ ಜಾಗತಿಕ ಪ್ರವೃತ್ತಿಗಳ ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳಿಗೆ ಗುರಿಯಾಗುತ್ತವೆ. ಇದಕ್ಕೆ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತವಾಗಿ, ಉನ್ನತ ಮಟ್ಟದ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ಉತ್ಪನ್ನಗಳು ಮತ್ತು ಸೇವೆಗಳನ್ನು ರಫ್ತು ಮಾಡುವ ದಕ್ಷಿಣ ಕೊರಿಯಾದಂತಹ ದೇಶಗಳು ಅಲ್ಪಾವಧಿಯ ಏರಿಳಿತಗಳಿಂದ ತುಲನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚು ಬೇರ್ಪಡಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿವೆ. ಎಫ್ಡಿಐ ಅಗತ್ಯವೆನ್ನಲು ಮತ್ತೊಂದು ಪ್ರಮುಖ ಕಾರಣವೆಂದರೆ ಬಡ (ಅಥವಾ ತುಲನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಬಡ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ) ಮತ್ತು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯ ಗತಿ ನಿಧಾನವಾಗಿರುವ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ವರ್ಗಾವಣೆಗೊಂಡ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವನ್ನು ನ್ಯಾಯಯುತವಾಗಿ ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಮೂಲಕ ಮತ್ತು ವಿದೇಶಿ ಬಂಡವಾಳವನ್ನು ಆಕರ್ಷಿಸುವ ಮೂಲಕ ತಮ್ಮ ಆರ್ಥಿಕ ಸ್ಥಿತಿಯ ಫಲಿತಾಂಶವನ್ನು ಸುಧಾರಿಸಬಹುದು. ಒಂದು ದೇಶವು ಸ್ಥಳೀಯ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಲು ಬಹಳ ಸಮಯ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸ್ಥಳೀಯ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳಿಗೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಅದನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚು ಸಮಯ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.
ಇದಕ್ಕೆ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತವಾಗಿ, ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವನ್ನು ಆಮದು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಯಾವುದೇ ಆರ್ಥಿಕತೆಗೆ ಒಂದು ಉತ್ತಮ ಆರಂಭವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ, ಅದರಲ್ಲೂ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಭಾರತದಂತಹ ದೊಡ್ಡ ಉದ್ಯಮಗಳು ಕಾರ್ಮಿಕ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಯುವಜನರ ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಮಾಣದ ಪ್ರವೇಶಕ್ಕೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗುತ್ತಿವೆ. ಜಪಾನ್‌ನ ಪ್ರಕರಣದಲ್ಲಿ (ಎರಡನೆಯ ಮಹಾಯುದ್ಧದ ನಂತರ, 1990 ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಚೀನಾ, ದಕ್ಷಿಣ ಕೊರಿಯಾ ಮತ್ತು ಇಡೀ ಆಗ್ನೇಯ ಏಷ್ಯಾ) ವಿದೇಶಿ ಬಂಡವಾಳದೊಂದಿಗೆ ಸಂಯೋಜಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವನ್ನು ಎಚ್ಚರಿಕೆಯಿಂದ ಮತ್ತು ಯೋಜಿತವಾಗಿ ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಸಂಭವನೀಯ ಆರ್ಥಿಕ ಪ್ರಯೋಜನದ ಸ್ಪಷ್ಟ ಸೂಚನೆಯಾಗಿದೆ.
ಭಾರತದ ಎಫ್‌ಡಿಐನಲ್ಲಿನ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು :
ರಿಸರ್ವ್ ಬ್ಯಾಂಕ್ ಆಫ್ ಇಂಡಿಯಾ (ಆರ್‌ಬಿಐ) ಮತ್ತು ವಾಣಿಜ್ಯ ಸಚಿವಾಲಯದ ಕೈಗಾರಿಕೆ ಮತ್ತು ಆಂತರಿಕ ವ್ಯಾಪಾರದ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಇಲಾಖೆ (ಡಿಪಿಐಐಟಿ) ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಿದ ಅಂಕಿಅಂಶಗಳ ವಿವರವಾದ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯು ಎಫ್‌ಡಿಐಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಆಡಳಿತವು ಗಮನಿಸಬೇಕಾದ ಹಲವಾರು ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿವೆ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಎಫ್ಡಿಐ ಅಂಕಿಅಂಶಗಳು ಚಿಂತಾಜನಕವಾಗಿವೆ ಏಕೆಂದರೆ ಆರ್ಥಿಕ ನಿಧಾನಗತಿಯು ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುವುದಕ್ಕಿಂತ ಮುಂಚೆಯೇ ಅವು ಕ್ಷೀಣಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿವೆ ಇದು ಒಂದು ಪರಿಣಾಮವೋ ಅಥವಾ ನಿಧಾನಗತಿಯ ಆರ್ಥಿಕತೆಗೆ ಪ್ರಮುಖ ಕಾರಣವೋ ಎಂಬುದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿಲ್ಲ.
2016-17 ರಿಂದ, ಎಫ್ಡಿಐ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಬಹಳಷ್ಟು ನಿಶ್ಚಲವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಇದು 60-64 ಬಿಲಿಯನ್ ಯುಎಸ್ ಡಾಲರ್ ಗಡಿಯನ್ನು ತಲುಪಿದೆ. ಎಫ್‌ಡಿಐನಲ್ಲಿನ ಈ ನಿಶ್ಚಲತೆಗೆ ಒಂದು ಸಂಭವನೀಯ ಕಾರಣವೆಂದರೆ ವಿದೇಶಿ ಹೂಡಿಕೆದಾರರು ಪ್ರತಿವರ್ಷ ತಮ್ಮ ಗಳಿಕೆಯ ಹೆಚ್ಚಿನ ಮೊತ್ತವನ್ನು (ಇದು 10 - 13.5 ಬಿಲಿಯನ್ ಯುಎಸ್ ಡಾಲರ್ ಅಥವಾ ರೂ .70,000 ರಿಂದ ರೂ .1 ಲಕ್ಷ ಕೋಟಿವರೆಗೆ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಾಗುತ್ತದೆ) ಮರುಹೂಡಿಕೆ ಮಾಡುತ್ತಿರಬಹುದು. ಇದಕ್ಕೆ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತವಾಗಿ, 2015-18ರಿಂದ ಚೀನಾದ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ, ಇದು ವಾರ್ಷಿಕವಾಗಿ ಅಂದಾಜು 196 - 128 ಶತಕೋಟಿ ಯುಎಸ್ ಡಾಲರ್ ಆಗಿದೆ. ಕಳೆದ ಒಂದು ದಶಕದಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚು ಸಮಸ್ಯಾತ್ಮಕವಾಗಿ, ಎಫ್ಡಿಐ ಒಳಹರಿವು ಆರು ದೇಶಗಳಿಂದ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡಿದೆ: ಮಾರಿಷಸ್ (ಸುಮಾರು 30-35%), ಸಿಂಗಾಪುರ್ (15-20%), ಜಪಾನ್ (5-10%), ನೆದರ್‌ಲ್ಯಾಂಡ್ಸ್ (5-10%) , ಯುಕೆ (5-7%) ಮತ್ತು ಯುಎಸ್ಎ (5-7%).
ವಿದೇಶಿ ಒಳಹರಿವುಗಳಾದ ಎಫ್ಡಿಐ ಅಥವಾ ಎಫ್‌ಐಐ ಹರಿವುಗಳು ಜೇನುತುಪ್ಪ ಹಚ್ಚಿದ ಕತ್ತಿಯಂತೆ: ಅವು ಎರಡೂ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಬಹುದು - ಪ್ರಯೋಜನಕಾರಿ ಅಥವಾ ಹಾನಿಕಾರಕ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ. ಉನ್ನತ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ, ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ಮೂಲಸೌಕರ್ಯ ಅಥವಾ ಜಾಗತಿಕವಾಗಿ ಉಪಯುಕ್ತ ಬೌದ್ಧಿಕ ಆಸ್ತಿಯನ್ನು ರಚಿಸಬಹುದಾದ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಎಫ್ಡಿಐ ಪ್ರಯೋಜನಕಾರಿಯಾಗಿದೆ. ಅಂತಹ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ, ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಜನಸಂಖ್ಯಾ ಬದಲಾವಣೆಯಿಂದಾಗಿ ವಿಶ್ವವು ಶೀಘ್ರವಾಗಿ ಪರಿವರ್ತನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವಾಗ ಜಾಗತಿಕ ಆರ್ಥಿಕತೆಯಲ್ಲಿ ಸ್ಪರ್ಧಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಉಳಿಯಲು ಭಾರತಕ್ಕೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡುವಾಗ ಜಾಗತಿಕವಾಗಿ ಸ್ಪರ್ಧಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಉಳಿಯಬಲ್ಲ ಹೆಚ್ಚಿನ ಮೌಲ್ಯದ ಉದ್ಯೋಗಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಇದು ಹೊಂದಿದೆ. ದುರದೃಷ್ಟವಶಾತ್, ಎಫ್ಡಿಐ ಅಂಕಿಅಂಶಗಳ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯು ಹೆಚ್ಚಿನ ಎಫ್ಡಿಐ ದೀರ್ಘಾವಧಿಯಲ್ಲಿ ಆರ್ಥಿಕತೆಗೆ ನೇರ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಸೇರಿಸದ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಿಗೆ ಹೋಗಿದೆಯೆಂದು ಹೇಳುತ್ತದೆ.
ಮುಂದಿನ ದಾರಿ :
ಹೀಗಾಗಿ, ಎಫ್ಡಿಐ ಬಗ್ಗೆ ಸರ್ಕಾರ ತನ್ನ ನೀತಿಯನ್ನು ಮರುರೂಪಿಸುವ ತುರ್ತು ಅವಶ್ಯಕತೆಯಿದೆ ಎಂಬುದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿದೆ. ಭಾರತೀಯ ಮತ್ತು ಜಾಗತಿಕ ಆರ್ಥಿಕತೆಗಳ ಆಯೋಗವು ಯಾವುದೇ ಹೊಸ ಹೂಡಿಕೆಗಳನ್ನು ಹಿಂತಿರುಗಿಸಲು ಭಾರತಕ್ಕೆ ಅನುಕೂಲ ನೀಡದಿದ್ದರೂ, ಅದನ್ನು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸುವ ಬಗ್ಗೆ ಜಾಗರೂಕರಾಗಿರಬೇಕು. ಇ-ಕಾಮರ್ಸ್, ಕೊರಿಯರ್ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು, ವ್ಯಾಪಾರ, ನಿರ್ಮಾಣ, ಹೋಟೆಲ್ ವಲಯ ಅಥವಾ ಯಾವುದೇ ಗ್ರಾಹಕ ಆಧಾರಿತ ಕೈಗಾರಿಕೆಗಳಿಗೆ ತೆರಿಗೆ ರಿಯಾಯಿತಿ ನೀಡುವುದರಿಂದ ಹೆಚ್ಚಿನ ಆರ್ಥಿಕ ಲಾಭವಿಲ್ಲ. ಅಂತಹ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿನ ವಿದೇಶಿ ಹೂಡಿಕೆದಾರರು ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ಅಥವಾ ರಫ್ತು ಗಳಿಕೆಯ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ದೇಶಕ್ಕೆ ಕಡಿಮೆ ಕೊಡುಗೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತಾರೆ, ಆದರೂ ಅಂತಹ ಹೂಡಿಕೆಗಳು ಉತ್ಪಾದಕತೆಯ ಒಟ್ಟಾರೆ ಹೆಚ್ಚಳಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು. ಅಂತಹ ಆಂತರಿಕ ಬಳಕೆ ಚಾಲಿತ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಿಗೆ ತೆರಿಗೆ ಪ್ರಯೋಜನಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸುವ ದೀರ್ಘಕಾಲೀನ ವೆಚ್ಚವು ಮೌಲ್ಯವರ್ಧನೆಯ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಪ್ರಯೋಜನಗಳನ್ನು ತರುತ್ತದೆ, ಇದು ಬದಲಾಗುತ್ತಿರುವ ಜಾಗತಿಕ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳಲ್ಲಿ ಭಾರತೀಯ ಉತ್ಪನ್ನಗಳು ತಮ್ಮ ಸ್ಪರ್ಧಾತ್ಮಕ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಲು ಅನುವು ಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತದೆ.
ಆರ್‌ಸಿಇಪಿ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿರುವ ಚರ್ಚೆಯ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಭಾರತವು ಎಫ್‌ಡಿಐಗೆ ನೀಡುವ ಪ್ರಯೋಜನಗಳ ಸ್ವರೂಪ ಹೆಚ್ಚು ಮುಖ್ಯವಾಗಿದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ , ಶ್ರಮದ ಲಾಭವನ್ನು ಮಾತ್ರ ಪಡೆಯಲು ಬಯಸುವ (ಅಥವಾ ಕಾರ್ಮಿಕರ ಕಡಿಮೆ ವೆಚ್ಚದ ಲಾಭ ಪಡೆಯಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುವುದು). ಕಂಪನಿಗಳ ಬದಲಿಗೆ ಸರಕಾರವು ಇಲ್ಲಿ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸುವಂತಹ ಕಂಪನಿಗಳಿಗೆ ಸರ್ಕಾರವು ತೆರಿಗೆ ಪ್ರಯೋಜನಗಳು ಅಥವಾ ರಿಯಾಯಿತಿ ಭೂ ದರಗಳಂತಹ ಇತರ ಬೆಂಬಲಗಳಂತಹ ಬೆಂಬಲವನ್ನು ನೀಡುವ ಅವಶ್ಯಕತೆಯಿದೆ.
ದಕ್ಷಿಣ ಕೊರಿಯಾದ ಆರ್ಥಿಕತೆಯ ಮರು-ಕಟ್ಟುವಿಕೆ ಮತ್ತು 1997 ರ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟಿನ ನಂತರ ಅವರು ನೀಡಿದ ರಿಯಾಯತಿಯ ಪ್ರಕಾರವು ಸರ್ಕಾರವು ಪರಿಗಣಿಸಲು ಉತ್ತಮ ಉದಾಹರಣೆಯಾಗಬಹುದು. ಆರ್ಥಿಕತೆಗೆ ಯಾವುದೇ ದೀರ್ಘಕಾಲೀನ ಗಣನೀಯ ಮೌಲ್ಯವರ್ಧನೆಯನ್ನು ಸೇರಿಸದಿದ್ದರೂ ಸಹ ಹೆಚ್ಚಿನ ಉದ್ಯೋಗ ನಷ್ಟ ಅಥವಾ ಜೀವನೋಪಾಯದ (ಕೃಷಿಯಂತಹ) ನಷ್ಟಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುವ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಿಗೆ ಸರ್ಕಾರವು ಪ್ರಯೋಜನಗಳನ್ನು ನೀಡುವುದನ್ನು ತಪ್ಪಿಸುವುದು ಬಹಳ ಮುಖ್ಯ. ತಾತ್ತ್ವಿಕವಾಗಿ, ಅಂತಹ ಉನ್ನತ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ 100% ಸ್ವಯಂಚಾಲಿತ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ಹೂಡಿಕೆ ಮಾಡುವುದನ್ನು ಸರ್ಕಾರ ಪರಿಗಣಿಸಬೇಕು ಮತ್ತು ವರ್ಗಾವಣೆ ಬೆಲೆ ಮಾನದಂಡಗಳನ್ನು ಸರಾಗಗೊಳಿಸಬೇಕು.
ಡಾ| ಎಸ್. ಅನಂತ್
