ಆರೋಗ್ಯವೇ ಭಾಗ್ಯವೇ ಭಾಗ್ಯ. ಹಾಗಾಗಿಯೇ ಮುಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಆರೋಗ್ಯ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲೂ ಖಾಸಗಿ ವಲಯಕ್ಕೆ ಭಾರಿ ಹೂಡಿಕೆಯ ಅವಕಾಶ ಇರುವುದರಿಂದ ಭಾರತ ಸಾಕಷ್ಟು ಪ್ರಗತಿ ಕಾಣಲಿದೆ ಎಂದು ನೀತಿ ಆಯೋಗ ತನ್ನ ಇತ್ತೀಚಿನ ವರದಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದೆ.
ದೇಶ ಕೋವಿಡ್-19 ಸೇರಿ ವಿವಿಧ ಸಾಂಕ್ರಾಮಿಕ ರೋಗದಲ್ಲಿ ಸುಳಿಯಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿ ಒದ್ದಾಡುತ್ತಿರುವ ಮಧ್ಯೆ ಈ ವರದಿ ಅತ್ಯಂತ ಆಶಾದಾಯಕವಾಗಿದೆ. ಆಯೋಗದ ವರದಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳಲಾಗಿರುವಂತೆ ಆತಿಥ್ಯ ಉದ್ಯಮವು ದೇಶದ ಆರೋಗ್ಯ ವಲಯದ ಶೇ.80ರಷ್ಟನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ಇದರಿಂದ ಪ್ರತಿ ವರ್ಷ ಶೇ.16 ರಿಂದ ಶೇ.17ರಷ್ಟು ಪ್ರಗತಿಯನ್ನು ಇದು ದಾಖಲಿಸುತ್ತಿದೆ.
ಮುಂದಿನ ಎರಡು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ 13,200 ಕೋಟಿ ಡಾಲರ್‌ಗಳ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಈ ವಲಯ ತಲುಪಲಿದೆ ಎಂದು ವರದಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳಲಾಗಿದೆ. ಫಾರ್ಮಾ ಮತ್ತು ವೈದ್ಯಕೀಯ ಸಲಕರಣೆ ವಿಭಾಗದಲ್ಲಿ ಪ್ರಗತಿ ಪರಿಗಣಿಸಿದರೆ, ವೈದ್ಯಕೀಯ ಸೇವೆಗಳ ವಲಯವು ಮುಂದಿನ ವರ್ಷ 27 ಲಕ್ಷ ಕೋಟಿ ರೂ. ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ತಲುಪಲಿದೆ ಎಂದು ಆಯೋಗ ಹೇಳಿದೆ. ವರದಿಯಲ್ಲಿ ಭಾರೀ ವಿದೇಶಿ ಹೂಡಿಕೆಯನ್ನು ಈ ವಲಯ ಆಕರ್ಷಿಸಲಿದೆ ಎಂದು ನೀತಿ ಆಯೋಗ ಹೇಳಿದೆ.
ಆರೋಗ್ಯ ವಿಮೆ, ಆರೋಗ್ಯ ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮ, ಟೆಲಿ ಮೆಡಿಸಿನ್‌, ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ಆಧಾರಿತ ವೈದ್ಯಕೀಯ ಸೇವೆಗಳು ಮತ್ತು ಇತರ ಸಂಬಂಧಿತ ವಲಯಗಳೂ ಕೂಡ 2017ರಿಂದ 2022ರ ವೇಳೆಗೆ 27 ಲಕ್ಷ ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಉದ್ಯೋಗ ಸೃಷ್ಟಿಸುವ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಬೆಳೆಯಲಿವೆ. ದೇಶದ ಶೇ.65ರಷ್ಟು ಆಸ್ಪತ್ರೆಯ ಬೆಡ್‌ಗಳು ಕರ್ನಾಟಕ, ತಮಿಳುನಾಡು,ಕೇರಳ, ಉ.ಪ್ರ, ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರ ಮತ್ತು ಪಶ್ಚಿಮ ಬಂಗಾಳದಲ್ಲಿವೆ. ಉಳಿದ ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಹಾಸಿಗೆ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಶೇ. 30ರಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚಳ ಮಾಡುವ ಅವಕಾಶ ಇದೆ ಎಂದು ಆಯೋಗ ಭಾವಿಸಿದೆ.
ನಮ್ಮ ದೇಶದಲ್ಲಿ ವಾರ್ಷಿಕವಾಗಿ 6 ಕೋಟಿ ಜನ ಆಸ್ಪತ್ರೆ ಬಿಲ್‌ಗಳನ್ನು ಪಾವತಿ ಮಾಡಿ ಬಡತನಕ್ಕೆ ಜಾರುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಶೇ.90ರಷ್ಟು ರೋಗಗಳನ್ನು ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಆರೋಗ್ಯ ಕೇಂದ್ರದಲ್ಲಿ ಗುರುತಿಸಿ, ಗುಣಪಡಿಸಬಹುದು ಎಂಬ ವಿಶ್ವ ಬ್ಯಾಂಕ್‌ನ ಸಲಹೆಯನ್ನು ನಾವು ಇಲ್ಲಿ ಪುನಃ ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಆದರೆ, ಈ ಸಲಹೆಯನ್ನು ಎಲ್ಲರೂ ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಇದರಿಂದಾಗಿ, ಆರೋಗ್ಯ ಸೇವೆಗಳು ಎಂಬ ವಿಷಯವೇ ಈಗ ಶ್ರೀಮಂತರಿಗೆ ಮೀಸಲಿಟ್ಟ ಸಂಗತಿ ಎಂಬಂತಾಗಿದೆ.
ಮಾರಕ ಕೋವಿಡ್‌ನಂತಹ ರೋಗಗಳು ವಿಪರೀತ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಹರಡುತ್ತಿರುವ ಈ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಜನಸಾಮಾನ್ಯರಿಗೆ ಸರ್ಕಾರವು ಆರೋಗ್ಯ ಭದ್ರತೆ ಒದಗಿಸಬೇಕಿದೆ. ಈ ವಿಪತ್ತಿನ ಸನ್ನಿವೇಶದಲ್ಲೂ ಸರ್ಕಾರಗಳ ಇಂತಹ ಮನಸ್ಥಿತಿಯಿಂದಾಗಿ ಅವರು ದೂರವೇ ಉಳಿಯುವಂತಾಗಿದೆ. ಯಾವುದೇ ದೇಶದ ಪ್ರಗತಿಗೆ ದಕ್ಷ ಮಾನವ ಸಂಪನ್ಮೂಲ ಅತ್ಯಂತ ಅಗತ್ಯದ್ದಾಗಿದೆ.
ಶಿಕ್ಷಣ ಮತ್ತು ಆರೋಗ್ಯ ಎಂಬ ಎರಡು ಅಂಶಗಳು ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಅತ್ಯಂತ ಉಪಯುಕ್ತ ಮಾನವ ಸಂಪನ್ಮೂಲವಾಗಿ ಹೊರಹೊಮ್ಮಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತವೆ. ಉದಾರೀಕರಣ ಯಾವುದೇ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಿಗೆ ವ್ಯಾಪಿಸಿದರೂ ಶಿಕ್ಷಣ ಮತ್ತು ಆರೋಗ್ಯ ಸೇವೆ ವಿಭಾಗವು ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಕ್ಷೇತ್ರವಾಗಿಯೇ ಇರಬೇಕು ಎಂದು ನೊಬೆಲ್‌ ಪುರಸ್ಕೃತ ಅಮರ್ತ್ಯ ಸೇನ್ ಅಭಿಪ್ರಾಯಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ, ಅವರ ಮಾತನ್ನು ಕೇಳುವವರಾರು.
ವಿಶ್ವದ ಅತ್ಯಂತ ಆರೋಗ್ಯ ಸೇವೆ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳು ಕೆನಡಾ, ಡೆನ್ಮಾರ್ಕ್, ಸ್ವೀಡನ್‌, ನಾರ್ವೆ, ಜರ್ಮನಿ, ಯುಕೆ, ಜಪಾನ್ ಮತ್ತು ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾದಲ್ಲಿದೆ. ಆದರೆ, ಭಾರತ ಶೀಘ್ರದಲ್ಲೇ ವಿಶ್ವದ ಅತ್ಯಂತ ಹೆಚ್ಚು ಜನಸಂಖ್ಯೆಯಿರುವ ದೇಶವಾಗಲಿದೆ. ಆರೋಗ್ಯ ಸೇವೆ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ಹಿಂದುಳಿದಿದೆ. ಭಾರಿ ಹಣ ತೆತ್ತು ಇಲ್ಲಿ ಆರೋಗ್ಯ ಸೇವೆ ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಸ್ಥಿತಿ ಇದೆ.
ದೇಶದ ಎರಡನೇ ಮತ್ತು ಮೂರನೇ ಹಂತದ ಪಟ್ಟಣಗಳಲ್ಲಿ ಖಾಸಗಿ ಆರೋಗ್ಯ ವಲಯದಲ್ಲಿ 2.3 ಲಕ್ಷ ಕೋಟಿ ರೂ. ಮೌಲ್ಯದ 600 ಅವಕಾಶಗಳು ಇವೆ ಎಂದು ನೀತಿ ಆಯೋಗ ತನ್ನ ವರದಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದೆ. 7.3 ಕೋಟಿ ಜನ ಮಧ್ಯಮ ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಕಾಲಿಡುವುದು ಈ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಧನಾತ್ಮಕ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಎಂದು ವರದಿಯಲ್ಲಿ ಇದು ಹೇಳುತ್ತದೆ.
ಅಧಿಕ ಕೊಲೆಸ್ಟ್ರಾಲ್, ರಕ್ತದೊತ್ತಡ ಮತ್ತು ಬೊಜ್ಜು ಇತ್ಯಾದಿ ಜೀವನ ಶೈಲಿ ಸಂಬಂಧಿ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಹಾಗೂ ಅಲ್ಕೋಹಾಲ್ ಸೇವನೆ ದುಶ್ಚಟದಿಂದಾಗಿ ಆರೋಗ್ಯ ಸೇವೆಗಳ ಬೇಡಿಕೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿವೆ ಎಂದು ಆಯೋಗ ಅಭಿಪ್ರಾಯಪಟ್ಟಿದೆ.
ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಅಸಹಾಯಕತೆಯನ್ನೇ ಬಂಡವಾಳವನ್ನಾಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಪ್ರಯತ್ನದಂತೆ ಇದು ಗೋಚರವಾಗಿದೆ. ಜನರ ಸಂಕಷ್ಟದಲ್ಲಿ ಅವಕಾಶಕ್ಕಾಗಿ ಆಯೋಗ ಹೊಂಚು ಹಾಕುತ್ತಿದೆ. ಕೋಟ್ಯಂತರ ಜನ ತಮ್ಮ ದುರಾದೃಷ್ಟ ಹಳಿಯುತ್ತ ಕುಳಿತಿರುವ ಈ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಆರೋಗ್ಯ ವಲಯದ ಸೇವೆಯನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸುವುದು ಹೆಚ್ಚು ಸೂಕ್ತ ವಿಧಾನವಾಗಿರುತ್ತಿತ್ತು. ಬದಲಿಗೆ, ಇಲ್ಲಿ ಜನರ ಅಸಹಾಯಕತೆಯನ್ನು ಅವಕಾಶ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿ ನೋಡಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಇದೆಂಥಾ ದುರಾದೃಷ್ಟಕ ಪ್ರವೃತ್ತಿ?
ಆರೋಗ್ಯದ ಹಕ್ಕು ಎಂಬುದು ಕೈಗೆಟಕುವ ದರದಲ್ಲಿ ಚಿಕಿತ್ಸೆಯನ್ನೂ ಒಳಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಎಂದು ಸುಪ್ರೀಂಕೋರ್ಟ್ ಅಭಿಪ್ರಾಯಪಟ್ಟಿದೆ. ಸರ್ಕಾರದ ಆರೋಗ್ಯ ಸೇವೆ ನೀತಿಯೂ ಇದೇ ಆಧಾರದಲ್ಲಿರಬೇಕು. ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಆರೋಗ್ಯ ಸೇವೆ ವಲಯಕ್ಕೆ ಹೊಸ ಜನ್ಮವನ್ನು ಸರ್ಕಾರ ನೀಡಬೇಕಿದೆ. ವೈದ್ಯಕೀಯ ಸಲಕರಣೆ ಮತ್ತು ಫಾರ್ಮಾ ವಲಯಗಳಲ್ಲಿ ಹೂಡಿಕೆಗೆ ವಿದೇಶದತ್ತ ನಮ್ಮ ದೇಶ ಮುಖ ಮಾಡುವ ಅಸಹಾಯಕ ಸನ್ನಿವೇಶ ತಡೆಯುವ ಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಸರ್ಕಾರ ಕೈಗೊಳ್ಳಬೇಕು.
