આજની પ્રેરણા

જે ભગવાનને નાશવંત અને નાશ પામેલા તમામ જીવોમાં સમાન જુએ છે, તે વાસ્તવમાં સાચું જુએ છે. જે પરમાત્માને સર્વત્ર અને દરેક જીવમાં સમાનરૂપે વિરાજમાન જુએ છે, તે પોતાના મનથી ભ્રષ્ટ થતો નથી. આમ તે દૈવી મુકામ પ્રાપ્ત કરે છે. જે પ્રકૃતિ દ્વારા થતી તમામ ક્રિયાઓને બધી રીતે જુએ છે અને પોતાને કર્તા માને છે, તે વાસ્તવિકતાને જુએ છે. જે સમયગાળામાં સાધક એક પરમ પરમાત્મામાં બિરાજમાન જીવોની વિવિધ અભિવ્યક્તિઓને જુએ છે અને તે બધાના વિસ્તરણને તે ભગવાનથી જુએ છે, તે સમયગાળામાં તે બ્રહ્મને પ્રાપ્ત કરે છે. જેમ આકાશ સર્વવ્યાપી છે પણ તેના સૂક્ષ્મ સ્વભાવને લીધે તે કશામાં આસક્ત થતો નથી. તેવી જ રીતે, બ્રહ્મદૃષ્ટિમાં રહેલો આત્મા દેહમાં સ્થિત હોવા છતાં શરીર સાથે જોડાયેલો નથી. જેમ એકલો સૂર્ય સમગ્ર બ્રહ્માંડને પ્રકાશિત કરે છે, તેવી જ રીતે શરીરની અંદરનો એક આત્મા સમગ્ર શરીરને ચેતનાથી પ્રકાશિત કરે છે. જેઓ પોતાનું મન ભગવાનમાં એકાગ્ર કરે છે અને નિત્ય ભક્તિભાવથી ભગવાનની ભક્તિમાં વ્યસ્ત રહે છે, તેઓ પરમ પૂર્ણ માનવામાં આવે છે. જે કોઈને હાનિ પહોંચાડતો નથી અને જે બીજાને પરેશાન કરતો નથી, જે સુખ-દુઃખમાં સમાન છે, ભય અને ચિંતામાં સમાન છે, તે ભગવાનને ખૂબ પ્રિય છે. જે ઈન્દ્રિયોથી પરે છે, સર્વવ્યાપી, અકલ્પ્ય, અપરિવર્તનશીલ, અચલ અને ધ્રુવ છે, તે સર્વ લોકોના કલ્યાણમાં વ્યસ્ત રહીને અંતે પરમાત્માને પ્રાપ્ત કરે છે. જેઓ જ્ઞાનની આંખોથી દેહ અને દેહના જાણકાર વચ્ચેનો ભેદ જુએ છે અને ગીતામાં આપેલી જીવન પદ્ધતિને પણ જાણે છે, તેઓ પરમાત્માને પામે છે. જે ભક્તો પરમાત્માને પરમ ધ્યેય માનીને, પોતાનાં બધાં કાર્યોને શરણે કરીને, પરમાત્માનું ધ્યાન કરે છે, જેનું ચિત્ત ભગવાનમાં સ્થિર છે, એવા ભક્તોનો ટૂંક સમયમાં જ સંસાર સાગરમાંથી ઉદ્ધાર થાય છે.