বৰষুণৰ টোপালে যেতিয়া পৃথিৱী চুৱে...

শাওনৰ বৰষুণে আনে আশাৰ বতৰা ৷ কিন্তু সেইজাক শাওনৰ বৰষুণেই বহু লোকলৈ কঢ়িয়াই আনে অনিশ্চয়তা ৷ বৰষুণে যেন পৃথিৱীলৈ কঢ়িয়াই আনে আশা-নিৰাশাৰ মিশ্ৰিত বতৰা ৷

কোকৰাঝাৰ, 19 জুলাই: দিগন্ত প্ৰসাৰী মেঘৰ মাদলে দিয়ে সজল শাওনৰ বতৰা ৷ সেই মেঘৰ আচ্ছাদন ফালি নামি অহা বাৰিষাৰ বৰষুণে ধৰালৈ কঢ়িয়াই আনে সজীৱতা ৷ শুকান ডালৰ পাতত বৰষুণে সানে সেউজী ৰহণ ৷ যেতিয়া বৰষুণৰ টোপালবোৰত সূৰুযৰ ৰঙীন পোহৰৰ এচেৰেঙা পৰে, পাতবোৰে গাঁথিবলৈ ধৰে এধাৰি মুকুতাৰ মালা ৷ প্ৰকৃতার্থত বাৰিষাৰ বৰষুণজাকে হালধীয়া,সেউজীয়াৰ ৰহণেৰে আঁকে পৃথিৱীৰ নিটোল ছবি ৷ যেন নেদেখাজনৰ নিপুন হাতৰ পৰশেৰে উদ্ভাষিত হৈ পৰে শুৱনি ধৰণী ৷ চুকৰ ভেকুলীকেইটাইও কঢ়িয়াই আনে বাৰিষাৰ আগমনৰ বতৰা ৷ কাগজৰ নাও সজা শৈশৱৰ সোণালী স্মৃতিৰে নষ্টালজিক কৰে এজাক হেঁপাহৰ বৰষুণে ৷ বাৰিষাৰ আগমনৰ লগে লগে কৃষকৰ মনত পোখা মেলিবলৈ ধৰে পথাৰৰ বুকুৰ সোণোৱালী ভৱিষ্যতৰ সপোনে ৷ শাওনৰ পথাৰত সোণগুটি সিঁচাত ব্যস্ত হৈ পৰে গঞা ৰাইজ ৷ বিশেষকৈ অসমৰ গ্ৰামাঞ্চলত বৰষুণে দি যায় এক অনাবিল সুখৰ অনুভূতি ৷