নিউজ ডেস্ক, 11 নৱেম্বৰ : দেওবাৰে সমগ্ৰ দেশতে পালন কৰিব পোহৰৰ উৎসৱ দীপাৱলী ৷ দীপাৱলীক লৈ ব্যাপক উৎসাহ উদ্দীপনা দেখিবলৈ পোৱা গৈছে ৰাইজৰ মাজত ৷ কিন্তু বিচিত্ৰতাৰে ভৰা ভাৰতৰে এটা প্ৰান্তত 12 নৱেম্বৰৰ পৰিৱৰ্তে 12 ডিচেম্বৰতহে পালন কৰিব পোহৰৰ উৎসৱ দীপাৱলী ৷ যাক কোৱা হয় বুধি দেৱালী ৷
পৰম্পৰাগতভাৱে এই বুধি দেৱালী হিমাচল প্ৰদেশৰ পৰা উত্তৰাখণ্ডৰ কিছু কিছু অঞ্চলত উদযাপন কৰা হয় । বুধি দেৱালী হিমাচল প্ৰদেশৰ চিৰমৌৰ জিলাৰ প্ৰায় 140 খন পঞ্চায়তৰ লগতে কুল্লু আৰু চিমলা জিলাৰ কিছু অঞ্চলত পালন কৰা হয় । একেদৰে এই উৎসৱ উত্তৰাখণ্ডৰ জৌনচাৰ পৰা বাৱাৰ অঞ্চলত উদযাপন কৰা হয় বুধি দেৱালী ৷ উক্ত অঞ্চলবোৰত বুধি দেৱালী পালনৰো আছে কিছু ৰহস্য ৷
এই সন্দৰ্ভত লেখক দীপক শৰ্মাই কয় যে, এই উৎসৱৰ নাম হৈছে 'বুধি দয়াৱাড়ী' ৷ ইয়াত দয়াবাদী মানে সংগ্ৰাম । কাতি মাহৰ কৃষ্ণ পক্ষৰ অমাৱস্যাত সমগ্ৰ দেশতে দেৱালী উদযাপন কৰা হয় ৷ আনহাতে বুধি দেৱালী এমাহ পিচত এটা কৃষ্ণ পক্ষৰ অমাৱস্যাত পালন কৰা হয় । এই বছৰ দেৱালী 12 ডিচেম্বৰত উদযাপন কৰা হ'ব । প্ৰকৃততে এই উৎসৱৰ সৈতে সম্পৰ্কিত কাহিনীটো ত্ৰেতা যুগৰ আগত। সেই কাৰণে ইয়াক পুৰণি দেৱালী বা বুধি দেৱালী বুলি কোৱা হয় ।
তেওঁ কয়, ‘‘ বুধি দেৱালীৰ কাহিনীৰ ৰাক্ষস বৃত্ৰসুৰ আৰু দেৱৰাজ ইন্দ্ৰৰ মাজৰ যুদ্ধৰ সৈতে সম্পৰ্কিত । বৃত্ৰসুৰা ৰাক্ষস আছিল যাক ঋষি দাধিচিয়ে তেওঁৰ হাড় ইন্দ্ৰলৈ দান দিছিল । তাৰ পিচত এই হাড়বোৰৰ পৰা ইন্দ্ৰৰ বজ্ৰ প্ৰস্তুত কৰা হৈছিল ৷ যাৰ জৰিয়তে ৰাক্ষস বৃত্ৰসুৰাক হত্যা কৰা হৈছিল ।’’
এই অঞ্চলবোৰত এমাহ পলমকৈ দেৱালী উদযাপন কৰাৰ বিষয়ে আন এটা কাহিনীও প্ৰচলিত ৷ প্ৰচলিত প্ৰবাদ অনুসৰি চিৰমৌৰ জিলাত হাতী সম্প্ৰদায়ৰ যথেষ্ট জনসংখ্যা আছে । কেন্দ্ৰীয় হাতী সমিতিৰ উপ-সভাপতি সুৰেন্দ্ৰ হিন্দুস্তানীৰ মতে, এই অঞ্চলসমূহত লংকা জয় কৰাৰ পিচত ভগৱান ৰামৰ অযোধ্যালৈ উভতি অহাৰ খবৰ এমাহ পিচত পোৱা গৈছিল ৷ যাৰ বাবে এই অঞ্চলবোৰত চাকি জ্বলাই দেৱালী উদযাপন কৰাৰ পৰম্পৰা আৰম্ভ হৈছিল ।
কেৱল চিৰমৌৰ জিলাৰ গিৰিপাৰ অঞ্চলত 140 খন পঞ্চায়তৰ 435 খন গাঁৱত বুধি দেৱালী অতি ধুমধামেৰে উদযাপন কৰা হয় ৷ যদিও কিছুমান ঠাইত এই উৎসৱবোৰ 3 দিনৰ বাবে পালন কৰা হয় ৷ কিছুমান ঠাইত উৎসৱটো 5 আৰু 7 দিনৰ বাবেও পালন কৰা হয় বুলি জানিবলৈ দিয়ে সুৰেন্দ্ৰই ।
আন এক কাহিনী অনুসৰি, য'ত বামন অৱতাৰত বিষ্ণুৱে ৰজা বালিক 3 ফুট মাটিদান বিচাৰিছিল ৷ ৰজা বালিয়ে দিয়া দানৰ স্বৰূপে বামনৰূপী ভগৱানে তেওঁৰ প্ৰথম দুটা পদক্ষেপত সমগ্ৰ বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ড জুখিছিল । যেতিয়া ভগৱান বিষ্ণুৱে ৰাক্ষস ৰাজ বালিৰ পৰা তৃতীয় পদ বিচাৰিছিল তেতিয়া ৰজা বালিয়ে মূৰটো আগুৱাই দিছিল। ইয়াৰ পিচত, ভগৱান বিষ্ণুৱে ৰজা বালিক পাটলোকলৈ যাবলৈ আদেশ দিছিল । লেখক দীপক শৰ্মাৰ মতে, কুল্লুৰ পৰা চিমলালৈকে বহুতো অঞ্চলত ৰজা বালিক দেৱালীত প্ৰশংসা কৰা হয় । পিচত, যেতিয়া ভগৱান ৰাম অযোধ্যালৈ উভতি আহে, দীপাৱলীত চাকি জ্বলোৱাৰ প্ৰথা আৰম্ভ হয় ৷
আনহাতে বুধি দেৱালী কেনেদৰে উদযাপন কৰিব সেই সম্পৰকেও প্ৰচলিত ৰীতি অমুসৰি, গোটেই ৰাতি টৰ্চ জ্বলাই নৃত্য, গীতৰ অনুষ্ঠান আয়োজন কৰা হয় । এই সময়ছোৱাত, লোকসকলক ৰাক্ষস বৃতাসুৰ আৰু ইন্দ্ৰৰ সৈন্যবাহিনীত বিভক্ত কৰা হয় আৰু জ্বলন্ত টৰ্চ কাঢ়ি নিয়াৰ প্ৰতিযোগিতা হয় । ইয়াত পৌৰাণিক কাহিনীত লিপিবদ্ধ বৃতাসুৰ আৰু ইন্দ্ৰৰ যুদ্ধৰ চিত্ৰায়ন কৰা হৈছে । 3 ৰ পৰা 7 দিনলৈকে চলি থকা এই উৎসৱত বিশেষ মেলাও অনুষ্ঠিত হয় । এই সময়ছোৱাত ৰামায়ণ, মহাভাৰত, ৰাজা বালিৰ পৰা দেৱৰাজ ইন্দ্ৰৰ সৈতে সম্পৰ্কিত কাহিনীবোৰ গোটেই ৰাতি মঞ্চস্থ আৰু বক্তৃত্া দিয়া হয় । লগতে পৌৰাণিক ঘটনা আৰু চৰিত্ৰসমূহৰ সৈতে সম্পৰ্কিত গীতবোৰ স্থানীয় উপ-ভাষাত গোৱা হয়। তাত লোকনৃত্য আৰু বিভিন্ন ধৰণৰ থলুৱা ব্যঞ্জন তৈয়াৰ কৰা হয়। বুধি দেৱালী উৎসৱৰ সময়তে অতিথিসকলক বিভিন্ন ধৰণৰ ব্যঞ্জন খোৱোৱা হয় ৷
