పరమశివుడు అభిషేక ప్రియుడు. ఓ పండు సమర్పించినా, ఓ చెంబుడు నీళ్లతో అభిషేకించినా దండిగా అనుగ్రహించే బోళాశంకరుడాయన. మహాశివరాత్రినాడు చేసే అభిషేకం మహాదేవునికి మరింత ప్రీతికరమని చెబుతారు. మనం ఒంటిపై ఉన్న దుమ్ము, ధూళి, మురికి తొలగించుకోవటానికి స్నానం చేస్తాం. మన అంతరంగంలోని మాలిన్యం ప్రక్షాళన కావడానికి పరమశివుడికి అభిషేకం చేయాలి. రజస్సు అంటే రజోగుణం అనీ ధూళి అనీ అర్థాలున్నాయి. మనలోని రజోగుణాన్ని సంస్కరించడానికి, మానవత్వం ఉన్నవారిగా మారడానికి పరమశివుణ్ణి అభిషేకించాలి.
ఫలోదకాలను మన తెలివితో సంపాదించుకున్నామనే అహంకారం వదిలి, అవన్నీ భగవంతుడు ప్రసాదిస్తేనే అనుభవించగలుగుతున్నామని గుర్తించాలి. అలా గుర్తించి, ‘నీవిచ్చిన సంపదతోనే నిన్ను అర్చిస్తున్నామ’ని స్వామికి కృతజ్ఞతను తెలియజేయడం అభిషేకంలో ఉన్న అంతరార్థం.
వినయాన్ని విన్నవించుకోవటం అభిషేకం. సృష్టిలో తాను చాలా ప్రత్యేకమైన వ్యక్తిననీ, తనంతటివారు మరెవరూ లేరనీ అనుకోవటం అహంకారం. కానీ, అభిషేక సమయంలో వినిపించే ‘రుద్రాధ్యాయం’లోని మంత్రభాగం మనకు కనువిప్పు కలిగిస్తుంది. సృష్టిలోని సకలప్రాణులు, వృక్షాలు మొదలైనవన్నీ పరమేశ్వర స్వరూపమేననీ, సకల ప్రాణులకూ శుభం కలగాలని మనం అందులో కోరుకుంటాం. ఈ మంత్రాల అర్థాలు మన అంతరంగాన్ని తట్టి మేల్కొల్పుతాయి. అప్పుడు జ్ఞాన జ్యోతి స్వరూపుడైన పరమశివుడు మనలో ఆవిర్భవిస్తాడు. అదే మహాశివరాత్రి నాడు మనం పొందవలసిన ‘మహాలింగోద్భవ’ సందర్శనం.