చంద్రయాన్-1కు కొనసాగింపుగా చంద్రయాన్-2 ప్రయోగం చేపట్టింది ఇస్రో. తొలి ప్రాజెక్టు సాధించని ఎన్నో ఘనతల్ని... దీని ద్వారా సాధ్యం చేయాలనుకుంటోంది. నీటి జాడపై పూర్తి సమాచారం, జాబిల్లి పుట్టుక, ఆవాసానికి వీలుందా వంటి అంశాలపై లోతుగా విశ్లేషణ చేయనుంది.
చంద్రయాన్-2 మాడ్యూల్లో మూడు భాగాలుంటాయి. అవి... ఆర్బిటర్, విక్రమ్(ల్యాండర్), ప్రగ్యాన్(రోవర్).
ఆర్బిటర్ చంద్రుని చుట్టు తిరుగుతూ సమాచారాన్ని సేకరిస్తుంది. విక్రమ్ పేరుతో పిలిచే ల్యాండర్ చంద్రునిపై దిగుతుంది. ల్యాండర్లో ఉండే రోవర్ ప్రగ్యాన్... జాబిల్లి ఉపరితలంపై నీటి ఆనవాళ్లపై పరిశోధన చేస్తుంది.
చంద్రయాన్-2 ఎలా పనిచేస్తుంది...?
శ్రీహరికోట నుంచి నింగికెగసిన జీఎస్ఎల్వీ మార్క్-3ఎం1 వాహననౌక 3.8 టన్నుల బరువుగల చంద్రయాన్-2 ఉపగ్రహాన్ని నిర్ణీత కక్ష్యలోకి ప్రవేశపెట్టింది.
చంద్రయాన్-2 మాడ్యూల్లో ఉంచిన చిన్నచిన్న రాకెట్ల ద్వారా దాని కక్ష్యను దశలవారీగా పెంచుతారు. ఇలా 16 రోజుల పాటు వ్యోమనౌక భూమి చుట్టూనే తిరుగుతూ ఉంటుంది. కక్ష్యలో నిర్దేశిత ఎత్తుకు చేరాక ఈ వ్యోమనౌక భూకక్ష్య నుంచి మెల్లగా చంద్రుడి దిశగా మళ్లుతుంది. ఇందుకు సుమారు 5 రోజులు పడుతుంది. మరోసారి రాకెట్ను మండించి.. దాన్ని చంద్రుడి కక్ష్యలోకి చేరుస్తారు. అప్పటికి ఇది భూమి నుంచి బయల్దేరి 20-21 రోజులవుతుంది.
తర్వాత అక్కడి నుంచి కక్ష్యలో క్రమంగా కిందకు దిగుతూ నెమ్మదిగా చందమామ ఉపరితలానికి 100 కిలోమీటర్ల ఎత్తులో నిలకడగా తిరగటం ప్రారంభిస్తుంది. ఈ స్థితికి చేరుకోవడానికి మరో 27 రోజులు పడుతుంది. దీంతో ఆర్బిటర్ నుంచి ల్యాండర్ విడిపోయే ఘట్టానికి రంగం సిద్ధం అయినట్లే. కక్ష్యలో స్థిరంగా తిరుగుతున్న ఈ దశలో.. ఆర్బిటర్ నుంచి ల్యాండర్ విడిపోయేలా ఇస్రో ఆదేశాలు పంపుతుంది. ల్యాండర్ చంద్రుడికి మరింత దగ్గరగా ప్రయాణం మొదలు పెడుతుంది. ఆర్బిటర్ మాత్రం వంద కిలోమీటర్ల ఎత్తులో అలా చంద్రుడి చుట్టూ తిరుగుతూనే ఉంటుంది. మెల్లగా ల్యాండర్ చంద్రుడి వైపు పయనించటం మొదలుపెడుతుంది.
కీలక దశ...
మాడ్యూల్ చంద్రుడి ఉపరితలానికి 30 కిలోమీటర్ల ఎత్తుకు చేరుకున్నాక... ఈ ప్రయోగం మొత్తంలోనే కీలక దశ ఆరంభమవుతుంది. ఈ దశలో వేగాన్ని తగ్గించే రాకెట్లు మండుతాయి. చంద్రుడిపై వాతావరణం ఉండదు కాబట్టి.. కక్ష్య నుంచి శరవేగంతో దూసుకొచ్చే ల్యాండర్ను ఆపటానికి పారాషూట్లు ఉపయోగపడవు. అందుకే ఈ ప్రత్యేక రాకెట్లు. ఈ దశలో ల్యాండర్ తనంతట తానుగా నిర్ణయాలు తీసుకోవటం మొదలుపెడుతుంది. ఉపరితలానికి చేరువయ్యాక... వేగాన్ని గంటకు 3.6 కిలోమీటర్ల కన్నా తక్కువకు తగ్గించుకుంటుంది. కొంతసేపు నిశ్చల స్థితిలో ఉంటూ అక్కడి నేలను స్కాన్ చేయటం మొదలు పెడుతుంది. ఎక్కడ దిగితే మంచిదో అన్వేషణ ఆరంభిస్తుంది. కెమెరాల సాయంతో కింద రాళ్లు రప్పల్లాంటి అవరోధాలేమీ లేకుండా, సూర్యకాంతి బాగుండే ప్రాంతాన్ని చూసుకుని దిగుతుంది.