திருப்பத்தூர் : திருப்பத்தூர் மாவட்டம், தூய நெஞ்சக் கல்லூரி தமிழ்த் துறை பேராசிரியர் முனைவர் பிரபு, சமூக ஆர்வலர் ராதாகிருஷ்ணன் ஆகியோர் மேற்கொண்ட கள ஆய்வில், திருப்பத்தூர் அடுத்த ஆதியூர் பகுதியைச் சேர்ந்த முனிசாமி என்பவருக்கு சொந்தமான நிலத்தில் 19ஆம் நூற்றாண்டின், அதாவது 196 வருடங்களுக்கு முந்தைய செக்கு கல்வேட்டு கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ளது.
இதுகுறித்து முனைவர் பிரபு கொடுத்த பிரத்யேகமாக அளித்த தகவலின் படி, "ஆதியூர் பகுதியில் எங்கள் ஆய்வுக் குழுவினர் நடத்திய கள ஆய்வில் ஆதியூரின் தென்புற எல்லையில் ‘ஆலமரத்து வட்டம்’ என்ற இடத்தில் தனியார் விவசாய நிலத்தின் வரப்பில் 4 ½ X 3 ½ அடி சுற்றளவு கொண்ட பாறையினைப் பெயர்த்தெடுத்து, அதன் சமதளமான மேற்புறத்தைச் செம்மைப்படுத்தி, மையத்தில் 1அடி ஆழத்தில் குழியினை ஏற்படுத்தி அதனைச் சுற்றி சதுர வடிவில் அழகுபடுத்திச் செக்கினை உருவாக்கி உள்ளனர்.
பழங்காலத்தில் மின்சாரம் இல்லாததால் விளக்குகள் எரிப்பதற்கும், சமையலுக்கும் எண்ணெய்யின் தேவை மிக, மிக முக்கியமானதாக இருந்துள்ளது. மக்கள் நிலக்கடலை, எள், ஆமணக்கு போன்ற எண்ணெய் வித்துக்களை இந்த உரலில் ஆட்டி எண்ணெய் எடுத்து பயன்படுத்தினர்.
எண்ணெய் எடுப்பதற்கு கல்லால் ஆகிய சிறு உரல் போன்ற கல்செக்குகள் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளன. இவை, கோயில் மற்றும் பொதுமக்களின் பயன்பாட்டுக்கென செய்து தானமாக கொடுக்கப்பட்டதை குறிக்கிறது. செக்கில் எண்ணெய் ஆட்டுபவர்கள் செக்குக்கு கூலியாக ஒரு குறிப்பிட்ட அளவு எண்ணெயை கோயிலுக்கோ அல்லது அரசுக்கோ செலுத்துவார்கள்.
குறுநில தலைவர்களாக, ஊர் முக்கியஸ்தர்களாக இருக்கும் சிலர் இது போன்ற கல்செக்கை உருவாக்கி தானமாக கொடுத்துள்ளனர். உடன்பிறந்தவர்கள், உறவினர்கள் நலம் பெறவும் வேண்டுதலின் பேரில் இத்தகைய செக்குகள் தானமாக தரப்பட்டுள்ளன.
இப்படி தானமாக தரும்போது அதைச் செய்து கொடுப்பவர் தன் ஊர், தந்தை பெயருடன், தன் பெயரையும் கல்வெட்டாக அந்த கல்செக்கில் பொறித்து தரும் வழக்கமும் இருந்துள்ளது. ஒரு அடி ஆழத்தில் உட்புறம் பானைப் போன்ற குழியுடன் எண்ணெய் ஆட்டுவதற்கான அமைப்புடன் இந்த செக்கு கல்வெட்டு அமைக்கப்பட்டுள்ளது.