ಭಾರತದಲ್ಲಿ ವಾಯುಮಾಲಿನ್ಯ ಸಂಬಂಧಿತ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಂದ ವಾರ್ಷಿಕವಾಗಿ 33 ಸಾವಿರ ಜನ ಸಾವಿಗೀಡಾಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಇತ್ತೀಚಿನ ಅಧ್ಯಯನದಲ್ಲಿ ಬಹಿರಂಗವಾಗಿದೆ. ಲ್ಯಾನ್ಸೆಟ್ ಪ್ಲಾನೆಟರಿ ಹೆಲ್ತ್ ಸಂಸ್ಥೆ ನಡೆಸಿದ 'ಭಾರತದ ಹತ್ತು ನಗರಗಳಲ್ಲಿ ಪರಿಸರ ವಾಯುಮಾಲಿನ್ಯ ಮತ್ತು ದೈನಂದಿನ ಸಾವು' (Ambient air pollution and daily mortality in ten cities of India) ಹೆಸರಿನ ಅಧ್ಯಯನ ವರದಿಯಲ್ಲಿ ಇಂಥ ಕೆಲ ಆತಂಕಕಾರಿ ಸಂಗತಿಗಳು ತಿಳಿದು ಬಂದಿವೆ.
ಅಧ್ಯಯನ ವರದಿಯ ಲೇಖಕರಾಗಿರುವ ಭಾರ್ಗವ್ ಕೃಷ್ಣ ಅವರು ಈ ಬಗ್ಗೆ ಈಟಿವಿ ಭಾರತ್ನೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡಿದ್ದು, ಅಧ್ಯಯನವು ಯಾವ ವಿಷಯದ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರಿತವಾಗಿತ್ತು ಹಾಗೂ ವಾಯು ಮಾಲಿನ್ಯ, ಅದರಲ್ಲೂ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಪಾರ್ಟಿಕ್ಯುಲೇಟ್ ಮ್ಯಾಟರ್ 2.5 (PM 2.5) ಕಣಗಳು ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಆರೋಗ್ಯದ ಮೇಲೆ ಯಾವ ರೀತಿಯ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತವೆ ಎಂಬುದನ್ನು ವಿವರಿಸಿದ್ದಾರೆ.
ಭಾರ್ಗವ್ ಅವರು ಹಾರ್ವರ್ಡ್ ಟಿ.ಎಚ್. ಚಾನ್ ಸ್ಕೂಲ್ ಆಫ್ ಪಬ್ಲಿಕ್ ಹೆಲ್ತ್ನಿಂದ ಸಮುದಾಯ ಆರೋಗ್ಯ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಡಾಕ್ಟರೇಟ್, ಲಂಡನ್ನ ಕಿಂಗ್ಸ್ ಕಾಲೇಜಿನಿಂದ ಜಾಗತಿಕ ಪರಿಸರ ಬದಲಾವಣೆ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಸ್ನಾತಕೋತ್ತರ ಪದವಿ ಮತ್ತು ಚೆನ್ನೈನ ಅಣ್ಣಾ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯದಿಂದ ಜೈವಿಕ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿ ಪದವಿ ಪಡೆದಿದ್ದಾರೆ. ಅವರು ಪಬ್ಲಿಕ್ ಹೆಲ್ತ್ ಫೌಂಡೇಶನ್ ಆಫ್ ಇಂಡಿಯಾ (ಪಿಎಚ್ಎಫ್ಐ) ನಲ್ಲಿ ಸಹಾಯಕ ಬೋಧಕರಾಗಿದ್ದಾರೆ.
ಭಾರ್ಗವ್ ಕೃಷ್ಣ ಅವರು ಈಟಿವಿ ಭಾರತ್ಗೆ ನೀಡಿದ ವಿಶೇಷ ಸಂದರ್ಶನದ ಪಾಠ ಇಲ್ಲಿದೆ:
ಈಟಿವಿ ಭಾರತ್ : ದಿ ಲ್ಯಾನ್ಸೆಟ್ ಪ್ಲಾನೆಟರಿ ಹೆಲ್ತ್ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾದ ನಿಮ್ಮ ಅಧ್ಯಯನದ ಬಗ್ಗೆ ನೀವು ಹೇಳುವುದೇನು? ಇದು ಈ ರೀತಿಯ ಮೊದಲ ಸಂಶೋಧನೆಯೇ?
ಭಾರ್ಗವ್ ಕೃಷ್ಣ: ಹೌದು. ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಇದು ಈ ರೀತಿಯ ಮೊದಲ ಸಂಶೋಧನೆಯಾಗಿದೆ. ಈ ಅಧ್ಯಯನ ಪೂರ್ಣಗೊಳ್ಳಲು ಒಂದೂವರೆ ವರ್ಷ ಸಮಯ ಹಿಡಿದಿದೆ. 10 ನಗರಗಳಲ್ಲಿ ಅಲ್ಪಾವಧಿಯ ವಾಯುಮಾಲಿನ್ಯಕ್ಕೆ ಒಡ್ಡಿಕೊಳ್ಳುವುದರಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ಸಾವುಗಳನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ. ಅಂದರೆ ಅಧ್ಯಯನದ ದಿನ ಮತ್ತು ಹಿಂದಿನ ದಿನ ಆ ನಗರಗಳಲ್ಲಿ ಇದ್ದ ವಾಯುಮಾಲಿನ್ಯವನ್ನು ಗಣನೆಗೆ ತೆಗದುಕೊಳ್ಳಲಾಗಿದೆ. ಬೆಂಗಳೂರು, ಚೆನ್ನೈ, ಹೈದರಾಬಾದ್, ಕೋಲ್ಕತಾ, ಪುಣೆ ಮತ್ತು ಮುಂಬೈನಂತಹ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ವಾಯುಮಾಲಿನ್ಯಕ್ಕೆ ಒಡ್ಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಸಾವಿನ ಮೇಲೆ ಹೇಗೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತದೆ ಎಂಬುದರ ಕುರಿತು ನಾವು ಇದೇ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಹೊಸ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಪತ್ತೆ ಮಾಡಿದ್ದೇವೆ.
ಈಟಿವಿ ಭಾರತ್ : ವರದಿಯಲ್ಲಿ ಪಿಎಂ 2.5 ಎಂಬ ಪದವನ್ನು ಬಹಳಷ್ಟು ಬಾರಿ ಬಳಸಲಾಗಿದೆ. ಏನಿದು? ಇದನ್ನು ಹೇಗೆ ಅಳೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ?
ಭಾರ್ಗವ್ ಕೃಷ್ಣ : ಸರಳವಾಗಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ, ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯ ಇಂಧನವನ್ನು ಸುಟ್ಟಾಗ ಎರಡು ರೀತಿಯ ಮಾಲಿನ್ಯಗಳು ಉಂಟಾಗುತ್ತವೆ. ಅವು- ವಾಹನ ಮತ್ತು ಕೈಗಾರಿಕಾ ಅಥವಾ ಅಡುಗೆ ಒಲೆ ಹೊರಸೂಸುವಿಕೆಯ ಮಾಲಿನ್ಯಗಳು. ಪಾರ್ಟಿಕ್ಯುಲೇಟ್ ಮ್ಯಾಟರ್ಗಳು ಅನಿಲ ಮಾಲಿನ್ಯಕಾರಕಗಳಾದ ಇಂಗಾಲದ ಡೈಆಕ್ಸೈಡ್, ಇಂಗಾಲದ ಮಾನಾಕ್ಸೈಡ್, ಸಾರಜನಕ ಆಕ್ಸೈಡ್ ಗಳು ಇತ್ಯಾದಿಗಳ ದಹನದಿಂದ ಉಪ-ಉತ್ಪನ್ನವಾಗಿ ಪರಿಸರಕ್ಕೆ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗುವ ಸಣ್ಣ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಕಣಗಳಾಗಿವೆ. ಪಿಎಂ 2.5 ಇವು ಎರಡೂವರೆ ಮೈಕ್ರಾನ್ಗಿಂತ ಚಿಕ್ಕ ಮಾಲಿನ್ಯಕಾರಕ ಕಣಗಳಾಗಿದ್ದು, ನಾವು ಇವುಗಳ ಮೇಲೆ ಅಧ್ಯಯನವನ್ನು ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಿದ್ದೇವೆ. ಪಿಎಂ ಕಣಗಳು ಮಾನವ ಕೂದಲಿನ ದಪ್ಪಕ್ಕೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ತುಂಬಾ ಚಿಕ್ಕದಾಗಿರುತ್ತವೆ.
ಪಿಎಂ 2.5 ಏಕೆ ಪ್ರಮುಖವಾಗಿದೆ ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಎರಡು ಕಾರಣಗಳಿವೆ. ಒಂದು, ಪಿಎಂ 2.5 ಶ್ವಾಸಕೋಶದೊಳಗೆ ಮತ್ತು ರಕ್ತಪ್ರವಾಹದೊಳಗೆ ಆಳವಾಗಿ ಇಳಿಯಬಹುದು ಮತ್ತು ಶ್ವಾಸಕೋಶಗಳಿಗೆ ಹಾಗೂ ಹೃದಯದಲ್ಲಿನ ರಕ್ತ ಪರಿಚಲನಾ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೆ ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯ ಹಾನಿಯನ್ನುಂಟು ಮಾಡಬಲ್ಲದು. ಎರಡನೆಯದಾಗಿ, ಪಿಎಂ 2.5 ನಿಂದ ಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟ ಕಣಗಳು ಬಹುತೇಕ ಹೆಚ್ಚು ವಿಷಕಾರಿ ಘಟಕಗಳಾಗಿವೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಇದು ಆರೋಗ್ಯದ ಮೇಲೆ ಗಮನಾರ್ಹ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತದೆ.
ಈಟಿವಿ ಭಾರತ್: ಪಾರ್ಟಿಕ್ಯುಲೇಟ್ ಮ್ಯಾಟರ್ಗಳಿಂದ ರಕ್ಷಣೆ ಪಡೆಯುವುದು ಹೇಗೆ?
ಭಾರ್ಗವ್ ಕೃಷ್ಣ:ಕೋವಿಡ್ ಅಲೆ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕಿಂತಲೂ ಮೊದಲೇ ಚಳಿಗಾಲದಲ್ಲಿ ಉಂಟಾಗುವ ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಾಲಿನ್ಯದಿಂದ ರಕ್ಷಣೆ ಪಡೆಯಲು ಉತ್ತರ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ವಿಶೇಷವಾಗಿ ದೆಹಲಿಯಲ್ಲಿ ಜನ ಮಾಸ್ಕ್ಗಳನ್ನು ಧರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಕೋವಿಡ್ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖವಾಗಿ ಬಳಸಲಾದ ಎನ್ 95 ಅಥವಾ ಅದೇ ದರ್ಜೆಯ ಮಾಸ್ಕ್ಗಳನ್ನು ಧರಿಸುವುದರಿಂದ ಪಾರ್ಟಿಕ್ಯುಲೇಟ್ ಮ್ಯಾಟರ್ ಕಣಗಳು ದೇಹಕ್ಕೆ ಸೇರದಂತೆ ತಡೆಗಟ್ಟಬಹುದು.
ಈಟಿವಿ ಭಾರತ್: ವರದಿಯ ಪ್ರಕಾರ, ಭಾರತವು ಡಬ್ಲ್ಯುಎಚ್ಒ ದ ಪ್ರತಿ ಘನ ಮೀಟರ್ಗೆ 15 ಮೈಕ್ರೋ ಗ್ರಾಂ ಮಾರ್ಗಸೂಚಿ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಅನುಸರಿಸುತ್ತಿಲ್ಲ. ನಾವು ನಮ್ಮದೇ ಆದ ಮಾನದಂಡಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದೇವೆ. ಹೀಗಾಗಿ ನಾವು ಆತಂಕ ಪಡಲು ಕಾರಣಗಳಿವೆಯೆ?
ಭಾರ್ಗವ್ ಕೃಷ್ಣ: ಡಬ್ಲ್ಯುಎಚ್ಒ ಮಾರ್ಗಸೂಚಿಯು ಎಲ್ಲಾ ಸದಸ್ಯ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಿಗೆ ಒದಗಿಸಿದ ಜಾಗತಿಕ ಆರೋಗ್ಯ ದಾಖಲೆಗಳನ್ನು ಆಧರಿಸಿ ಮಾಡಲಾದ ಶಿಫಾರಸಾಗಿದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಪ್ರಪಂಚದಾದ್ಯಂತ ಪ್ರಕಟವಾದ ಎಲ್ಲಾ ಪುರಾವೆಗಳ ವ್ಯವಸ್ಥಿತ ವಿಮರ್ಶೆಯ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ, ಅದು (ಡಬ್ಲ್ಯುಎಚ್ಒ) ತನಗೆ ಸರಿ ಎನಿಸಿದ ಸ್ವೀಕಾರಾರ್ಹ ಮಟ್ಟದ ಮಾನ್ಯತೆಗೆ ಮಾರ್ಗಸೂಚಿ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ನಿಗದಿಪಡಿಸಿದೆ.
ಆದ್ದರಿಂದ ಒಂದು ದಿನದ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ 15 ಮೈಕ್ರೋಗ್ರಾಂಗಳನ್ನು ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಕೆಲ ಬಾರಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಮೀರಬಾರದು ಮತ್ತು ಇಡೀ ವರ್ಷದ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಅದು 5 ಮೈಕ್ರೋಗ್ರಾಂಗಳನ್ನು ಮೀರಬಾರದು ಎಂದು ವಿಶ್ವ ಆರೋಗ್ಯ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಮಾರ್ಗಸೂಚಿ ತಿಳಿಸಿದೆ. ಈಗ ನೀವು ಅದನ್ನು ದೆಹಲಿಯಂತಹ ನಗರದಲ್ಲಿ ವಾರ್ಷಿಕ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ಈ ಸಂಖ್ಯೆ ಆತಂಕಕಾರಿಯಾಗಿದೆ. ನಮ್ಮ ಅಧ್ಯಯನದಲ್ಲಿ, ದೆಹಲಿಯಲ್ಲಿ ಸರಾಸರಿ ಪಿಎಂ 2.5 ಮಟ್ಟವು 110 ಮೈಕ್ರೋಗ್ರಾಂಗಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ ಎಂಬುದು ಕಂಡು ಬಂದಿದೆ. ಇದು ವಾರ್ಷಿಕ ಸರಾಸರಿ ಮಾನ್ಯತೆಗಿಂತ 20 ಪಟ್ಟು ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ. ಈ ಹಿಂದೆ 2009 ರಲ್ಲಿ ಕೊನೆಯ ಬಾರಿಗೆ ಬದಲಾವಣೆ ಮಾಡಲಾದ ನಮ್ಮ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಪರಿಸರ ವಾಯು ಗುಣಮಟ್ಟದ ಮಾನದಂಡಗಳು ಬಹಳ ದುರ್ಬಲವಾಗಿವೆ.
ಭಾರತೀಯ ಮಾನದಂಡಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆ ಮತ್ತು ಡಬ್ಲ್ಯುಎಚ್ಒ ಮಾನದಂಡಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಟ್ಟಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಮಾನವರ ಸಾವಿನ ಮೇಲೆ ಗಮನಾರ್ಹ ಪರಿಣಾಮಗಳು ನಮ್ಮ ಅಧ್ಯಯನದಲ್ಲಿ ಕಂಡು ಬಂದಿವೆ. ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಆರೋಗ್ಯವನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುವ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಮಾನದಂಡಗಳು ಅಗತ್ಯವಿರುವಷ್ಟು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಇದರಿಂದ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತದೆ.