ભારતના પ્રથમ હિંદ કેસરી રામચંદ્ર પહેલવાનનું 95 વર્ષની વયે અવસાન, 200થી વધુ એવોર્ડ જીત્યાં હતાં - RAMCHANDRA BABU PASSED AWAY

દેશના પહેલા હિંદ કેસરી હિંદ કેસરી રામચંદ્ર બાબુ પહેલવાને દુનિયાને અલવિદા કહી દીધું છે. બુરહાનપુર જિલ્લાના નેપાનગરમાં 95 વર્ષની વયે હિંદ કેસરી રામચંદ્ર બાબુ પહેલવાનનું અવસાન થયું હતું. રામચંદ્ર બાબુએ 1958માં કુશ્તીની ઘણી મેચો જીતીને દેશનો પહેલો હિંદ કેસરી ખિતાબ જીત્યો હતો.

મધ્યપ્રદેશ - બુરહાનપુર : શનિવારે દેશના પહેલા હિંદ કેસરી રામચંદ્ર બાબુ પહેલવાનનું 95 વર્ષની વયે અવસાન થયું છે. તેમણે નેપાનગરના વોર્ડ નંબર 04, શ્રી રામ મંદિર નજીક સ્થિત તેમના નિવાસસ્થાને અંતિમ શ્વાસ લીધા. જોકે રામચંદ્ર પહેલવાનની તબિયત ઘણા સમયથી લથડી રહી હતી. તાજેતરમાં નેપાનગરના ધારાસભ્ય મંજુ દાદુ પણ તેમની તબિયત જાણવા માટે પહોંચ્યા હતા. તમને જણાવી દઈએ કે તેમણે દેશી કુશ્તીમાં ઘણી મોટી મેચો જીતી છે. વર્ષ 1958માં દેશના પ્રથમ હિંદ કેસરીનો ખિતાબ મેળવ્યો હતો. આ સિવાય તેમણે રામાનંદ સાગર દ્વારા નિર્મિત રામાયણ સિરિયલમાં હનુમાન જીના રોલને નકારી કાઢ્યો હતો, ત્યારબાદ દારા સિંહને હનુમાનના રોલ માટે કાસ્ટ કરવામાં આવ્યા હતા.

રામચંદ્ર બાબુએ 1958માં કુશ્તીની ઘણી મેચો જીતી

યુવાનોને કુસ્તીની યુક્તિઓ શીખવી :વર્ષ 1929માં બુરહાનપુરમાં જન્મેલા પહેલવાન રામચંદ્ર બાબુ રોજગારની શોધમાં નેપાનગર ગયા હતા. તેમણે 1992 સુધી નેપા મિલમાં જુનિયર લેબર એન્ડ વેલફેર સુપરવાઈઝર તરીકે સેવા આપી હતી. આ સિવાય નિવૃત્તિ બાદ પણ તેમણે અનેક યુવાનોને કુસ્તીની ટ્રિક્સ અને કુસ્તી શીખવી છે. સૌથી મહત્વની વાત એ હતી કે તેમની સેવા દરમિયાન અને નિવૃત્તિ પછી પણ તેમણે કુસ્તીનો શોખ છોડ્યો ન હતો. આટલું જ નહીં, તેણે કેટલાક સમય સુધી લોકોની માલિસ પણ કરી અને રોગીઓની સારવાર પણ કરી.

કુસ્તીમાં 200થી વધુ એવોર્ડ જીત્યા :રામચંદ્ર પહેલવાન અત્યાર સુધીમાં 250થી વધુ કુસ્તી સ્પર્ધાઓમાં 200થી વધુ એવોર્ડ જીતી ચૂક્યાં છે. તેમની યુવાનીમાં, તેમણે સ્થાનિક અખાડામાં ઘણા પહેલવાનને કુશ્તીની યુક્તિઓ શીખવી છે. લગભગ 45 વર્ષની તેમની કુશ્તી કારકિર્દીમાં, તેમણે નાના-મોટા 100 થી વધુ કુશ્તીબાજોને તાલીમ આપી છે, હવે તેમના ઘણા શિષ્યોની ગણના દેશ અને રાજ્યના પ્રખ્યાત કુશ્તીબાજોમાં થાય છે. હિંદ કેસરી રામચંદ્ર બાબુ પહેલવાનના પરિવારમાં તેમની પત્ની, પાંચ પુત્રો, પુત્રવધૂ અને પૌત્રો છે. તેમની અંતિમ સમયના દિવસો દરમિયાન, તેમના પરિવારના સભ્યો તેમની સેવા અને સંભાળ રાખતા હતા. અલગ-અલગ શહેરોમાં કામ કરવા છતાં તેઓ એક પછી એક તેમની કાળજી લેતા રહ્યાં હતાં.