হায়দৰাবাদ: "আমি মুক্ত, পক্ষপাতহীন আৰু নৈতিক সাংবাদিকতাৰ প্ৰতি প্ৰতিশ্ৰুতিবদ্ধ", আমাৰ দেশৰ প্ৰতিখন দৈনিক কাকতে বৰ্তমান এনেদৰে বিজ্ঞাপন দি ইয়াক তেওঁলোকৰ মূলমন্ত্ৰ বুলি পুনৰ নিশ্চিত কৰিছে । ইয়াৰ কাৰণ হৈছে আজি ৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰেছ দিৱস বা ৰাষ্ট্ৰীয় সংবাদ দিৱস । সম্ভৱতঃ বহু মিডিয়া হাউছৰ বাবে এইটো কেৱল বিজ্ঞাপন হ'ব পাৰে । কিন্তু ঈনাডু গোটৰ বাবে ই হৈছে জীৱনৰেখা । উল্লেখ্য যে 58 বছৰ পূৰ্বে প্ৰেছ কাউন্সিল স্থাপনৰ স্মৃতিত প্ৰতিবছৰে 16 নৱেম্বৰৰ দিনটো ৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰেছ দিৱস হিচাপে উদযাপন কৰা হয় ।
প্ৰেছ কাউন্সিল গঠন হোৱাৰ ত্ৰিছ বছৰ পূৰ্বে 'ঈনাডু'ৰ প্ৰতিষ্ঠাপক ৰামোজী ৰাওৰ জন্ম হৈছিল ১৯৩৬ চনৰ ১৬ নৱেম্বৰত কৃষ্ণা জিলাৰ পেদাপাৰুপুডি গাঁৱত । তেওঁ সংবাদ মাধ্যমত গ্ৰহণ কৰা পদক্ষেপবোৰে আজিলৈকে মাইলৰ খুঁটি হিচাপে কাম কৰি আছে আৰু আনৰ বাবেও ই অনুসৰণ কৰিবলগা । তেওঁৰ কামৰ ক্ষেত্ৰ কেৱল সংবাদ মাধ্যমতে সীমাবদ্ধ কৰি ৰখা নাছিল । বিত্ত, চলচ্চিত্ৰ নিৰ্মাণ, ষ্টুডিঅ' ব্যৱস্থাপনা, খাদ্য উদ্যোগ, পৰ্যটন, হোটেল, হস্তশিল্প, বস্ত্ৰ, শিক্ষা আৰু বহুতো ক্ষেত্ৰত তেওঁ প্ৰৱেশ কৰি এই প্ৰক্ৰিয়াত তেওঁ লাখ লাখ লোকক নিযুক্তি দিছে । এই ব্যৱসায়বোৰৰ পৰা কৰ আৰু শুল্কৰ জৰিয়তে চৰকাৰলৈ দহ হাজাৰ কোটি টকা প্ৰেৰণ কৰা হৈছে । বিশ্বৰ সৰ্ববৃহৎ ফিল্ম চিটী প্ৰতিষ্ঠা হোৱাৰ পৰা ৰামোজী ফিল্ম চিটীয়ে 2.5 কোটিৰো অধিক দৰ্শকৰ সংখ্যা ৰেকৰ্ড কৰিছে । বৰ্তমান আমাৰ দেশত ৰামোজী ৰাওৰ দৰে সম্পদ আৰু নিযুক্তি সৃষ্টিকৰ্তাৰ প্ৰয়োজন ।
তেওঁ এগৰাকী দুঃসাহসী ব্যক্তি, যিয়ে অজ্ঞাত ক্ষেত্ৰলৈ যাবলৈও ভয় কৰা নাছিল । তেওঁৰ জীৱনে এই প্ৰবাদটোক প্ৰতিপন্ন কৰিছিল, "যিসকলে ডাঙৰ সপোন দেখিবলৈ অসাধাৰণ সাহস ৰাখে কেৱল তেওঁলোকেহে সেইবোৰ সফলতাৰে উপলব্ধি কৰিব পাৰে ।" ষ্টিভ জবছৰ ভাষাত, "যিসকল লোক পৃথিৱীখন সলনি কৰিব পাৰে বুলি ভাবিবলৈ যথেষ্ট উন্মাদ, তেওঁলোকেই কৰে ।" এই কথা ৰামোজী ৰাওৰ সৈতে এশ শতাংশ খাপ খায় । ৰামোজী ৰাৱে প্ৰায়ে কৈছিল, "তেওঁ কেৱল তেতিয়াহে ৰোমাঞ্চিত হয়, যেতিয়া তেওঁ এনে কিবা এটা কৰে যিটো আন কোনেও কৰিব নোৱাৰে ।"
লৌহ ইচ্ছা
তেওঁ বিশাখাপট্টনমত এখন তেলুগু দৈনিক কাকত আৰম্ভ কৰিছিল, যিখনে মুকলিৰ চাৰি বছৰৰ ভিতৰতে শীৰ্ষস্থান লাভ কৰিছিল । তেওঁ ইয়াৰ সংস্কৰণ কেন্দ্ৰসমূহ একেলগে ২৬ খন জিলালৈ ব্যাপকভাৱে সম্প্ৰসাৰিত কৰিছিল । 1983 চনত তেওঁ এক অস্থিৰ ৰাজনৈতিক পৰিৱেশৰ মাজত তেলুগু দেশম পাৰ্টীক সমৰ্থন আগবঢ়ায় । পিছৰ বছৰ কেন্দ্ৰৰ দ্বাৰা এন টি আৰ চৰকাৰ উৎখাত কৰাৰ পিছত গণতন্ত্ৰ পুনৰুদ্ধাৰৰ বাবে কাম কৰা আন্দোলনক তেওঁ যথেষ্ট পৰিমাণে প্ৰয়োজনীয় অক্সিজেন প্ৰদান কৰে । তেওঁ বিশ্ববিখ্যাত ফিল্ম চিটী নিৰ্মাণ কৰে আৰু তাৰ পিছত তেওঁ মুখ্য ভাৰতীয় ভাষাত ই টিভি চেনেল আৰু তাৰ পিছত ই টিভি ভাৰত স্থাপন কৰে । ৰামোজী ৰাওৰ জীৱনৰ দুঃসাহসিক অভিযানত ২০০৬ আৰু ২০২২ চনত ঈনাডু গ্ৰুপ ধ্বংসৰ বাবে চৰকাৰী ষড়যন্ত্ৰৰ বিৰুদ্ধে যুঁজ দিয়া সকলোবোৰ বিপদাশংকাক মষিমূৰ কৰাও অন্তৰ্ভুক্ত আছে । তেওঁ সদায় কৈছিল, "যদি সংকল্প থাকে তেন্তে সীমা হৈছে কেৱল আকাশ ।" সকলো সময়তে তেওঁৰ নম্ৰতা একেই আছিল । তেওঁ যি উচ্চতা অৰ্জন কৰিছিল আৰু ক্ষমতাত থকা চৰকাৰসমূহৰ সৈতে তেওঁৰ যি নৈকট্য লাভ কৰিছিল, তাৰ পৰা তেওঁৰ ব্যক্তিত্বৰ ওপৰত কোনো প্ৰভাৱ পৰা নাছিল আৰু তেওঁ যিকোনো প্ৰভাৱৰ পৰা মুক্ত আছিল ।
তেওঁৰ এটা বিশেষত্ব হৈছে- বিষয়বোৰ অলপ বেলেগ ধৰণে চোৱা আৰু বেলেগ ধৰণে চিন্তা কৰা । কিয়নো তেওঁ সদায়ে আমাক "সীমাৰ বাহিৰত চিন্তা কৰিবলৈ" কৈছিল । তেওঁ খোজ পেলোৱা প্ৰতিটো ব্যৱসায়তে তেওঁ নতুন মাইলৰ খুঁটি অৰ্জন কৰিছিল । তেওঁৰ বিশ্বাস এনেকুৱা যে তেওঁ সদায় ফলাফলৰ ভৱিষ্যদ্বাণী কৰিব পাৰে । ৮৮ বছৰ বয়সত তেওঁৰ চিন্তা-ভাবনা সমসাময়িক আছিল । তেওঁৰ শাৰীৰিক অৱনতিয়ে তেওঁৰ চিন্তাধাৰাক বাধা দিব পৰা নাছিল আৰু পাৰাৰ জিলিকি থকা উজ্জ্বলতা প্ৰদৰ্শন কৰিছিল । যেতিয়া তেওঁক চিকিৎসালয়ত ভৰ্তি কৰোৱা হৈছিল আৰু তেওঁৰ অন্তিম দিনবোৰতো সেইবোৰ একে আছিল ।
জনকল্যাণক সৰ্বোচ্চ অগ্ৰাধিকাৰ
ৰামোজী ৰাওৰ বাবে মানুহ হৈছে দেৱতাৰ দৰে । তেওঁ সদায় আনৰ প্ৰতি সহানুভূতি দেখুৱাইছিল আৰু তেওঁ যি কৰিছিল তাত তেওঁ জনসাধাৰণকে প্ৰাথমিকতা দিছিল । যদি ব্যক্তিগত লাভালাভ আৰু ৰাজহুৱা কল্যাণৰ মাজত বিবাদ হয়, তেন্তে তেওঁ দৃঢ়তাৰে ৰাজহুৱা পক্ষত থিয় দিছিল । যেতিয়া গণতন্ত্ৰ বিপদত পৰে, তেতিয়া তেওঁ খঙাল হৈছিল আৰু গণতন্ত্ৰৰ সুৰক্ষাৰ বাবে জনসাধাৰণৰ বাবে তেওঁ সংবাদ মাধ্যমক অস্ত্ৰ হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰিছিল । তেলুগু জনগোষ্ঠীৰ মাজত ঈনাডুৰ বিশাল পাঠকৰ সংখ্যা অৰ্জন কৰা সত্ত্বেও তেওঁ পেছাদাৰিত্বত লাগি আছিল । তেওঁ বিশ্বাসযোগ্যতাক এনেদৰে সুৰক্ষিত কৰিছিল যেন এইটো তেওঁৰ জীৱন আছিল ।
দুৰ্যোগৰ সময়ত তেওঁ তেওঁৰ দাতব্য কাৰ্যসূচীৰ জৰিয়তে জনসাধাৰণৰ সৈতে থিয় দিছিল । তেওঁ ইয়াক 'ঈনাডু'ৰ প্ৰাৰম্ভিক দিনৰ পৰাই তেওঁৰ কাৰ্যসূচী হিচাপে তৈয়াৰ কৰিছিল, যেতিয়া কেৱল সীমিত লাভহে তাৰ পৰা আহৰণ কৰিছিল । তেওঁ 'ঈনাডু ৰিলিফ ফাণ্ড' মুকলি কৰিছিল, যিটো প্ৰাকৃতিক দুৰ্যোগত বিধ্বস্ত সম্প্ৰদায় আৰু গাঁওসমূহৰ পুনৰ নিৰ্মাণত সহায়ক হৈ আহিছে । চল্লিশ বছৰত এই পুঁজিৰ পৰা কেইবাশ কোটি টকা ব্যয় কৰিছে । কেৱল ৰামোজী ফাউণ্ডেচনে জনকল্যাণৰ বাবে প্ৰায় ১০০ কোটি টকা ব্যয় কৰিছে । তেওঁৰ মৃত্যুৰ পিছত ৰামোজী গ্ৰুপৰ কোম্পানীবোৰে তেওঁ সৃষ্টি কৰা একেটা পথতে চলি আছে ।
তেলুগুৰ প্ৰতি প্ৰেম
ৰাষ্ট্ৰীয় দৃষ্টিভংগী সত্ত্বেও তেলুগু লোক আৰু ভাষাৰ প্ৰতি ৰামোজী ৰাওৰ প্ৰেম প্ৰচুৰ আছিল । তেওঁ বিশ্বাস কৰিছিল যে তেলুগু ৰাজ্যসমূহৰ সমৃদ্ধি তেলুগু ভাষাৰ প্ৰগতিৰ সৈতে বান্ধ খাই আছে । তেলুগুৰ প্ৰতি তেওঁৰ প্ৰেম তেওঁৰ চতুৰা, বিপুলা, তেলুগু ভেলুগু আৰু বাল ভাৰতমৰ দৰে আলোচনীত অধিক স্পষ্ট আছিল । তেওঁ নিজৰ বাতৰিকাকত আৰু সংগঠনৰ বাবে সঠিক তেলুগু নামো বাছনি কৰিছিল ।