சிவகங்கை டி.புதூரைச் சேர்ந்த வழக்கறிஞர் கிருஷ்ணன், உயர்நீதிமன்ற மதுரை கிளையில் மனுவினைத் தாக்கல் செய்திருந்தார். அதில்,"சிவகங்கை மாவட்டத்தில் ஆறாயிரம் கண்மாய்கள், மூவாயிரம் குளங்கள் உள்ளன. இவற்றின் நீராதாரமாக சருகணி ஆறு, மணிமுத்தாறு, பாலாறு, தேனாறு, உப்பாறு, நாட்டாறு, விருசுகனியாறு, பாம்பாறு உள்ளிட்ட 10 சிற்றாறுகள் உள்ளன. இந்த நீர்நிலைகள், சிற்றாறுகள் பெரும்பாலும் ஆக்கிரமிப்பில் உள்ளன. இவற்றில் அனுமதியின்றி சட்டவிரோதமாக மணல் அள்ளப்படுகிறது. இதனால் ஆங்காங்கே பள்ளங்கள் ஏற்பட்டுள்ளன. சீமைக்கருவேல மரங்களும் அதிகளவில் உள்ளன.
அதிகளவில் மணல் அள்ளப்படுவதால், நிலத்தடி நீர்மட்டம் வெகுவாக குறைந்துள்ளது. மழை பெய்யும் நேரத்தில் சிற்றாறுகளின் நீர், கண்மாய் குளங்களுக்குச் செல்ல முடியாத நிலை ஏற்பட்டுள்ளது. கிடைக்கும் மழை நீரையும் தேக்க முடியாத நிலை ஏற்பட்டுள்ளது. இதுகுறித்து, மனு அளித்தாலும் சம்பந்தப்பட்ட அலுவலர்கள் முறையான நடவடிக்கை எடுப்பதில்லை. எனவே, சட்டவிரோத மணல் திருட்டைத் தடுக்கவும், நீர்நிலைகளிலுள்ள ஆக்கிரமிப்பு, சீமைக்கருவேல மரங்கள் ஆகியவற்றை அகற்றவும் நடவடிக்கை எடுக்க உத்தரவிட வேண்டும்" எனக் குறிப்பிட்டிருந்தார்.
இந்த மனுவை விசாரித்த நீதிபதிகள் சத்யநாராயணன், புகழேந்தி அமர்வு, உயர்நீதிமன்ற மதுரை கிளையின் எல்லைக்கு உட்பட்ட 13 மாவட்டங்களிலுள்ள நீர்நிலைகள், அவற்றில் ஆக்கிரமிப்பு அகற்றப்பட்ட விபரம், அகற்றப்படாத ஆக்கிரமிப்புகள் எவ்வளவு, நீர்நிலைகளைத் தூர்வாரும் பணிக்காகக் கடந்த 3 ஆண்டுகளில் எவ்வளவு தொகை செலவிடப்பட்டது என்பது குறித்து பொதுப்பணித்துறை முதன்மைச் செயலர், நகராட்சி நிர்வாக செயலர் ஆகியோர் தரப்பில் அறிக்கை தாக்கல் செய்ய உத்தரவிட்டு விசாரணையை ஜூலை 23ஆம் தேதிக்கு ஒத்திவைத்தனர்.