உண்மையான எல்லைக் கட்டுப்பாட்டு கோட்டுப் பகுதியில் இந்திய எல்லைக்குள் சீனப் படையினர் ஊடுருவி பதற்றத்தை அதிகரித்துள்ளனர். இதன் எதிரொலியாக பங்கோங் ஸோ, டெம்சோக், கல்வான் பள்ளத்தாக்கு மற்றும் தாவ்லத் பெக் ஓல்டி ஆகியப் பகுதிகளில் இந்திய மற்றும் சீனப் படையினர் நிறுத்தப்பட்டுள்ளனர். இந்நிலையில் கிழக்கு லடாக் பகுதியில் உள்ள கல்வான் பள்ளத்தாக்கில் இந்திய-சீன துருப்புகளுக்கிடையே ஏற்பட்ட மோதலில் 20 இந்திய வீரர்கள் உயிரிழந்துள்ள சம்பவம் நாடு முழுவதும் பெரும் அதிர்ச்சி அலைகளை ஏற்படுத்தியுள்ளது.
உண்மையான எல்லைக் கட்டுப்பாட்டு கோடு என்பது, இந்திய கட்டுப்பாட்டில் உள்ள பகுதிகளையும், சீனாவின் கட்டுப்பாட்டில் உள்ள பகுதிகளையும் பிரிக்கும் மூன்றாயிரத்து 440 கிலோமீட்டர் தூரம் கொண்ட எல்லை வரையறைக் கோடு.
இந்த உண்மையான எல்லைக் கட்டுப்பாட்டு கோட்டுப் பகுதியில் உள்ள பல பிராந்தியங்கள் ஒன்றுடன் ஒன்று இணைந்திருக்கின்றன. இதை சாதகமாக்கிக் கொண்ட சீனா, அந்த பிராந்தியப் பகுதிகளில் உள்ள எல்லைகளை சட்டவிரோதமாக சொந்தம் கொண்டாடுகிறது. இந்தப் பிராந்தியங்களில் தொடர்ச்சியாக இரு நாட்டு வீரர்களிடையே மோதல்களும் சண்டைகளும் ஏற்படுவது வாடிக்கையாகிவிட்டன.
இந்த உண்மையான எல்லைக் கட்டுப்பாட்டு கோட்டுப் பகுதி பின்வரும் மூன்று பகுதிகளாகப் பிரிக்கப்படுகிறது: மேற்கு, கிழக்கு மற்றும் மத்தியப் பகுதி.
மேற்குப் பகுதி (கரகோரம் கணவாயின் வடமேற்கில் இருந்து டெம்சோக் வரை, ஆயிரத்து 570 கிலோ மீட்டர்கள்). இதில் 38,000 சதுர கிலோமீட்டர் பரப்பளவு கொண்ட அக்சாய் சின் என்ற எல்லைப் பகுதியில், கடந்த 1950ஆம் ஆண்டிலிருந்து இந்தியா - சீனா இடையே உரசல்கள் அதிகமாக காணப்படும். லடாக் பிராந்தியத்தின் அங்கம் என்று இந்தியா உரிமை கொண்டாடும் இப்பகுதியைக் கடந்த 1957ஆவது ஆண்டில் சீனா ஆக்கிரமித்தது.
1962ஆவது ஆண்டு அக்சாய் சின் வழியாக திபெத் மற்றும் ஜின்ஜாங் பகுதிகளை இணைக்கும் சாலையை சீனா கட்டுமானம் செய்தது. டென்சோக் என்பது கிராமப் பகுதி, இங்கு சிக்கல்கள் அதிகம் என்பதால் டெம்சோக் பகுதியில் இந்தியாவும், சீனாவும் முகாமிட்டுள்ளன. இங்குள்ள தென்கிழக்கு டென்சோக் வரை உள்ள எல்லைப் பகுதி தங்களுக்குச் சொந்தமானது என்று இந்தியா உரிமை கோருவதால், இப்பகுதியில் மட்டும் அடிக்கடி மோதல்கள் வெடிக்கும்.
கிழக்குப் பகுதி (சிக்கிம் தொடங்கி மியான்மர் எல்லை வரை, ஆயிரத்து 325 கிலோ மீட்டர்கள்). இதில் பதற்றம் மிகுந்த பல பகுதிகள் அருணாச்சல பிரதேசத்தில் உள்ளன. காரணம், அருணாச்சல பிரதேசம் தங்களுக்குச் சொந்தம் என்று பல ஆண்டுகளாக சீனா சொந்தம் கொண்டாடிவருகிறது.
இதில் அசபிலா என்பது மேல் சுபான்சிரி பிராந்தியத்தில் 100 சதுர கிலோமீட்டர் பரப்பளவுள்ள காடுகள், மலைகள் நிறைந்தப் பகுதி. 1962ஆவது ஆண்டில் நடந்த இந்திய-சீனப் போரின்போது, இந்தப் பகுதியை சீனா நேரடியாகத் தாக்கியது.
தற்போது இந்தப் பகுதி எந்த நாட்டின் கட்டுப்பாட்டிலும் இல்லை. தற்போது மேல் சுபான்சிரி பிராந்தியத்தில் உள்ள லாங்ஜு பகுதிக்கு நேர் எதிராக உள்ள திபெத்தின் மிக்யுடின் பகுதியில் தான் சீனா, தனது ராணுவ துருப்புகளை நிறுத்தியுள்ளது.
1959ஆவது ஆண்டில் இந்தப் பகுதியில் தான், சீனாவின் மக்கள் சுதந்திர ராணுவத்திற்கும் (People's Liberation Army) அஸாம் ரஃபில்ஸ் துருப்பிற்கும் இடையே முதல்முறையாக ஆயுத மோதல் ஏற்பட்டது. ஆயினும் லாங்ஜு பகுதியை இந்தியா சொந்தமாக்காமல், லாங்ஜுவின் தெற்கில் 10 கிலோமீட்டர் தொலைவில் சோதனைச் சாவடியை அமைத்தது.
தவாங் பகுதியில் இருந்து 60 கிலோமீட்டர் தொலைவில் நாம்கா சூ ஆற்றுப்பள்ளத்தாக்கு உள்ளது. இங்கு தான் 1962ஆவது ஆண்டில் போர் தொடங்கியது.
தவாங் மாவட்டத்தில் உள்ள நம்கா சூ கிழக்குப் பகுதியில் சும்டோரோங் சூ என்ற சிற்றாறு ஓடுகிறது. இதை 1986ஆவது ஆண்டு சீன ராணுவம் ஆக்கிரமித்தது. இதற்கு பதிலடி கொடுக்கும் விதமாக, 1986ஆவது ஆண்டின் பிற்பகுதியில் யாங்ஸ்டே (தவாங் மாவட்டத்தின் ஒரு பகுதி) பகுதியை இந்திய ராணுவம் ஆக்கிரமித்தனர்.
மத்தியப் பகுதி (டெம்சோக் முதல் நேபாள எல்லை வரை, 545 கிலோமீட்டர்). இது இமாச்சல பிரதேசம் மற்றும் உத்தரகாண்ட் வரை நீள்கிறது. இந்தப் பிராந்தியத்தில் உத்தரகாண்டின் சமோலி மாவட்டத்தில் உள்ள மேய்ச்சல் நிலங்கள் அடங்கும். இந்தப் பகுதியிலும் சீன ராணுவத்தின் தாக்குதல் சுவடுகள் உள்ளன.
இமயமலையில் பாங்காங் ஸோ அல்லது பாங்காங் ஏரி உள்ளது. இந்த 135 கிலோமீட்டர் நீளமுள்ள ஏரியானது இந்தியாவில் தொடங்கி, சீனாவின் திபெத்திய சுயாட்சி பிராந்தியம் வரை நீள்கிறது. இது லே பகுதியிலிருந்து 54 கிலோமீட்டர் தூரத்தில் உள்ளது. 1962ஆவது ஆண்டு நடந்தப் போரில், இந்த அழகிய ஏரியில் இருந்து தனது தாக்குதலைத் தொடங்கியது.
பாங்காங் ஸோ பகுதியின் கிழக்கு முனை வரை, சீனா தனது தேசிய நெடுஞ்சாலையை அமைத்தது. இந்தியாவுடனான போரில் இந்த ஏரியை முக்கிய துருப்புச்சீட்டாக சீனா பயன்படுத்தியது.
சர்ச்சைக்குரிய அக்சாய் சின் பகுதியில் இருந்து இந்தியாவின் லடாக் பகுதி வரை கல்வான் ஆறு ஓடுகிறது. 1962ஆவது ஆண்டு போரின் போது இந்திய-சீனப் படைகள் மோதிக்கொண்ட பகுதிகளில் கல்வான் பள்ளத்தாக்கு முக்கியமானது. காஷ்மீர் வம்சாவளியைச் சேர்ந்த லடாக் பயணி குலாம் ரசூல் கல்வான் நினைவாக இந்த ஆற்றுக்கு கல்வான் எனப் பெயரிடப்பட்டிருக்கிறது. அக்சாய் சின் பீடபூமியை இந்தியா உரிமை கொண்டாடும் அதே வேளையில், கல்வான் நதியின் மேற்குப் பகுதியை சீனா சொந்தம் கொண்டாட முனைப்பு காட்டிவருகிறது.
தவ்லத் பெக் ஓல்டி என்பது லடாக்கில் உள்ள ராணுவ தளம். இது அக்சாய் சின் பகுதியில் இருந்து 9 கிலோமீட்டர் வடமேற்கில் அமைந்துள்ளது. 43 ஆண்டுகளுக்குப் பின் இந்திய விமானப் படை இங்கு தனது போக்குவரத்தை 2008ஆம் ஆண்டில் தொடங்கியது. 1962 போருக்குப் பின் இந்தப் பகுதி பதற்றம் மிகுந்ததாகக் காணப்படுகிறது.
இந்த ஊடுருவல்களால், சீனாவின் ஏகாதிபத்திய கனவு வெட்ட வெளிச்சமாகியுள்ளது. தனது கிழக்கு லடாக் உரிமை கோரலைத் தொடர்ந்து, டெம்சோக்-குயுல் பகுதியில் சீனா மிகப் பெரிய அளவில் ஊடுருவியுள்ளது. லடாக்கின் முந்தைய எல்லையாக கெகு நாரோ இருந்துள்ளது. சீனத் துருப்புக்கள் பரவலாக நாகட்சாங் (1984ஆம் ஆண்டு), லுங்மா செர்டாங் (1992ஆம் ஆண்டு) மற்றும் ஸ்காக்ஜுங் (2008ஆம் ஆண்டு) பகுதிகளில் முன்னேறி வந்துள்ளது.
2000ஆம் ஆண்டில் சீனாவின் ஜிங்ஜியாங் பகுதியில் உள்ள சர்ச்சைக்குரிய அக்சாய் சின் பகுதியில் இருந்து பாயும் சிப்சாப் நதியை சீனா ஆக்கிரமித்தது. 2013ஆவது ஆண்டில் சீனா மீண்டும் இந்தியாவிற்குள் 19 கிலோமீட்டர் ஊடுருவியது. சீனாவின் ஆக்கிரமிப்புகளால் இந்தியா இதுவரை 640 சதுர கிலோமீட்டர் பரப்பளவை இழந்துள்ளதாக, முன்னாள் வெளியுறவுத்துறை செயலர் ஷ்யாம் சரண் கூறுகிறார்.
இந்திய-சீன எல்லை சிக்கல் நீண்டகாலமாக நீடித்தாலும், தற்போது ஏற்பட்டுள்ள பதற்றம் புதிய பரிமாணத்தை எட்டியுள்ளது. இந்தியா தனது எல்லை உள்கட்டமைப்பை மேம்படுத்தி, சீனாவின் ஊடுருவல் நடவடிக்கைகளுக்குப் பதிலடி கொடுத்துள்ளது. தார்பக்-ஷயோக்-தவ்லத் பேக் ஓல்டி இடையே 25 கிலோமீட்டர் தூர சாலையை இந்தியா கட்டமைத்துள்ளது.
இந்த கட்டுமானத்தால் எரிச்சலான சீனா, கல்வான் நாலா பகுதியில் உள்ள ராணுவ சோதனைச் சாவடிகளையும் பாலங்களையும் தரைமட்டமாக்கியது. சமீபத்தில் லடாக் யூனியன் பிரதேசமாக அறிவிக்கப்பட்டது. இதற்கு எதிர்ப்புத் தெரிவித்த சீனா, கிழக்கு லடாக் பகுதிக்கு பலமாக உரிமை கோரியது. இதன் தொடர்ச்சியாக, ஐக்கிய நாடுகள் சபையில் முறையிட்டது. ஜம்மு மற்றும் காஷ்மீர் மறுசீரமைப்பு சட்டத்துக்கு விரோதமானது என்றும் குற்றம் சாட்டியது. இந்தச் சூழலில் தான் பல்வேறு நாடுகள் கரோனா வைரஸ் பரவலுக்கு சீனா தான் காரணம் என்று குற்றம் சாட்டி வருகின்றன.
குறிப்பாக, கோவிட்-19 பரவலின் தொடக்கம் குறித்து விசாரிக்க இந்தியாவின் உதவியை அமெரிக்கா நாடியுள்ளது. இந்த பரபரப்பான சூழலில் மற்ற நாடுகளுடன் இந்தியா கைகோர்ப்பதற்கு எதிர்ப்பு தெரிவித்து எச்சரிக்கும் விதமாக, எல்லைப் பகுதி தாக்குதல்களை சீனா கையில் எடுத்துள்ளது. அதே நேரம் நேபாளத்தையும் இந்தியாவுக்கு எதிராக திருப்பியுள்ளது. இதன் எதிரொலியாகவே, சீனாவின் உந்துதலால் நேபாளம் புதிய அரசியல் வரைபடத்தில் லிபுலேக் மற்றும் காலாபானியைச் சேர்த்துள்ளது குறிப்பிடத்தக்கது.
