இந்தியா சுதந்திரத்திற்கு பிறகு ஆங்கில வழி கல்விக்கும், மனித மேம்பாடு குறித்த கல்விக்கும் முக்கியத்துவம் தர ஆரம்பித்தது. தற்போது, காந்தியின் கல்வி கொள்கை குறித்த ஆய்வு செய்ய வேண்டிய கட்டாயத்தில் நாம் உள்ளோம்.
இந்தியா ஏற்று கொண்டுள்ள மேற்கத்தியக் கல்விக் கொள்கையில் மாற்றம் கொண்டுவர காந்தி நினைத்தார். காந்தியின் பள்ளிக் கல்வி ஒருவரை முழு மனிதனாக உருவாக்க கற்றுத் தந்ததில்லை. காந்தி தன் கல்விக் கொள்கை அறிவித்த பின் சமூகப் பார்வையில் ஒரு மாற்றம் உண்டானது. மேற்கத்திய நாடுகளும் இந்தியக் கல்விக் கொள்கையை போற்ற ஆரம்பித்தது. ஆனால், எத்தனை இந்தியர்கள் ஆளுமையை வளர்த்து கொள்ள கல்வியைப் பயன்படுத்துகிறார்கள்?
நாய் தலிம் அல்லது புதிய கல்வி
நாய் தலிம் என்பது கைவினை சார்ந்த கல்வியாகும். இந்த சாராம்சம் மேற்கத்திய கல்வியில் இல்லாததால்தான் காந்தி அதனை நிராகரித்தார். தென்னாப்பிரிக்காவில் காந்தி பெற்ற அனுபவங்கள் அவரின் அரசியல் பார்வையில் மாற்றம் கொள்ள வைத்தது. அங்கு அவர் நடத்திய போராட்டங்களில் கல்வி எந்தளவு முக்கியத்துவம் பெற்றது என்பதையும் அவர் புரிந்து கொண்டார். ஆரம்பக் கட்டத்தில் ஆங்கில வழிக் கல்வியை காந்தி ஆதரித்தபோதிலும், பிற்காலத்தில் ஆங்கில வழிக் கல்வி நாட்டை அடிமைப்படுத்துகிறது என எண்ணி அதனை கடுமையாக எதிர்த்தார்.
நீதிமன்றங்களில் உரையாடுவது ஆங்கிலத்தில் இருந்ததாலும், அங்கு இருக்கும் முக்கிய ஆவணங்கள், நாட்டின் சிறந்த பத்திரிகைகள், கல்வி ஆகிய அனைத்தும் ஆங்கிலத்தில் இருந்ததாலும் காந்தி சுதந்திரத்திற்காகப் பேச வேண்டிய கட்டாயத்திற்குத் தள்ளப்பட்டார். காந்தி, நேரு ஆகியோரின் தொழில்மயமாக்கல் கொள்கை வேறுபட்டிருந்தது. தொழில்மயமாக்கல், மேலாண்மை சார்ந்த ஆய்வுகள் ஆகியவை நம் கல்வியை தீர்மானிக்கக் கூடியதாக இருந்தது.
காந்தியின் கல்விக் கொள்கைகளில் இயந்திரங்களுக்கு முக்கியத்துவம் தரப்படாமல், கைவினை சார்ந்த தொழில்களுக்கு முக்கியத்துவம் தரப்பட்டது. ஆனால், இந்திய சாதிய படிநிலையில், கைவினை சாரந்த தொழில்களை பிற்படுத்தப்பட்ட சமூகங்களே மேற்கொண்டு வந்தன. நெசவு, பானை செய்வது, தோல் பதப்படுத்துதல் உள்ளிட்ட தொழில்களை பிற்படுத்தப்பட்ட சமூக மக்களே செய்து வந்தனர். அந்தத் தடைகள் தற்போது குறைந்து வருகிறது. ஆனால், இந்தியக் கல்வி முறை ஆங்கில கலாசாரம், மொழி ஆகியவை சார்ந்து நகர ஆரம்பித்தது.
வார்தா கல்வித் திட்டம் என்றழைக்கப்படும் நாய் தலிம் திட்டம் இந்திய தொடக்கக் கல்வியில் முக்கியத்துவம் பெற ஆரம்பித்தது. 1930களில் தொடங்கப்பட்ட இந்த முறை இந்தியக் கல்வி கொள்கையில் மேற்கொள்ளப்பட்ட முதல் மாற்றம்.
காந்தி தான் நடத்திய ஹரிஜன் பத்திரிகையில் தன் கல்வி கொள்கை குறித்து 1937 முதல் தொடர்ந்து எழுதினார். இதனால் சில சர்ச்சைகளும் ஏற்பட்டன. 1937ஆம் ஆண்டு அக்டோபர் 22, 23 ஆகிய தேதிகளில் நடந்த வார்தா மாநாட்டில் தன் கல்விக் கொள்கை குறித்து விளக்கினார். இந்த மாநாட்டில் ஏழு மாநிலங்களின் கல்வித் துறை அமைச்சர்கள், சிறந்த கல்வியாளர்கள், காங்கிரஸ் தலைவர்கள் என பலர் கலந்து கொண்டனர். காந்தி தலைமையில் நடந்த இந்த மாநாட்டில் நான்கு முக்கிய தீர்மானங்கள் நிறைவேற்றப்பட்டன.
தீர்மானங்கள்:
1) நாடு முழுவதும் இலவச மற்றும் கட்டாய கல்வி அளிக்கப்படும்.
2) தாய் மொழியில் கல்வி அளிக்கப்படும்.
3) சூழல்களுக்கு ஏற்றார்போல் உற்பத்தி சார்ந்த கல்வி அளிக்கப்படும்.
4) மாணவர்களுக்கு அளிக்கப்படும் கல்விமுறை ஆசிரியர்களின் ஊதியத்திற்கு ஏற்றார்போல் இருக்கும்.
கல்வி திட்டம், பாடத்திட்டம் ஆகியவற்றை நிறைவேற்றப்பட்ட தீர்மானத்தின் அடிப்பையில் தயார் செய்ய ஜாகீர் ஹுசைன் தலைமையில் குழு அமைக்கப்பட்டது.
காந்தியின் கல்விக் கொள்கையிலிருந்து வெகுதூரம் நாம் வந்துவிட்டோம் என்பதை உணர்வது கடினமான செயல் அல்ல. இந்தியாவின் பெரும் திரளான இளைஞர்களுக்கு காந்தியின் கல்விக் கொள்கை வேலைவாய்ப்பை உருவாக்கத் தவறிவிட்டது. எனவே, சமூகத்தில் ஏற்பட்ட மாற்றத்தால் ஆங்கிலம், கணினி, இயந்திரங்கள் சார்ந்த கல்வியை நோக்கி இந்தியா நகர்ந்துவிட்டது. வேலைவாய்ப்பின்மை உயர்வதை பார்த்தால் உண்மையில் கல்விக் கொள்கை நம் தேவைக்கு ஏற்றார்போல் மாறுகிறதா என்ற எண்ணம் நம்மிடையே எழுகிறது.
