ਭਾਰਤੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਅਤੇ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਦਾ ਅਹਿਮ ਸਥਾਨ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਭਾਰਤੀ ਔਰਤਾਂ ਨੇ ਜਿੱਥੇ ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ. ਉੱਥੇ ਹੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਸਮਾਜ ਅਤੇ ਸਭਿਅਤਾ ਨੂੰ ਨਵਾਂ ਮੋੜ ਦਿੱਤਾ ਹੈ. ਭਾਰਤੀ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਇਨ੍ਹਾਂ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਯੋਗਦਾਨ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਭੁਲਾਇਆ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ. ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਬਹੁਤ ਉੱਨਤ ਅਤੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ਸਨ ਆਓ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ ਕੁਝ ਅਜਿਹੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਬਾਰੇ
ਸਾਵਿਤਰੀਬਾਈ ਫੂਲੇ: ਸਾਵਿਤਰੀਬਾਈ ਜੋਤੀਰਾਓ ਫੂਲੇ ਭਾਰਤ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਮਹਿਲਾ ਅਧਿਆਪਕ ਸਮਾਜ ਸੁਧਾਰਕ ਅਤੇ ਮਰਾਠੀ ਕਵੀ ਸੀ. ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਜੋਤੀਰਾਓ ਗੋਵਿੰਦਰਾਓ ਫੂਲੇ ਦੇ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਸਿੱਖਿਆ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਕੰਮ ਕੀਤਾ. ਉਹ ਪਹਿਲੀ ਮਹਿਲਾ ਅਧਿਆਪਕ ਸੀ. ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਧੁਨਿਕ ਮਰਾਠੀ ਕਵਿਤਾ ਦਾ ਅਗਾਂਹਵਧੂ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. 1852 ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਲੜਕੀਆਂ ਲਈ ਇੱਕ ਸਕੂਲ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ. ਸਾਵਿਤਰੀਬਾਈ ਪੂਰੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਮਹਾਨ ਨਾਇਕਾ ਹੈ. ਉਹ ਔਰਤਾਂ ਅਤੇ ਦੱਬੀਆਂ ਜਾਤੀਆਂ ਨੂੰ ਸਿੱਖਿਅਤ ਕਰਨ ਦੇ ਆਪਣੇ ਯਤਨਾਂ ਲਈ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ. ਸਾਵਿਤਰੀਬਾਈ ਨੇ ਆਪਣਾ ਜੀਵਨ ਇੱਕ ਮਿਸ਼ਨ ਵਜੋਂ ਬਤੀਤ ਕੀਤਾ ਜਿਸ ਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਵਿਧਵਾ ਵਿਆਹ ਛੂਤ ਛਾਤ ਦਾ ਖਾਤਮਾ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਮੁਕਤੀ ਅਤੇ ਦਲਿਤ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਸਿੱਖਿਅਤ ਕਰਨਾ ਸੀ।
ਬ੍ਰਹਮਾਵਾਦਿਨੀ ਵੇਦਾਗਯਾ ਰਿਸ਼ੀ ਮੈਤ੍ਰੇਯੀ ਬ੍ਰਹਮਾਵਾਦਿਨੀ ਵੇਦਾਗਯਾ ਰਿਸ਼ੀ ਮੈਤ੍ਰੇਯੀ: ਮੈਤ੍ਰੇਈ ਮਿੱਤਰਾ ਰਿਸ਼ੀ ਦੀ ਧੀ ਅਤੇ ਮਹਾਰਿਸ਼ੀ ਯਾਜਨਵਲਕਯ ਦੀ ਦੂਜੀ ਪਤਨੀ ਸੀ. ਮੈਤ੍ਰੇਈ ਸ਼ਾਂਤ ਸੁਭਾਅ ਦੀ ਅਧਿਐਨ ਚਿੰਤਨ ਅਤੇ ਬਹਿਸ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਰੱਖਦੀ ਸੀ. ਉਹ ਜਾਣਦੀ ਸੀ ਕਿ ਧਨ ਅਤੇ ਦੌਲਤ ਗਿਆਨ ਵੱਲ ਨਹੀਂ ਲੈ ਜਾਂਦਾ. ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਨਾਲ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚ ਗਈ ਅਤੇ ਗਿਆਨ ਅਤੇ ਅਮਰਤਾ ਦੀ ਖੋਜ ਵਿੱਚ ਲੱਗੀ. ਅੱਜ ਔਰਤ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਸਾਡੇ ਲਈ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਮੁੱਦਾ ਹੈ ਪਰ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਮੈਤ੍ਰੇਈ ਨੇ ਆਪਣੀ ਵਿਦਵਤਾ ਨਾਲ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਇਸਤਰੀ ਜਾਤੀ ਦਾ ਮੁੱਲ ਵਧਾਇਆ ਸੀ ਸਗੋਂ ਉਸ ਨੇ ਇਹ ਸੱਚ ਵੀ ਸਾਬਤ ਕੀਤਾ ਸੀ ਕਿ ਔਰਤਾਂ ਧਰਮ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦਿਆਂ ਵੀ ਗਿਆਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ.
ਸੀਤਾ: ਰਾਜਾ ਜਨਕ ਦੀ ਧੀ ਦਾ ਨਾਮ ਸੀਤਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਨੇ ਜਨਕ ਨੂੰ ਹਲ ਵਾਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਖੇਤ ਦੇ ਖੇਤਾਂ ਦੀ ਭੂਮੀ ਤੋਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਨੂੰ ਭੂਮੀਪੁਤਰੀ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ. ਰਾਵਣ ਦੇ ਨੇੜੇ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਸੀਤਾ ਨੂੰ ਸਮਾਜ ਨੇ ਨਹੀਂ ਅਪਣਾਇਆ. ਸੀਤਾ ਨੂੰ ਅਜ਼ਮਾਇਸ਼ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਣਾ ਪਿਆ ਫਿਰ ਵੀ ਲੋਕ ਉਸ ਉੱਤੇ ਸ਼ੱਕ ਕਰਦੇ ਸਨ. ਲੋਕਪ੍ਰਿਅਤਾ ਕਾਰਨ ਸੀਤਾ ਨੂੰ ਦੇਸ਼ ਨਿਕਾਲਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਆਪਣੇ ਉਦਾਰ ਦਿਲ ਅਤੇ ਸਹਿਣਸ਼ੀਲ ਚਰਿੱਤਰ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਛੱਡਦੀ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ੀ ਠਹਿਰਾਉਂਦੀ ਹੈ. ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਇਸਤ੍ਰੀ ਅਤੇ ਨੇਕ ਧਰਮ ਕਾਰਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਨਾਂ ਸਤਿਕਾਰ ਨਾਲ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਤ੍ਰੇਤਾਯੁਗ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਕਿਸਮਤ ਦੀ ਦੇਵੀ ਲਕਸ਼ਮੀ ਦਾ ਅਵਤਾਰ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਦਰੋਪਦੀ: ਮਹਾਰਾਜਾ ਦ੍ਰੁਪਦ ਦੇ ਘਰ ਦ੍ਰੋਪਦੀ ਦਾ ਜਨਮ ਹੋਣ ਅਤੇ ਦ੍ਰੋਪਦ ਦੀ ਧੀ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਉਸ ਨੂੰ ਦ੍ਰੋਪਦੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ. ਦ੍ਰੋਪਦੀ ਨੂੰ ਯਗਯਸੇਨੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਮਾਨਤਾ ਅਨੁਸਾਰ ਉਹ ਯਗਯਕੁੰਡ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਹੋਈ ਸੀ. ਉਸ ਨੂੰ ਪੰਚਾਲੀ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਦਾ ਪਿਤਾ ਪੰਚਾਲ ਦੇਸ਼ ਦਾ ਰਾਜਾ ਸੀ. ਦੁਸ਼ਾਸਨ ਨੇ ਦ੍ਰੌਪਦੀ ਦੇ ਵਾਲ ਖਿੱਚੇ ਅਤੇ ਕਿਹਾ ਅਸੀਂ ਤੈਨੂੰ ਜੂਏ ਵਿਚ ਜਿੱਤ ਲਿਆ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਅਸੀਂ ਤੈਨੂੰ ਆਪਣੀ ਦਾਸੀ ਬਣਾ ਕੇ ਰੱਖਾਂਗੇ. ਦੁਸ਼ਾਸਨ ਨੇ ਦ੍ਰੋਪਦੀ ਦੇ ਕੱਪੜੇ ਉਤਾਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ. ਦ੍ਰੋਪਦੀ ਨੇ ਭਿਆਨਕ ਬਿਪਤਾ ਨੂੰ ਜਾਣ ਕੇ ਸ਼੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕੀਤਾ. ਸ਼੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦੀ ਲੀਲਾ ਕਾਰਨ ਦ੍ਰੋਪਦੀ ਦੇ ਕੱਪੜੇ ਲੰਬੇ ਹੋ ਗਏ ਅਤੇ ਦ੍ਰੋਪਦੀ ਦੀ ਇੱਜ਼ਤ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰਹੀ. ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਦਰੋਪਦੀ ਹੀ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਔਰਤ ਹੈ ਜਿਸ ਨੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦੁੱਖ ਝੱਲੇ ਹਨ. ਦਰੋਪਦੀ ਦੇ ਜੀਵਨ ਉੱਤੇ ਸੈਂਕੜੇ ਗ੍ਰੰਥ ਲਿਖੇ ਗਏ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਚਰਿੱਤਰ ਦੀ ਸ਼ੁੱਧਤਾ ਨੂੰ ਉਜਾਗਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ.
ਰਾਣੀ ਲਕਸ਼ਮੀ ਬਾਈ: ਰਾਣੀ ਲਕਸ਼ਮੀਬਾਈ ਮਰਾਠਾ ਸ਼ਾਸਿਤ ਝਾਂਸੀ ਰਾਜ ਦੀ ਰਾਣੀ ਅਤੇ 1857 ਦੇ ਵਿਦਰੋਹ ਦੀ ਦੂਜੀ ਸ਼ਹੀਦ ਸੀ. 29 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਉੇਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀ ਫੌਜ ਨਾਲ ਲੜਾਈ ਅਤੇ ਜੰਗ ਦੇ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਸ਼ਹੀਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ. ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਬਚਪਨ ਦਾ ਨਾਂ ਮਣੀਕਰਨਿਕਾ ਸੀ ਪਰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਨੂ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ. ਰਾਣੀ ਲਕਸ਼ਮੀਬਾਈ ਨੇ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਂ ਹਾਰੀ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕੀਮਤ ਉੱਤੇ ਝਾਂਸੀ ਰਾਜ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ. ਰਾਣੀ ਲਕਸ਼ਮੀਬਾਈ ਨਾ ਸਿਰਫ ਆਪਣੀ ਸੁੰਦਰਤਾ ਚਲਾਕ ਅਤੇ ਲਗਨ ਲਈ ਮਸ਼ਹੂਰ ਸੀ ਸਗੋਂ ਉਹ ਬਾਗੀ ਨੇਤਾਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਖਤਰਨਾਕ ਵੀ ਸੀ.
ਇਹ ਵੀ ਪੜ੍ਹੋ: ਭਾਰਤ ਦੇ ਦਸ ਮਸ਼ਹੂਰ ਚਿੱਤਰਕਾਰਾਂ ਦਾ ਰੋਚਕ ਇਤਿਹਾਸ
