ଭୁବନେଶ୍ବର: ତାଙ୍କ ହାତ ସାଧାରଣ ନୁହେଁ। ତଥାପି ସେ କରିପାରନ୍ତି ଅସାଧାରଣ କାମ। ନିଜ କଳା କାରିଗରୀରେ ସେ ପରିବାକୁ ବ୍ୟବହାର କରି ନାନାଦି କଳାକୃତି କରିଥାନ୍ତି । ବାଇଗଣ, ଗାଜର, ଅମୃତଭଣ୍ଡାକୁ ସେ ଅତିସୁନ୍ଦର ଓ ସହଜରେ ମୂର୍ତ୍ତିର ରୂପ ଦିଅନ୍ତି । କେବେଳ ଏତିକି ନୁହେଁ ପାଠ, ଗୀତ, କମ୍ପୁଟର ସବୁଥିରେ ସେ ପାରଙ୍ଗମ । ଏଥିପାଇଁ ସେ ରାଜ୍ୟ ସରକାରଙ୍କଠାରୁ ବହୁ ପୁରସ୍କାର ଓ ସମ୍ମାନ ମଧ୍ୟ ପାଇଛନ୍ତି। ହେଲେ ଦୁଃଖ ଯେ କେବଳ ମାନପତ୍ର ଓ ପ୍ରାଇଜରେ ଅଟକିଗଲା ତାଙ୍କ ସ୍ବପ୍ନ।
ମାମୁନି ଦଳାଇ । ପିଲାଟି ଦିନରୁ ଚାଲିପାରନ୍ତି ନାହିଁ। ହାତ ବି ଭଲରେ କାମ କରୁନି। କିନ୍ତୁ ସେ କୌଣସି ସାଧାରଣ ଝିଅଟିଏ ଠାରୁ କମ ନୁହଁନ୍ତି । ନିଜ ଦୃଢ ଇଚ୍ଛା ଶକ୍ତି ଓ ଆତ୍ମବିଶ୍ବାସରେ ସେ ଆଗେଇ ଚାଲିଛନ୍ତି। ହେଲେ ଦୁଃଖ ଯେ, ବାପା ଚାଲିଯିବା ପରେ ଏବେ ଘରର ରୋଜଗାର କିଛି ପନ୍ଥା ନାହିଁ । ତା ଉପରେ ପୁଣି 3 ପ୍ରାଣୀ । ଏତେ ସବୁ ଭିତରେ ମାମୁନିଙ୍କ ରକ୍ଷଣାବେକ୍ଷଣା ଓ ପାଠପଢା କଷ୍ଟକର ହୋଇପଡିଛି । କେବଳ 500 ଟଙ୍କାର ଭତ୍ତା ଛଡା ଆଉ କିଛି ମିଳୁନି।
ସମସ୍ତେ ପାଳନ କରୁଛନ୍ତି ବିଶ୍ଵ ଭିନ୍ନକ୍ଷମ ଦିବସ। ମାତ୍ର ମାମୁନିଙ୍କ ଭଳି ଦିବ୍ୟାଙ୍ଗଙ୍କ ପ୍ରତି ସତେ ଯେମିତି କାହାର ଦୃଷ୍ଟି ନାହିଁ।
ଭୁବନେଶ୍ବରରୁ ଶତରୂପା ସାମନ୍ତରାୟ, ଇଟିଭି ଭାରତ
