ରାଞ୍ଚି: 9 ଅଗଷ୍ଟ । ବିଶ୍ବ ଆଦିବାସୀ ଦିବସ । ଆଦିବାସୀଙ୍କ ପାଇଁ ଦିନଟିଏ । ଆଧୁନିକତା ଛାପ ପଡ଼ିଥିଲେ ମଧ୍ୟ ନିଜର ସଂସ୍କୃତି, ପରମ୍ପରା, ପୋଷାକ ପରିଧାନ ଓ ଜୀବନଶୈଳୀକୁ ନେଇ ସେମାନେ ବେଶ ସଚେତନ । ଆଧୁନିକତାକୁ ଯଥେଷ୍ଟ ପରିମାଣରେ ଆପଣାଇ ପାରିନଥିଲେ ମଧ୍ୟ ପରିବର୍ତ୍ତନଶୀଳ ସମାଜ ଓ ସମୟ ସହିତ ନିଜକୁ ଖାପ ଖୁଆଇବାକୁ ପ୍ରୟାସ କରିଆସୁଛନ୍ତି ଦେଶର ଆଦିବାସୀ ସମ୍ପ୍ରଦାୟର ଜନଜାତି ।
ତେବେ 1982 ମସିହାରେ ଆଦିବାସୀଙ୍କ ଭାଷା, ସଂସ୍କୃତି, ମୌଳିକ ଅଧିକାର ପାଇଁ ସଂଯୁକ୍ତ ରାଷ୍ଟ୍ର ସଂଘ(ୟୁଏନଓ) ଏକ କମିଟି ଗଠନ କରିଥିଲା । ଏହି କମିଟିର ପ୍ରଥମ ବୈଠକ 1982 ମସିହା ଅଗଷ୍ଟ 9 ତାରିଖରେ ବସିଥିଲା । ଯାହାକୁ ଆଦିବାସୀ ଦିବସ ରୂପେ ସମଗ୍ର ବିଶ୍ବରେ ପାଳନ କରାଯାଉଛି ।
1952 ମସିହାରେ ସ୍ଥାପିତ ହୋଇଥିଲା ଜନଜାତି କଲ୍ୟାଣ ବୋର୍ଡ । ଏହି ବୋର୍ଡର ମୁଖ୍ୟ ଥିଲେ ଡ. ରାମଦୟାଲ ମଣ୍ଡା । ରାମଦୟାଲ ଏହି ଜାତି ଓ ଜନଜାତି ଉପରେ ଅନେକ ଗବେଷଣା କରିଥିଲେ । ଏହା ସହତି ଅନୁସୂଚିତ ଜାତି ଏବଂ ଜନଜାତିଙ୍କ ଭାଷା, କଳା, ସଂସ୍କୃତି, ଶିକ୍ଷା, ରୀତିନୀତି ଏବଂ ବିଭିନ୍ନ ସମସ୍ୟା ଉପରେ ଅନୁଧ୍ୟାନ କରାଯାଉଛି ।
ସରକାରୀ ଯୋଜନା ଏହି ଆଦିବାସୀ ସମ୍ପ୍ରଦାୟଙ୍କ ବିକାଶ ପାଇଁ ଯଥେଷ୍ଟ ନୁହେଁ । ଏପରିକି ଏମାନଙ୍କର ଭୌଗୋଳିକ ଓ ଆର୍ଥିକ ପରିସ୍ଥିତିକୁ ଅନୁଧ୍ୟାନ କଲେ ଅନେକ ନୂତନ ଯୋଜନା ଏମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଆଣିବା ଜରୁରୀ
ତେବେ 2001ରେ ଜନଗଣନା ଅନୁଯାୟୀ ଝାଡ଼ଖଣ୍ଡରେ ଆଦିବାସୀଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ମୋଟ 16 ଲକ୍ଷ 16 ହଜାର 914 ଥିଲା । ତେବେ ଏହି ଆଦିବାସୀ ଅନୁସାରେ ଜନଜାତିଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ପାଖାପାଖି 27.67 ପ୍ରତିଶତ । ତେବେ ଝାଡ଼ଖଣ୍ଡରେ ଏହି 16 ଲକ୍ଷ ଆଦିବାସୀଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ 32 ପ୍ରକାର ଆଦିବାସୀ ରହିଛନ୍ତି।
ଆଦିବାସୀଙ୍କ ପ୍ରକାର ଭେଦ ଅନୁଯାୟୀ ସେମାନଙ୍କୁ 3 ଭାଗରେ ବିଭକ୍ତ କରାଯାଇଛି । ପ୍ରଥମ ଆଷ୍ଟ୍ରଲୟଡ, ଦ୍ବିତୀୟ ପ୍ରୋଟୋ-ଆଷ୍ଟ୍ରଲୟଡ଼ ଓ ତୃତୀୟଟି ଦ୍ରାବିଡ଼ ସମ୍ପ୍ରଦାୟର । ତେବେ ଏହି ଆଦିବାସୀଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ଭାଷା ଏବଂ ବାସସ୍ଥାନ ଅନୁଯାୟୀ ବିଭାଜିତ କରାଯାଇଛି । ସମସ୍ତ ଆଦିବାସୀଙ୍କ ସ୍ଥାନ, ଭାଷା, ରହଣୀ ଶୈଳୀ ଓ ଜୀବନଶୈଳୀ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ।
ଝାଡ଼ଖଣ୍ଡରେ 32 ଜନଜାତିଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ 17 ପ୍ରକାର ଜନଜାତିଙ୍କ ଉପରେ ଗବେଷଣା କରାଯାଇଛି । ଏହାକୁ ଡ. ରାମଦୟାଲ ମୁଣ୍ଡା ପବ୍ଲିକ ଓ୍ବେଲଫେୟାର ରିସର୍ଚ୍ଚ ଇନଷ୍ଟିଚ୍ୟୁଟର ତତ୍ତ୍ବାବଧାନରେ କରାଯାଇଛି । ଏହି ରିସର୍ଚ୍ଚ ମଧ୍ୟରେ 8 ପ୍ରଜାତିର ସ୍ବତନ୍ତ୍ର ଆଦିବାସୀଙ୍କ ପରିଚୟ ମଧ୍ୟ ମିଳିଛି । ଏହି 8 ପ୍ରଜାତି ଆଦିବାସୀଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ବିରଜୀୟା, କୌରଓ୍ବା, ମାଲ ପାହାଡ଼ିଆ, ସୌରିଆ ପାହାଡ଼ିଆ, ବିରହୋର, ସାଓ୍ବର, ପାହାଡ଼ିଆ, ଏବଂ ଅସୁର ସମ୍ପ୍ରଦାୟର ବୋଲି ଜଣାପଡ଼ିଛି ।
ସେପଟେ ସର୍ବାଧିକ ଜନସଂଖ୍ୟା ଥିବା ଆଦିବାସୀଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସାନ୍ତାଳ, ମୁଣ୍ଡା, ଓରାନ, ହୋ, ଖଡ଼ିଆ ସମ୍ପ୍ରଦାୟ ରହିଛନ୍ତି । ସେହିଭଳି କଳା ଓ ସଂସ୍କୃତି ଅନୁଯାୟୀ 4 ପ୍ରକାର ଆଦିବାସୀ ବେଶ ମଝଭୁତ । ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କୁରମାଳୀ, ମାହାଳୀ, ଲୋହାର ଏବଂ ଚିକବରାଇକ ସମ୍ପ୍ରଦାୟ ରହିଛି ।
2001 ଜନଗଣନା ଅନୁଯାୟୀ ରାଜ୍ୟରେ ଆଦିବାସୀଙ୍କ ଜନସଂଖ୍ୟା
- ଅସୁର : 22,459
- ବୈଗ : 3,582
- ବଞ୍ଜାରା : 411 ଜଣ
- ବଥୁଡ଼ା : 3,464
- ବୋଦିଆ : 1,00,162 ଜଣ
- ଭୁମିଜ : 2,9,448 ଜଣ
- ବିଝିଆ : 14.404
- ବିରହୋର : 10,726
- ବିରଜିଆ : 6,276 ଜଣ
- ଚେରୋ : 95,575
- ଚିକବାଇକ : 54,163 ଜଣ
- ଗୌଣ୍ଡ : 53, 676 ଜଣ
- ଗୌରାଇତ : 4,973 ଜଣ
- ହୋ : 9,28,289 ଜଣ
- କୁମରମାଲି : 64,154
- ଖରିଆ : 1,96,135 ଜଣ
- ଖରଓ୍ବାର : 2,48,974 ଜଣ
- ଖୌଣ୍ଡ : 221 ଜଣ
- ସୌରିଆ ପାହାଡ଼ିଆ : 46,222 ଜଣ
- କିସାନ : 31,265 ଜଣ
- କୋରା : 32,786 ଜଣ
- କୋରଓ୍ବା : 35,606
- ଲୋହରା : 2,16,226
- ମହଲୀ : 1,35,797 ଜଣ
- ମାଲ ପହଡ଼ିଆ : 1,35,797
- ମୁଣ୍ଡା : 12,29,221 ଜଣ
- ଓରାଂ : 17,16,618 ଜଣ
- ପରାହ : 25,585
- ସାନ୍ତାଳ : 27,54,723
- ସଅର : 9,688 ଜଣ
- କଁଅର : 8,145 ଜଣ
- କୋହ୍ଲ : 53,584 ଜଣ
ଶିକ୍ଷାବିତ ଡ. କରମା ଓରାଂଓଙ୍କ କହିବା ମୁତାବିକ ଦେଶରେ ସରକାରୀ ଯୋଜନା ଏହି ଆଦିବାସୀ ସମ୍ପ୍ରଦାୟଙ୍କ ବିକାଶ ପାଇଁ ଯଥେଷ୍ଟ ନୁହେଁ । ଏପରିକି ଏମାନଙ୍କର ଭୌଗୋଳିକ ଓ ଆର୍ଥିକ ପରିସ୍ଥିତିକୁ ଅନୁଧ୍ୟାନ କଲେ ଅନେକ ନୂତନ ଯୋଜନା ଏମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଆଣିବା ଜରୁରୀ ବୋଲି ସେ କହିଥିଲେ ।
