बीड- मार्च, एप्रिल हे दोन महिने कुटुंबापासून दूर राहून राजस्थानच्या कोटा येथे काढले. खिशात पैसे असतानाही काही विकत घेऊन खाता येईना. जेव्हा मेसवरून डब्बा येईल तेव्हाच जेवण मिळायचे. गावाकडून आई-वडिलांचा फोन यायचा. यावेळी मला कुटुंबापासून दूर असल्याची जाणीव व्हायची. खरंतर या दोन महिन्यात जे मी शिकलो, ते आयुष्यभर शिकलो नसतो, अशी प्रतिक्रिया देत कोटा येथून परतलेल्या त्या ५५ मुलांमधील अभिषेक राम वनवे या विद्यार्थ्याने 'त्या' दोन महिन्यातील आपली आपबिती 'ईटीव्ही भारत' शी बोलताना सांगितली.
अभिषेक म्हणाला, माझी नुकतीच बारावी झालेली. बाहेरच्या जगाशी फारसा संबंध नाही. केवळ कॉलेज आणि अभ्यास एवढेच काय ते माझे विश्व. बारावीनंतर अभियांत्रिकी शिक्षणाच्या पूर्वी जेईईसाठी राजस्थानमधील कोटा येथे मी मार्चमध्ये प्रवेश घेतला आणि कोट्याला पोहोचलो. तिथे पोहोचल्याच्या ८ दिवसानंतर सबंध देशावरच कोरोनाचे संकट कोसळले आणि सुरू झाला आमचा संघर्षमय प्रवास. कोटा येथे गेल्यानंतर तिथल्या वातावरणाशी व्यवस्थित जुळले देखील नव्हतो तोच सबंध देशावर कोरोणाचे संकट ओढावले आणि केंद्र सरकारने लॉकडाऊन जाहीर केले. सगळे कोचिंग क्लासेस बंद झाले. कोटामधील विद्यार्थ्यांची किलबिल व रस्त्यावरील गर्दी झपाट्याने ओसरली. सगळे रस्ते निर्मनुष्य झाले. माझ्याबरोबर इतर राज्यांमधील म्हणजेच उत्तर प्रदेश, मध्य प्रदेश, तसेच गुजरातचे काही मुलेही होते. त्यांच्या सरकारने त्यांना घेऊन जाण्याची व्यवस्था तात्काळ केली. मात्र, आम्ही महाराष्ट्रातील २४ जण कोट्यामध्ये दोन महिने अडकून पडलो.
अभिषेक पुढे म्हणाला की, बीडवरून आई-वडिलांचा फोन यायचा, त्यावेळी खूप मन खिन्न व्हायचे. कुटुंबापासून दूर आहोत याची जाणीव व्हायची. हे सगळे दोन महिने सतत सुरू होते. अखेर आम्हाला बीडला घेऊन जाण्याची व्यवस्था झाली. आमच्या सर्व पालकांनी बीडमधून आम्हाला घेऊन जाण्यासाठी खूप प्रयत्न केले व अखेर २८ एप्रिल रोजी एका खाजगी बसने आम्ही कोटा येथून धुळे मार्गे एकदाचे बीडला पोहोचलो. बीडमध्ये आल्यावर बसमधून उतरल्यानंतर आई-वडिलांच्या चेहऱ्यावरचा आनंद पाहिला. मला देखिल गहिवरून आल्याचे अभिषेकने यावेळी सांगितले.
संकटाचा सामना करण्याचे धैर्य आले
सगळेच विद्यार्थी बारावीनंतर अभियांत्रिकी शिक्षणापूर्वी लागणाऱ्या अभ्यासक्रमासाठी तिथे आलेले होते. कॉलेज व अभ्यास या पलिकडचे जग काय असते हे आम्हाला माहित नव्हते. मात्र, कोरोना परिस्थितीमुळे दोन महिन्यात ते कळले. शिवाय, कुटुंबापासून दूर असताना आलेल्या संकटाचा सामना धैर्याने कसा करायचा याचा देखील अनुभव आल्याचे अभिषेकने सांगितले.
