આજની પ્રેરણા

જો કોઈ માણસ પોતાના સ્વધર્મનું પાલન ન કરે તો તેને તેના કર્તવ્યની અવગણનાનું પાપ લાગે છે અને તે વ્યક્તિ તેની કીર્તિ પણ ગુમાવે છે. સુખ-દુઃખ, નફા-નુકશાન, જીત-હારનો વિચાર કર્યા વિના પોતાનું કર્તવ્ય નિભાવવું જોઈએ. નિઃસ્વાર્થ ભાવનાથી કાર્ય કરવાના પ્રયાસમાં ન તો નુકસાન કે અધોગતિ છે, પરંતુ આ માર્ગ પરની થોડી પ્રગતિ પણ આપણને મોટા ભયથી બચાવી શકે છે. સર્વશ્રેષ્ઠ એ પોતાનો ધર્મ છે, જે સદ્ગુણો વિનાનો છે, પરંતુ પ્રકૃતિ દ્વારા નિશ્ચિત છે, કાયદા અનુસાર કરવામાં આવે છે. સર્વ જીવોના મૂળ અને સર્વવ્યાપી એવા પ્રભુની ઉપાસના કરવાથી વ્યક્તિ પોતાનું કાર્ય કરતી વખતે પૂર્ણતા પ્રાપ્ત કરી શકે છે. જે વ્યક્તિ પ્રકૃતિ, આત્મા અને પ્રકૃતિના ગુણોની ક્રિયાપ્રતિક્રિયાથી સંબંધિત પરમાત્માની વિભાવનાને સમજે છે, તે નિશ્ચિતપણે મુક્તિ પ્રાપ્ત કરે છે, તેની વર્તમાન સ્થિતિ ગમે તે હોય. તમે જે કંઈપણ અસ્તિત્વમાં જુઓ છો, ચલ અને અચળ, તે માત્ર ક્રિયાના ક્ષેત્ર અને ક્ષેત્રના જાણકારનું સંયોજન છે. જો મનુષ્ય પરમાત્મા માટે કાર્ય કરી શકતો નથી, તો તેના કર્મના તમામ ફળોનો ત્યાગ કરીને, કાર્ય કરવાનો પ્રયાસ કરો અને સ્વસ્થાપિત બનો. જો માણસ કર્મના ફળનો ત્યાગ કરીને સ્વસ્થ થવામાં અસમર્થ હોય તો તેણે જ્ઞાન મેળવવાનો પ્રયત્ન કરવો જોઈએ. સતોગુણ તે છે જે મનુષ્યને તમામ પાપકર્મોમાંથી મુક્ત કરે છે. જેઓ આ ગુણમાં સ્થિત છે તેઓ સુખ અને જ્ઞાનની અનુભૂતિથી બંધાયેલા છે. જ્ઞાન કરતાં વધુ સારું ધ્યાન છે અને ધ્યાન કરતાં પણ શ્રેષ્ઠ એ કર્મના ફળનો ત્યાગ છે, કારણ કે આવા ત્યાગથી વ્યક્તિ પરમ શાંતિની પ્રાપ્તિ કરે છે.