পদূলি মুখত ৰঙালী, তাঁতৰ শালত ব্যস্ত মাজুলীৰ শিপিনী

গৰকাত দুভৰিৰ গিৰিপনি, তাঁতৰশালত মাঁকোৰ খিতখিতনি । মৰমৰ দীঘেৰে চেনেহৰ বানীৰে চেনাইলৈ বৈছে বিহুৱান । বসন্তৰ পৰশ পাই গছে বনে সলাইছে পাত । মাজুলীৰ শিপিনিৰো ততে নাই গাত (Majuli weavers busy with weaving work) ।

মাজুলী,২১ মাৰ্চ: ব'হাগ মানেই কপৌফুল, ব'হাগ মানেই দুহাতত জেতুকাৰ বোল । ব'হাগ মানেই যেন মৰমৰ আদান প্ৰদান । ৰাংঢালী নাচনীলৈ ৰংমন বিহুৱাই পাহাৰ বগাই আনে কপৌফুল জেতুকা আৰু বিহুতলীত চেনাইক যাঁচিব লাগিব বিহুৱান । এয়াই যেন সাতামপুৰুষীয়া পৰম্পৰা । এই পৰম্পৰা ৰক্ষাৰ বাবেই ৰঙালীৰ প্ৰাকক্ষণত তাঁতশালত ব্যস্ত হৈ পৰিছে শিপিনিসকল ।

অসমীয়াৰ বাপতি সাহোন ৰঙালী বা বহাগ বিহুলৈ মাজত মাথো কেইটামান সপ্তাহ । বহাগ বুলিলেই অসমীয়া প্রতিজন লোকৰ গা সাতখন আঠখন হয় । বহাগে চঞ্চল কৰে অসমীয়া প্ৰতিজন ডেকা গাভৰুৰ মন ।