প্ৰতি বছৰে 24 জুলাইত পালন কৰা হয় আন্তৰ্জাতিক আত্ম-যত্ন দিৱস ৷ এই বিশেষ দিনটো স্বাস্থ্যৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ ভেটি হিচাপে আত্ম-যত্নৰ গুৰুত্ব বৃদ্ধি কৰাৰ বাবে উৎসৰ্গিত ৷ আত্ম-যত্ন দিৱসে আমাক সোঁৱৰায় যে প্ৰতিটো সময়তে আত্ম-যত্ন দৈনন্দিন জীৱনৰ এক অবিচ্ছেদ্য অংশ হ’ব লাগে ৷
এই দিৱস নিজকে মৰম কৰা আৰু শৰীৰ-মনৰ যত্ন লোৱাৰ গুৰুত্বৰ বাবে উৎসৰ্গিত ৷ নিজৰ যত্ন লোৱাটো স্বাৰ্থপৰ নহয় । আপোনাৰ সুস্থতাৰ বাবে আত্ম-যত্ন অত্যাৱশ্যকীয় । কিন্তু আপুনি নিজকে অৱহেলা কৰি আছে নেকি ? আন্তৰ্জাতিক আত্ম-যত্ন দিৱসত, আপোনাক আত্ম-যত্নৰ প্ৰয়োজন বুলি সূচিত কৰা লক্ষণবোৰ জানি লওঁক ।
আত্ম-যত্ন কি ?:
বিশ্ব স্বাস্থ্য সংস্থাই আত্ম-যত্নক ব্যক্তি, পৰিয়াল আৰু সম্প্ৰদায়ৰ নিজৰ সুস্বাস্থ্য অব্যাহত ৰখা, ৰোগ প্ৰতিৰোধ কৰা, ৰোগ আৰু অক্ষমতাৰ সৈতে মোকাবিলা কৰাৰ প্ৰতি গুৰুত্ব দিয়ে । মূলতঃ আপোনাৰ শাৰীৰিক, মানসিক আৰু আৱেগিক স্বাস্থ্য বজাই ৰাখিবলৈ আৰু উন্নত কৰিবলৈ আপুনি নিজৰ প্ৰতি লোৱা মৰমৰ পদক্ষেপ হৈছে আত্ম-যত্ন ।
আন্তৰ্জাতিক আত্ম-যত্ন দিৱসৰ ইতিহাস:
আত্ম-যত্নৰ ধাৰণাটো 1950-ৰ দশকৰ পৰা স্বীকৃত হৈ আহিছে, কিন্তু 2011 চনলৈকে ইউকেৰ ইণ্টাৰনেচনেল চেল্ফ-কেয়াৰ ফাউণ্ডেচনে বিশ্বব্যাপী সজাগতা বৃদ্ধিৰ বাবে আন্তৰ্জাতিক আত্ম-যত্ন দিৱস আৰম্ভ কৰা নাছিল ৷ 24 জুলাই, তাৰিখটো আত্ম-যত্নক প্ৰতিনিধিত্ব কৰিবলৈ সাংকেতিকভাৱে বাছনি কৰা হৈছিল৷ আন্তৰ্জাতিক আত্ম-যত্ন দিৱসৰ ইতিহাসে স্বাস্থ্য পৰিচালনাত সক্ৰিয় ভূমিকা লোৱাৰ প্ৰয়োজনীয়তাক প্ৰতিফলিত কৰে৷ ই স্বাস্থ্যসেৱাৰ চিকিৎসা আৰ্হিৰ পৰিৱৰ্তেও ব্যক্তিজনৰ স্বাস্থ্য বজাই ৰখাত নিজৰ ভূমিকাক উনুকিয়ায় ৷
আত্ম-যত্নৰ ভুলৰ অনুভূতি :
নিজকে অগ্ৰাধিকাৰ দিয়াৰ ক্ষেত্ৰত দোষী অনুভৱ কৰাটো অতি স্বাভাৱিক । আমি এনে এক সংস্কৃতিত বাস কৰোঁ যিয়ে আন এজন ব্যক্তিক পোনপটীয়াকৈ সেৱা নকৰা যিকোনো বস্তুৰ ওপৰত ভ্ৰূকুটি কৰে । ব্যক্তিগত আনন্দ হৈছে এনে এক অনুভূতি যাক কেৱল আমাৰ সমাজ স্বাভাৱিক কৰাই নহয়, লগতে উদযাপনো কৰিব পাৰি ৷ আপোনাৰ স্বাস্থ্যৰ যত্ন লোৱাৰ ক্ষেত্ৰত আপুনি কেতিয়াও কোনো অপৰাধ বা অনুশোচনা অনুভৱ কৰা উচিত নহয় । নিজকে শক্তি প্ৰদান কৰিবলৈ আমি বিভিন্ন সময়ত বিভিন্ন পন্থা গ্ৰহণ কৰিব পাৰোঁ ৷
নিজক প্ৰাধান্য দিয়াৰ ক্ষেত্ৰত বহু ভাৰতীয় মহিলাই দোষী অনুভৱ কৰে :
এয়া এক অস্বীকাৰযোগ্য সত্য যে বেছিভাগ ভাৰতীয় মহিলাই তেওঁলোকৰ কল্যাণৰ বিষয়ে সিদ্ধান্ত লোৱাৰ সময়ত নিজকে অপৰাধীযেন অনুভৱ কৰে ৷ ইয়াত অন্তৰ্ভুক্ত থাকিব পাৰে এক পেছাদাৰী সিদ্ধান্ত, নিজৰ ওপৰত উদগনি দিয়াৰ বিকল্প, বা ব্যক্তিগত কামত নিয়োজিত কৰিবলৈ সময়ৰ ব্যৱহাৰ ৷ মাতৃ আৰু গৃহিণীৰ ক্ষেত্ৰত এই অনুভৱ অধিক দেখা যায় ৷
প্ৰতি 4 গৰাকীৰ ভিতৰত 1 গৰাকী আমেৰিকান লোকে নিজকে ভালপাই দোষী অনুভৱ কৰে :
যদিও 88% আমেৰিকান লোকে নিজকে ভালপোৱাৰ বাবে সময় উলিয়াব নিবিচাৰে, 4 গৰাকীৰ ভিতৰত 1 এগৰাকীয়ে নিজক সময়ৰ দিয়াৰ বাবে দোষী অনুভৱ কৰে । আমোদজনকভাৱে, পুৰুষসকলে মহিলাৰ তুলনাত কম অপৰাধ অনুভৱ কৰে (20%) ৷ যদিও কিছুমানৰ বাবে নিজক ভালপোৱাটো এক কঠিন কাম, কিন্তু এক তৃতীয়াংশ আমেৰিকান লোকে প্ৰতি সপ্তাহত ইয়াৰ বাবে সময় উলিয়ায় ।
আত্ম-যত্ন, যি কম অনুগ্ৰহপূৰ্ণ হয়, অধিক সঘনাই অভ্যাস কৰা হয়, 40% আমেৰিকান লোকে দৈনিক নিজৰ বাবে সময় উলিয়ায় ৷ সেয়া খোজ কাঢ়িবলৈ যোৱা, বজাৰ কৰা ইত্যাদি ৷ গড় হিচাপত, আমেৰিকানসকলে আত্ম-যত্নৰ বাবে মাহত 16 ঘণ্টা উৎসৰ্গা কৰে ।
আত্ম-যত্নৰ দুটা অংশ : আত্ম-যত্নকাৰ্য আৰু আত্ম-যত্নত সোমাই পৰা
1) আত্ম-যত্নকাৰ্য:
নিয়মীয়া শাৰীৰিক সক্ৰিয়তা গ্ৰহণ কৰা- শাৰীৰিক সক্ৰিয়তাৰ আমাৰ হৃৎপিণ্ড, মন আৰু শৰীৰৰ বাবে বৃহৎ স্বাস্থ্য উপকাৰিতা আছে ।
স্বাস্থ্যকৰ আহাৰ খোৱা- সম্পূৰ্ণ শস্য, বাদাম, ফল, পাচলি, মাহজাতীয় শস্য যেনে মচুৰ দাইল আৰু বীনকে ধৰি বিভিন্ন খাদ্য খাব লাগে । মাংস, মাছ, কণী আৰু গাখীৰ আদিৰ দৰে পশুৰ উৎসৰ পৰা খাদ্য নাপাহৰিব ।
আমাৰ মানসিক স্বাস্থ্যৰ যত্ন লোৱা - আমাৰ সামগ্ৰিক স্বাস্থ্য আৰু সুস্থতাৰ বাবে ভাল মানসিক স্বাস্থ্য গুৰুত্বপূৰ্ণ । আমাৰ মানসিক স্বাস্থ্যৰ যত্ন ল'বলৈ আমাক সহায় কৰা বস্তুবোৰৰ ভিতৰত আছে এক স্বাস্থ্যকৰ জীৱনশৈলী অনুসৰণ কৰা; প্ৰকৃতি আৰু বাহিৰত সময় কটোৱা; পৰিয়াল আৰু বন্ধুবৰ্গৰ সৈতে কথা পতা; ৰাতি ভালদৰে টোপনি পোৱা; চাপ নিয়ন্ত্ৰণ কৰা আৰু 'উচ্চ-বিপদাশংকা' পৰিস্থিতি সীমিত কৰা; মানসিক স্বাস্থ্যৰ সমস্যাবোৰ উদ্ভৱ হোৱাৰ সন্দৰ্ভত কথা পতা আৰু প্ৰয়োজন হ'লে সহায় বিচৰা ।
2) আত্ম-যত্নত সোমাই পৰা :
ই হৈছে প্ৰমাণ-আধাৰিত সঁজুলি যি আত্ম-যত্ন সমৰ্থন কৰে । সেইবোৰৰ ভিতৰত আছে মানদণ্ডৰ ঔষধ, সঁজুলি, ৰোগ নিৰ্ণয়, আৰু ডিজিটেল সঁজুলি । এতিয়া এটা উত্তেজনাপূৰ্ণ সময় য'ত অধিকতৰ অধিক সঁজুলি বিকশিত কৰা হৈছে ।
এটা ভিডিঅ'ত ডাঃ মঞ্জুলা নৰসিংহমে আত্ম-যত্নত হস্তক্ষেপ আৰু তেওঁলোকে কেনেদৰে লোকসকলক ৰোগ প্ৰতিৰোধ কৰা, তেওঁলোকৰ স্বাস্থ্য বজাই ৰখা আৰু স্বাস্থ্যৰ স্থিতি নিয়ন্ত্ৰণ কৰাত সহায় কৰিব পাৰে, স্বাস্থ্য বা যত্ন কৰ্মীৰ সহায়ত বা অবিহনে সেয়া বৰ্ণনা কৰিছে ।
আত্ম-যত্নৰ প্ৰয়োজন হোৱা লক্ষণবোৰ কি ?
- নিৰন্তৰ ভাগৰ
- বিৰক্তি
- মনোযোগৰ অভাৱ
- ভোকৰ পৰিৱৰ্তন
- সামাজিক বাৰ্তালাপ প্ৰত্যাহাৰ
- অভিভূত অনুভৱ কৰা
- নেতিবাচক চিন্তা
7 প্ৰকাৰৰ বিশ্ৰাম স্ব-যত্নৰ বাবে প্ৰয়োজন:
সাত প্ৰকাৰৰ বিশ্ৰাম হৈছে শাৰীৰিক, মানসিক, আৱেগিক, সংবেদনশীল, সৃষ্টিশীল, সামাজিক আৰু আধ্যাত্মিক । প্ৰতিটো প্ৰকাৰে আমাৰ জীৱনৰ এটা পৃথক দিশৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়ে । বিভিন্ন প্ৰকাৰ বুজি, আমি আমাৰ জীৱনৰ এনে ক্ষেত্ৰবোৰ চিনাক্ত কৰিব পাৰোঁ য'ত আমি বিশ্ৰামৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিব লাগিব আৰু সেই অনুসৰি আমাৰ আত্ম-যত্নক অগ্ৰাধিকাৰ দিব লাগিব ।
শাৰীৰিক বিশ্ৰাম:
- প্ৰসাৰিত
- টোপনি
- মালিচ কৰা
- চুটি বিৰতি লোৱা
- খোজ কাঢ়িবলৈ যোৱা
মানসিক বিশ্ৰাম:
- ফোন অফ কৰা
- সামাজিক মাধ্যম পৰিহাৰ কৰা
- ধ্যান অনুশীলন কৰা
আৱেগিক বিশ্ৰাম:
- অকলে সময় কটোৱা
- চাপপূৰ্ণ পৰিস্থিতি পৰিহাৰ কৰা
- এজন বিশ্বস্ত বন্ধুৰ সৈতে কথা পতা
- আত্ম-যত্ন ৰক্ষা কৰা
- বাতৰি কাকত পঢ়া
- প্ৰকৃতিত সময় কটোৱা
সংবেদনশীল বিশ্ৰাম:
- টিভি অফ কৰা
- চকু বন্ধ কৰা
- এটা শান্ত কোঠাত সময় কটোৱা
- গা ধুই থকা
- শান্ত সংগীত শুনা
- গভীৰ উশাহ-নিশাহৰ অভ্যাস কৰা
সৃষ্টিশীল বিশ্ৰাম:
- কামৰ পৰা বিৰতি লোৱা
- হবী অনুসৰণ কৰা
- ভালপোৱা সৃষ্টিশীল কাৰ্যকলাপত জড়িত হোৱা
সামাজিক বিশ্ৰাম:
- অকলে সময় কটোৱা
- সামাজিক পৰিস্থিতি পৰিহাৰ কৰা
- ঘনিষ্ঠ বন্ধু আৰু পৰিয়ালৰ সৈতে সময় কটোৱা
- একক বনভোজ বা আহাৰ গ্ৰহণ কৰা
- আত্ম-যত্ন ৰক্ষা কৰা
আধ্যাত্মিক বিশ্ৰাম:
- ধ্যান কৰা
- প্ৰাৰ্থনা কৰা
- উপভোগ্য আধ্যাত্মিক অনুশীলনত জড়িত হোৱা
- প্ৰকৃতিত সময় কটোৱা
- যোগাভ্যাস কৰা
- যাৰ চিন্তা কৰে তেওঁক সেৱা কৰা
