ఆమె ఓ స్వచ్ఛంద సంస్థ నిర్వాహకురాలు. నార్సింగిలో అపార్ట్‌మెంట్‌లో ఉంటున్నారు. సేవా కార్యక్రమాల్లో భాగంగా పలు ప్రాంతాలు తిరిగారు. ఒళ్లు నొప్పులుగా అనిపిస్తే వైద్య పరీక్ష చేయించుకోగా కరోనా పాజిటివ్‌ వచ్చింది. హోం ఐసోలేషన్‌లో ఉండమని వైద్యులు సూచించారు. ఆమెలో ఓ భయం. చుట్టూ ఉన్న కుటుంబాలు ఎలా స్పందిస్తాయి. భర్త, ఇద్దరు చిన్నపిల్లలతో 15 రోజులు ఎలా ఉండాలనే ఆలోచనతో ఇల్లు చేరింది. పక్కింటి వాళ్లకు చెప్పింది. ఆశ్చర్యంగా ఆ అపార్ట్‌మెంట్‌లోని 20 కుటుంబాలు ఒక్కమాట మీదకొచ్చాయి. కోలుకొనేంత వరకూ అండగా ఉంటామంటూ భరోసానిచ్చాయి. అల్పాహారం, భోజనం ఏర్పాటు చేశాయి. వీడియోకాల్‌ ద్వారా మాట్లాడుతూ ధైర్యాన్నిచ్చారు. అందువల్లే త్వరగా కోలుకున్నానని తెలిపారు.
ఉత్తరప్రదేశ్‌ నుంచి విధి నిర్వహణలో భాగంగా నగరం చేరిన దంపతులు ఐదేళ్లుగా నల్లగండ్ల సమీపంలోని గేటెడ్‌ కమ్యూనిటీలో ఉంటున్నారు. పిల్లల సంరక్షణకు అతని అత్తమామలు ఇక్కడకు వచ్చారు. నెలన్నర కిందట సాధారణ పరీక్షలకని ఓ ప్రైవేటు ఆసుపత్రికి వెళ్లగా వృద్ధుల్లో ఒకరికి కరోనా సోకినట్టు గుర్తించారు. తరువాత అందరికీ సోకింది. వృద్ధులను ఆసుపత్రిలో చేర్పించి, తాము ఇంటికే పరిమితమయ్యారు. ఇది తెలిసిన స్నేహితులు వృద్ధజంట ఆరోగ్యం గురించి ఆరాతీస్తూనే, వీరికి ఆహారం, నిత్యావసరాలు, మందులు గుమ్మం వద్ద పెట్టేవారు. 12 రోజుల తరువాత అందిరికీ నెగెటివ్‌ రాగా, వృద్ధుల్లో ఒకరికి ప్లాస్మా అవసరం పడింది. సైబరాబాద్‌ పోలీసుల సాయంతో ప్లాస్మా కూడా అందింది.
కరోనా మహమ్మారి మానవ సంబంధాలను ప్రశ్నార్థకంగా మార్చేసింది. కష్టంలో ఉన్న వారికి సాయం చేయాలని ఉన్నా భయం కాళ్లను కట్టేసింది. మానవత్వంతో స్పందించాల్సిన చోట దూరాన్ని పెంచింది. ఇది నిన్నటి మాట. మహానగరంలో వైరస్‌ బారినపడిన కుటుంబాలకు అండగా ఉండేందుకు స్వచ్ఛంద సంస్థలు, ఇరుగుపొరుగు ముందుకొస్తున్నారన్నది నేటిమాట. అపోహలు, అనుమానాలు వదిలేసి జాగ్రత్తలు తీసుకుంటూనే సాయం అందిస్తున్నారు. అదే బాధితుల్లో ఆత్మవిశ్వాసాన్ని నింపుతోందని మనస్తత్వ నిపుణుడు హరీష్‌చంద్రారెడ్డి అంటున్నారు.