కనీవినీ ఎరుగని విధంగా ఒక్కపెట్టున బహుముఖ సంక్షోభాల ముట్టడిలో యావత్‌ దేశమూ దుఃఖ విచలితమవుతున్న దుర్దినాలివి. కర్కశంగా కోరసాచిన కరోనా సమస్త జీవన రంగాల్నీ కసిగా కాటేస్తున్న నేపథ్యంలో పార్లమెంటు వానకాల భేటీ రెండు నెలలు ఆలస్యంగా మొదలైంది. రెండు సమావేశాల నడుమ ఆర్నెల్లకు మించి వ్యవధి ఉండరాదన్న రాజ్యాంగ నియమాన్ని మన్నించి- మాన్య సభ్యుల భద్రతరీత్యా పలు సంప్రదాయాల్ని తోసిపుచ్చి జరుగుతున్న సమావేశాలివి. అంతకుమించి కన్నీటిసంద్రంలో కొట్టుకుపోతూ ‘కావవే వరదా’ అని వేడుకొంటున్న కోట్లాది బడుగు జీవుల వేదనను పరిమార్చే వ్యూహరచనా వేదికగా పార్లమెంటు గురుతర బాధ్యత నిర్వర్తించాల్సిన సమయమిది. రోజుకు రెండు షిఫ్టుల్లో ఉభయ సభలూ చెరో నాలుగ్గంటల వంతున ఏకధాటిగా పద్దెనిమిది రోజులు సమావేశమయ్యే వర్షకాల భేటీలో- రెండు ఆర్థికాంశాలు సహా 45 బిల్లుల్ని ఎన్‌డీఏ ప్రభుత్వం సిద్ధం చేసింది.
మాన్య సభ్యుల నడుమ భౌతికదూరం ఉండేలా లోక్‌సభ సభ్యులకు రాజ్యసభలోనూ సీటింగ్‌, ప్లాస్టిక్‌ తెరల రక్షణలు ఏర్పాటు చేసినా- ముందస్తు పరీక్షల్లో పాతికమందికి పైగా కొవిడ్‌ పాజిటివ్‌గా నిర్ధారణ కావడం పరిస్థితి తీవ్రతకే దర్పణం పడుతోంది. వివాదాస్పదమైన ప్రశ్నోత్తరాల రద్దు నిర్ణయానికే కట్టుబడి లోక్‌సభలో తీర్మానం నెగ్గించిన మోదీ ప్రభుత్వం- ప్రజాస్వామ్య మౌలిక లక్ష్యమైన జవాబుదారీ పాలన విషయంలో పక్కకు జరిగింది. పదకొండు ఆర్డినెన్సుల స్థానే బిల్లులు ప్రవేశపెట్టి, మరిన్ని కొత్త శాసనాలకు చోటుపెట్టేలా సర్కారీ అజెండా భారీగానే పోగుపడినా- జనం కడగండ్లపై గళమెత్తి సరైన పరిష్కారాలు రాబట్టే విపక్షాల డిమాండ్ల చిట్టా సైతం సమధికంగానే ఉంది. యావత్‌ జాతీ సంక్లిష్ట పరిస్థితుల్లో ఉన్నవేళ రాజకీయ రాద్ధాంతాల్ని పక్కనపెట్టి విశాల జనహితమే ఉమ్మడి అజెండాగా పాలక ప్రతిపక్షాలు పరిమిత సమావేశ కాలాన్ని గరిష్ఠ ప్రయోజనదాయకంగా ఎలా నిభాయించనున్నాయో చూడాలి!
కట్టుదిట్టం కావాలి