నా పేరు జెస్సీ.. మా అమ్మానాన్నలకు నేను ఒక్కదాన్నే కూతురిని.. మా నాన్న ప్రింటింగ్ బిజినెస్ చేసేవారు. అమ్మ ఇంట్లోనే ఉన్నా.. ఆయనకు అకౌంట్స్లో సాయం చేసేది. మాది చీకూచింతా లేని కుటుంబం.. నేను ఏది అడిగినా అమ్మానాన్న ఎప్పుడూ కాదన్నది లేదు. నేను అడిగితే తప్పనిసరిగా అది తెచ్చిపెట్టాల్సిందే. అయితే నేనూ ఎప్పుడూ దాన్ని అలుసుగా తీసుకోలేదు. ఇంటర్ వరకూ నా చదువు చక్కగా సాగిపోయింది. ఇంటర్లోనూ మంచి మార్కులు సాధించడంతో అమ్మానాన్న ఎంతో గర్వపడ్డారు. తమ కూతురు బాగా చదువుకొని వ్యాపారాన్ని అభివృద్ధి చేస్తుందని భావించారు. నాకూ వేరే కోరికలేమీ లేవు.. బాగా చదువుకోవాలి. ఎంబీయే చేసి నాన్న వ్యాపారంలో ఆయనకు సాయం చేయాలనే భావించేదాన్ని.
డిగ్రిలో ఓ కుదుపు...
ఇంటర్ వరకూ చదువే లోకంగా సాగిన నా జీవితంలో డిగ్రీలో చేరగానే ఓ కుదుపు మొదలైంది. దీనికి కారణం రోహిత్.. తను మా అమ్మ స్నేహితురాలు స్టెల్లా ఆంటీ వాళ్ల అబ్బాయి.. పదో తరగతి వరకూ నాతో పాటు చదువుకున్నా.. ఇంటర్లో మేమిద్దరం వేర్వేరు కాలేజీల్లో చేరాం. ఆ తర్వాత తను ఇంజినీరింగ్లో చేరాడు. నేను ఎంబీయే లక్ష్యంతో డిగ్రీలో చేరాను. డిగ్రీ మొదటి సంవత్సరంలో ఉండగా ఓరోజు కాలేజీకి వెళ్లే దారిలో మధ్యలో కలిశాడు రోహిత్.. కొత్తగా బైక్ కొనుక్కున్నానని చూపించి.. కాలేజీ వరకూ డ్రాప్ చేస్తానన్నాడు.
అందుకే ఓకే చెప్పాను...
తను నా క్లాస్మేట్.. పైగా వాళ్ల కుటుంబం, మా కుటుంబం ఎప్పటినుంచో కలిసి ఉండేవి కాబట్టి ఆ చనువుతో అడిగాడేమోనని ఓకే చెప్పాను. ఆ తర్వాత కొన్ని రోజుల పాటు తనని అదే రోడ్డులో గమనించేదాన్ని. అప్పుడప్పుడూ వచ్చి నాతో మాట్లాడేవాడు. నన్ను డ్రాప్ చేసేవాడు. దాన్ని నేనెప్పుడూ స్నేహం కంటే ఎక్కువగా అనుకోలేదు. కానీ సడన్గా ఓరోజు తను నాకు ప్రపోజ్ చేశాడు. అంతకుముందెప్పుడూ తనని ఆ దృష్టితో చూడని నాకు ఏం చెప్పాలో అర్థం కాలేదు.
అలాంటి ఆలోచన లేదని చెప్పాను...
నాకు అలాంటి ఆలోచన లేదని చెప్పి వెళ్లిపోయాను. ఆ తర్వాత తనకు దూరంగా ఉండడం ప్రారంభించా. అయినా తను నన్ను చూడడం, మా కాలేజీ రోడ్డులో నాకోసం వేచిచూడడం మానలేదు. అయితే ఆ విషయం గురించి నన్నెప్పుడూ ఇబ్బంది పెట్టలేదు. అలా కొన్ని నెలలు గడిచిపోయాయి. నేను డిగ్రీ రెండో సంవత్సరంలోకి అడుగుపెట్టా..
ఎందుకు ఇష్టం లేదు...
రెండో సంవత్సరం ప్రారంభమైన కొన్నిరోజులకు తను మరోసారి నా వద్దకొచ్చి 'అసలు నేనంటే నీకెందుకు ఇష్టం లేదు?' అని అడిగాడు. 'నేను నిన్ను ఇంతకుముందెప్పుడూ ఆ దృష్టితో చూడలేదు' అని చెప్పి తప్పించుకోవాలని చూసినా తను వినలేదు. 'నా గురించి ఒక్కసారి బాగా ఆలోచించు.. నేను నీకు నచ్చుతానేమో..' అంటూ చెప్పి వెళ్లిపోయాడు.
అందుకే నా మనసులో భయం పోయింది..
ఎక్కడో ఓ మూల చిన్న బాధ.. తనను నేను అనవసరంగా ఇబ్బంది పెడుతున్నానేమో అని.. ఈ విషయాన్ని నా స్నేహితురాలితో పంచుకుంటే.. 'ప్రస్తుతం అందరికీ బాయ్ఫ్రెండ్ ఉండడం కామన్ అయిపోయింది. నీకు ఉంటే ఏంటి ? అంది. దీంతో నా మనసులో ఎక్కడో ప్రేమ పట్ల ఉన్న భయం కాస్త తగ్గినట్లయింది.. అయినా ఈ విషయం తనకు చెప్పలేదు. ఆపై తన ప్రవర్తనను బాగా గమనించేదాన్ని. అంతా తన గురించి పాజిటివ్గా చెప్పేవారే.. పైగా చదువుల్లో టాపర్ కూడా.. దీంతో నాకు తెలియకుండానే అతని పట్ల ఆకర్షితురాలైనా అతనికి ఆ విషయం చెప్పలేదు.
ఇంట్లో ఓకే అంటేనే సై...
కొన్నాళ్ల పాటు తనని గమనించిన తర్వాత నా మనసులో ఉన్న విషయం తనతో చెప్పి.. ఇంట్లోవాళ్లు ఒప్పుకుంటేనే పెళ్లి చేసుకుంటానని చెప్పా.. మా పెద్దలతో మాట్లాడే బాధ్యత తనది అని చెప్పాడు. దీంతో నా జీవితంలో ఆనందం నిండిపోయింది. ఆపై సినిమాలకు, షికార్లకు వెళ్లేవాళ్లం. ఇద్దరం చిన్నతనం నుంచీ స్నేహితులమే కాబట్టి ఎవరూ పెద్దగా పట్టించుకునేవారు కూడా కాదు.. అది అలాగే కొనసాగితే కథ వేరేలా ఉండేదేమో..
అమ్మ హెచ్చరిక...
ఓరోజు అమ్మకి మా ఇద్దరి వ్యవహారంలో అనుమానం వచ్చింది. నేను తనతో ఫోన్లో మాట్లాడడం వినడంతో తన అనుమానం నిజమైంది. అంతకుముందెప్పుడూ నాపై కోప్పడని అమ్మ.. ఈసారి కటువుగా వార్నింగ్ ఇచ్చింది. ఆ అబ్బాయిని మర్చిపోయి చక్కగా చదువుకుంటే కాలేజీకి వెళ్లే వీలుంటుంది. లేదంటే ఇంట్లో ఉండాల్సి వస్తుందని హెచ్చరించింది. అయినా నేను వెనక్కి తగ్గలేదు. ఫలితంగా అమ్మా, ఆంటీ కలిసి మా ఇద్దరితో మాట్లాడేందుకు నిర్ణయించుకున్నారు.