இது தொடர்பாக அவர் வெளியிட்டுள்ள அறிக்கையில், " கடந்த 1947ஆம் ஆண்டுக்கு பிறகு 4,500க்கும் மேற்பட்ட இனக்குழுக்களின் ஆட்சியின் கீழிருந்த பகுதிகளை கட்டுப்படுத்தி, ரயில்வே, தபால் தந்தித் துறை மற்றும் இன்ன பிற நவீன வசதிகளால் இணைத்து பிரிட்டிஷ் இந்தியா என ஆக்கினர் ஆங்கில ஆட்சியாளர்.
அதற்கு முன், மேல்சாதியருக்கு மட்டுமேயான குருகுலக் கல்விமுறைதான் இருந்தது. பிற சாதியரான சூத்திரர், பஞ்சமர் கல்வி கற்கவே உரிமையில்லை. அது உலகில் புதிய விழிப்புணர்வு பொங்கிய நேரம். ஆனால் மூட நம்பிக்கை நாடாக இருந்தது பிரிட்டிஷ் இந்தியா. சிலருக்கு மட்டுமே அனுமதிக்கப்பட்டிருந்தக் கல்வியை எல்லோரும் கற்கும் விதத்தில் நவீனப்படுத்தினார் மெக்காலே.
நவீன கல்வியில் சமஸ்கிருதம், பெர்சியன் மொழிகள் அகற்றப்பட்டன; பதிலாக ஆங்கிலமும் அவரவர் தாய்மொழியும் ஊடக மொழியானது. மாணவர்களிடையே சாதி, மத பேதம் மற்றும் தீண்டாமை ஒடுக்குமுறை களையப்பட்டது. ஏராளமான கல்விக்கூடங்கள் நிறுவப்பட்டு, கல்வி மறுக்கப்பட்ட அடித்தள மக்கள் கல்வி பெற வாய்ப்பு ஏற்பட்டது.
இன்றும் நாம் போற்றும் தலைவர்கள், சான்றோர்கள், அரசியலாளர்கள், சாதனையாளர்கள் பலர் மெக்காலே கல்வித் திட்டத்தில் பயின்றவர்கள்தான். அவர்கள் காந்தி, நேரு, அம்பேத்கர், பெரியார், காமராஜர், கே.டி.கே. தங்கமணி, சி.பா.ஆதித்தனார், ஜோதிபாசு ஆகியோர்.
இதில் தொடக்கப் பள்ளிதான் படித்த பெரியார், காமராஜரைத் தவிர மற்ற அனைவரும் லண்டன் சென்று பாரிஸ்டர் பட்டம் பெற்றவர்கள். மெக்காலே கல்விதான் மிகச் சிறந்தது என்பதை இதிலிருந்தே தெரிந்துகொள்ளலாம். சுதந்திர இந்தியாவிலும், நீடித்த மெக்காலே கல்வித் திட்டத்தைக் கடந்த 1968ஆம் ஆண்டில் பிரதமர் இந்திரா காந்தி மாற்றினார்.
அது சுதந்திர இந்தியாவின் முதல் தேசிய கல்விக் கொள்கை ஆனது. கடந்த 1986 ஆம் ஆண்டில் இரண்டாவது தேசிய கல்விக் கொள்கையை பிரதமர் ராஜிவ் காந்தி கொண்டுவந்தார். அதுதான் தற்போது அமலில் இருக்கிறது. கடந்த 1992ஆம் ஆண்டில் பிரதமர் நரசிம்மராவ் அதில் சில திருத்தங்களைச் செய்தார்.
மெக்காலே கல்வித் திட்டத்திற்குப் பின் வந்த கல்விக் கொள்கைகள் பொதுவாக படிப்படியாகத் தேய்ந்தன என்றுதான் சொல்ல வேண்டும். அதனால் பாதிப்பு தென்னிந்திய மாநிலங்களுக்கு மிகக் குறைவுதான். அதிலும் கேரளம், தமிழ்நாட்டிற்கு மிகமிகக் குறைவு. வடஇந்தியாவிலும் இந்தி பேசும் மாநிலங்களுக்குத்தான் பாதிப்பு அதிகம்.
குறிப்பாக உத்தரப் பிரதேசத்தில் தாய்மொழியான இந்திப் பாடத்திலேயே 10ஆம் வகுப்புத் தேர்வில் 85 விழுக்காட்டினர் தோல்வியடைந்தார்கள் என்றால் பார்த்துக் கொள்ளுங்களேன். இப்போது முந்தைய யாவற்றிலும் படுமோசமான மோடியின் புதிய கல்விக் கொள்கை-2020க்கு மத்திய அமைச்சரவை ஒப்புதல் அளித்துள்ளது.
அதோடு, ஒன்றிய மனிதவள மேம்பாட்டுத் துறை ஒன்றியக் கல்வித்துறை என்று மாற்றப்பட்டு, அதற்கும் அமைச்சரவை ஒப்புதல் அளித்துள்ளது. இந்தப் புதிய கல்விக் கொள்கைக்கு இஸ்ரோவின் முன்னாள் தலைவர் கஸ்தூரி ரங்கன் தலைமையில் பிரதமர் மோடி தலைமையிலான அரசு, கடந்த 2017ஆம் ஆண்டில் குழு ஒன்றை அமைத்தது.
அந்தக் குழு, கடந்த 2019 ஜூன் 1ஆம் தேதி புதிய கல்விக் கொள்கைக்கான வரைவு அறிக்கையை வெளியிட்டது. இந்த அறிக்கை கூட்டாட்சித் தத்துவத்திற்கு எதிரானது; ஒற்றை நாடு-ஒற்றைக் கல்விமுறை என்பதை அங்கீகரித்தது; கார்ப்ரேட்டுகளுக்குக் கொத்தடிமைகளைத் தேர்வு செய்ய உதவுவது; 3ஆம், 5ஆம், 8ஆம் வகுப்புகளுக்குப் பொதுத்தேர்வு மூலம் மாணவர்களை வடிகட்டி அவர்களின் இடைநிற்றல்களை அதிகரிப்பது; மும்மொழித் திட்டம் மூலம் இந்தியையும் சமஸ்கிருதத்தையும் திணிப்பது. எப்படியெனில், இந்தியை தாய்மொழியாகக் கொண்டவர்களுக்கு, ஆங்கிலம் மற்றும் வேறொரு இந்திய மொழியை கற்பிக்க வேண்டும்; மற்ற மொழியை தாய்மொழியாகக் கொண்டவர்களுக்கு மூன்றாவது மொழியாக இந்தி அல்லது சமஸ்கிருதம் கற்றுத் தர வேண்டும்.
இதற்கு தமிழ்நாட்டில் எதிர்ப்பு கிளம்பியதால் மூன்றாவது மொழியாக விருப்ப மொழியைத் தேர்வு செய்து கொள்ளலாம் என்று திருத்தம் செய்யப்பட்டிருக்கிறது. அனைத்து உயர்கல்விக்கும் பொது நுழைவுத்தேர்வு; 6ஆம் வகுப்பு முதல் கைத்தொழில் கட்டாயம் கற்றுத்தரப்படும்; இளங்கலை 3-4 ஆண்டுகள் நடத்தப்படும்; முதுகலை 1-2 ஆண்டுகள் நடத்தப்படும்; இண்டகிரெட் இளங்கலை, முதுகலை இரண்டும் 5 ஆண்டுகள் அனுமதிக்கப்படும்; உயர் கல்வி நிலையங்களின் தன்னாட்சி உரிமம் ஒழிக்கப்படும்; உயர்கல்விக்கான அமைப்புகளை ஒழுங்குபடுத்த ஒரே வாரியம் அமைக்கப்படும்; பொறியியல் போன்ற உயர்படிப்புகளில் ஓரிரு வருடங்கள் விடுப்பு எடுத்துக் கொண்டு பின்னர் படிப்பை தொடரலாம்; எம்.பில்., படிப்புகள் நிறுத்தப்படும்.
இந்தப் புதிய கல்விக் கொள்கை, நமது கல்விமுறையை பின்னோக்கிப் புராண காலத்துக்குச் செலுத்தும் கொள்கை; மாநில அரசின் அதிகாரத்தைப் பறிக்கும் செயல்; கல்விக்காக கோச்சிங் சென்டர்களை நாடத் தூண்டும். மூன்று வயதிலேயே கல்வியைத் தொடங்கச் செய்வது பிள்ளைகளின் குழந்தைப் பருவத்தைப் பறிப்பதாகும்.
நாடு முழுவதும் உள்ள பள்ளிகளுக்கான பாடப்புத்தகங்களை உருவாக்கும் அதிகாரத்தை தேசிய கல்வி ஆணையத்திற்கு (NCERT) கொடுத்திருப்பதால், இது மாநிலங்களில் உள்ள ஆசிரியர்களை திறனற்றவர்களாக மாற்றும் வேலையாகவே காண முடியும். இப்படிப்பட்ட புராண, இதிகாச கட்டுக்கதைகளில் வரும் குருகுலக் கல்வி, ராஜாஜியின் குலக் கல்வித் திட்டம் ஆகியவற்றின் மறுபதிப்பான மத்திய அரசின் புதிய கல்விக் கொள்கை-2020க்குத்தான் மத்திய அமைச்சரவை ஒப்புதல் வழங்கியுள்ளது.
கரோனா ஊரடங்கால் வீட்டுக்குள்ளேயே முடங்கியிருக்கும் மக்கள் பெரிதாகத் தங்கள் எதிர்ப்பைக் காட்டவோ, போராடவோ முடியாது என்பதைப் பயன்படுத்தி, மக்கள் விரோதச் சட்டங்களை அவசர கதியில் மத்திய அரசு நிறைவேற்றி வருகிறது . இது, இறுதியில் மோசமான சாவை சந்தித்த உலகின் மிகக் கொடிய சர்வாதிகாரிகளான முசோலினி, ஹிட்லர் ஆகியோரின் நாஜிசம் மற்றும் ஃபாசிசத்தை விட பல மடங்கு கொடூரமானதாகும்.
இந்தப் புதிய கல்விக் கொள்கைக்கு முன்னும் மூன்று அவசரச் சட்டங்கள் மற்றும் வரைவுகளைக் கொண்டுவந்திருக்கிறது பிரதமர் மோடி தலைமையிலான அரசு. இப்போது நிதி சட்டம் 2020, புதிய மின்சார திருத்தச் சட்ட வரைவு, சூழலியல் தாக்க மதிப்பீட்டு வரைவு அறிவிக்கை 2020 என, இந்த வரிசையில் நான்காவதாக புதிய கல்விக் கொள்ளை என்ற பெயரில் பிற்படுத்தப்பட்ட, தாழ்த்தப்பட்ட, பழங்குடியின மக்களை கல்வியினின்றும் அப்புறப்படுத்தி, சமூக நீதியை புதைக்க மத்திய அரசு முடிவெடுத்துள்ளது.
கார்ப்பரேட் தொண்டு ஊழியத்திற்கு உதவும் கொத்தடிமைக் கல்விமுறைக்கு மத்திய அமைச்சரவை ஒப்புதல் அளித்ததை வன்மையாகக் கண்டிக்கிறேன். அதனை மத்திய அரசு திரும்பப்பெற வேண்டும்" என அதில் வலியுறுத்தியுள்ளார்.
