நவம்பர் 18, அன்று, இந்த ஆண்டின் நாடாளுமன்ற மேலவையான மாநிலங்களவையின் குளிர்கால கூட்டத்தொடர் நடத்தப்பட்டது. இந்த ஆண்டின் சிறப்பு என்னவென்றால், இந்திய குடியரசு உருவான 70 ஆண்டுகளில் , 1952 ஆம் ஆண்டு நடைபெற்ற மேல் சபையின் முதல் கூட்ட தொடருக்கு பிறகு, மாநிலங்களவையின் கூட்டத்தொடர் நடத்தப்படுவது 250 வது முறையாகும். உலகின் மொத்த மக்கள்தொகையில் 1/7 வது பகுதியை இந்தியா பகிர்ந்து கொள்கிறது, இந்த குடிமக்கள் மாநிலங்களவை எடுக்கும் முடிவுகளால் வழிநடத்தப்பட்டு நிர்வகிக்கப்படுகிறார்கள். நாட்டின் வாழ்வின் சீரான செயல்பாட்டிற்கான பல்வேறு சட்ட வழிகாட்டுதல்களை வடிவமைப்பதில் இந்த சபை முக்கிய பங்கு வகிக்கிறது.
ராஜ்யசபாவில் எடுக்கப்பட்ட எந்தவொரு முடிவும் ஒட்டுமொத்த தேசத்தின் சமூக, பொருளாதார நிலையை வடிவமைக்கப் போகிறது என்ற காரணியின் காரணமாக, அரசியலமைப்பின் வடிவமைப்பாளர்கள் , அதன் செயல்முறைகளில் , இரு சபை களின் செயல்பாடுகளை மிகத் தெளிவாகக் குறிப்பிட்டுள்ளனர் - அதாவது கீழ் மற்றும் மேல்சபை , அதாவது ., லோக்சபா மற்றும் ராஜ்யசபா.
லோக்சபாவின் உறுப்பினர்கள் ஒவ்வொரு 5 வருடங்களுக்கும் குடிமக்களால் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டாலும், பதவிக்காலம் முடிவதற்கு முன்பே கலைக்கப்பட வாய்ப்புள்ளது என்றாலும், தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட / பரிந்துரைக்கப்பட்ட மாநிலங்களவை உறுப்பினர்கள், அவர்களின் நியமனத்தின் முழு பதவிக்காலத்திற்கும் எந்த இடையூறும் இல்லாமல், அவர்கள் சேர்ந்த மாநிலத்தை தொடர்ந்து பிரதிநிதித்துவப்படுத்துகிறார்கள். உலகின் மிகப் பெரிய ஜனநாயக நாடுகளில் ஒன்றான நம் நாட்டில் அரசியலமைப்பு வடிவமைக்கப்பட்டபோது டாக்டர் பி.ஆர்.அம்பேத்கர் போன்ற பெரிய தொலைநோக்கு பார்வையாளர்கள் கற்பனை செய்திருப்பது இதுதான்.
1952ம் ஆண்டு மே மாதம், மாநிலங்களவையின் முதல் கூட்ட தொடரின்போது, அப்போதைய இந்தியாவின் ஜனாதிபதி டாக்டர் சர்வபள்ளி ராதா கிருஷ்ணன், “பாராளுமன்றம் மசோதாக்கள் மற்றும் சட்டங்கள் நிறைவேற்றுவதற்கான இடம் மட்டுமல்ல, இது நாட்டின் அனைத்து தலைவர்களும் பிரதிநிதிகளும் விவாதித்து ஒரு இணக்கமான சூழ்நிலைக்கு வருவதற்கான பொதுவான களமாகும் ”என்று அவர் சொன்னது ராஜ்யசபாவின் வரலாற்றில் ஒரு மைல் கல் . இந்திய குடிமக்கள் மத்தியில் அமைதியான மற்றும் இணக்கமான சகவாழ்வு நிலவுவதற்கு, மாநிலங்களவை உறுப்பினர்கள் அனைவரும் ஆளும் கட்சியோ அல்லது எதிர்க்கட்சியாக இருந்தாலும், கைகோர்த்து செயல்பட வேண்டும், என்று அவர் மேலும் குறிப்பிட்டார்.
நாடாளுமன்றத்தை உருவாக்குவதில் மேல் மற்றும் கீழ் சபைகள் முக்கிய பங்கு வகிக்கின்றன. இருப்பினும், மாநிலங்களவை 1954 ஆம் ஆண்டில் பெயரிடல் குறித்து விமர்சனங்களையும், மோசமான கருத்துக்களையும் எதிர்கொண்டது, அடுத்து வந்த 1971, 1972,1973, 1975 மற்றும் 1981 ஆம் ஆண்டுகளிலும் , இந்த பெயரின் ஆட்சேபனை முன்மொழியப்பட்டது, ஆனால் ஒவ்வொரு சந்தர்ப்பத்திலும் லோக்சபாவால் அது ஒத்திவைக்கப்பட்டது.
சில நேரங்களில் ராஜ்யசபாவும் லோக்சபாவும் கருத்து வேறுபாட்டைக் கொண்டிருந்தாலும், இரு சபைகளும் நல்லிணக்கத்தைக் காத்து, தேசிய வளர்ச்சியை தங்கள் தோள்களில் சுமந்து செல்வதற்காக ஒன்றிணைந்து , தேசத்தில் ஜனநாயகத்துக்கு இருக்கும் மதிப்பை நிலைநிறுத்துகின்றன. லோக்சபாவில் ஒருமுறை நிறைவேற்றப்பட்ட மசோதா / சட்டம் குறித்த எந்தவொரு முடிவும் , விகிதாசார பிரதிநிதித்துவத்துடன் வரும் மாநிலசபா உறுப்பினர்களிடையே இணக்கமாக விவாதிக்கப்பட வேண்டிய நேரம் மற்றும் சூழ்நிலை இதுவாகும், இதனால் நாடு ஒரு பொதுவான முடிவை அடைய வேண்டும்.
இந்தியாவின் முன்னாள் பிரதமர் பண்டிட். ஜவஹர்லால் நேரு ஒருமுறை, பாராளுமன்றத்தின் கவுரவமும் மரியாதையும் உறுதிப்படுத்தப்படாவிட்டால், அதன் இறுதி முடிவு மிக உயர்ந்த ஜனநாயகத்தின் வீழ்ச்சியாக இருக்கும் என்று கருதினார். இருப்பினும், இப்போது சபைகள் நடத்தப்படும் விதத்தை பார்க்கும் போது, சபைக்கென அமைக்கப்பட்ட அனைத்து கொள்கைகளும் முற்றிலும் புறக்கணிக்கப்பட்டு காற்றில் விடப்படுகின்றன என்பது மிகவும் தெளிவாகிறது !! மேற்சொன்ன அறிக்கையை பிரதிபலிக்கும் நிகழ்வுகள் இருந்தன, எப்போது என்றால் ஒரு கூட்டத்தொடரின் விவாதத்தின்போது , ,உறுப்பினர்களால் உருவாக்கப்பட்ட முரட்டுத்தனத்தை கட்டுப்படுத்த முடியாமல் தனது தோல்வியால் அப்போதைய சபாநாயகர் சங்கர் தயாள் சர்மா,கண்களில் கண்ணீருடன் காணப்பட்டார் .
இந்தியாவின் முதல் குடிமகனாக இருந்து பதவி விலகிய பிரணாப் முகர்ஜி, தான் 1969 ஆம் ஆண்டு முதல், நாடாளுமன்றத்தில் காலடி எடுத்து வைத்ததிலிருந்து, அவரது ஞானத்திற்காக பாராட்டப்படும் பி.வி. நரசிம்மராவ் போன்ற ஒவ்வொரு நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்களிடமிருந்தும் நிறைய கற்றுக்கொண்ட அதிர்ஷ்டசாலி என்று கடந்த ஆண்டு கூறியுள்ளார். , அடல் பிஹாரி ஜி அவரது சொற்பொழிவு திறமைக்காக, மதுலிமாயே மற்றும் டாக்டர் நாத்பாய் அவர்களின் ஆளுமைப் பண்புகளுக்காக, பீலு மோடி மற்றும் இந்திரஜித் குப்தா ஆகியோரின் நகைச்சுவையான பண்புகளை, மற்றும் அவரது பதில்களில் குறிப்பிட்டதை இங்கு குறிப்பிட வேண்டும். இத்தகைய பெரிய மற்றும் மதிப்பிற்குரிய ஆளுமை உள்ளவர்களை பார்த்த பாராளுமன்றம் இன்று பல விமர்சனங்களையும், இந்த நாட்களில் நடக்கும் தகுதியற்ற விவாதங்களுக்கு நன்றி கூறுதலையும் எதிர்கொள்கிறது.
பெரும்பாலான விவாதங்கள் அரசியல் நோக்கங்களுடன் நடத்தப்படுகின்றன, இது எப்போதும் நடத்தப்படும் நோக்கத்திற்கு நேர்மறையான முடிவை தராது. விவாதம், ஒழுக்கமான மற்றும் முடிவைக் குறிக்கும்( Debate, Decent and Decision)3-டி சூத்திரத்தில் இயங்கும் வகையில் பாராளுமன்றம் வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளது. இப்போது , ஒரு 4 வது டி(disruption ) கூட தன்னை இணைத்துக் கொண்டது, இதன் விளைவாக சபையின் நடவடிக்கைகள் தடைபட்டன. இது இந்த நாட்களில் இரு சபைகளின் நடத்தையில் மிகப்பெரிய ஏற்றத்தாழ்வை உருவாக்கி வருகிறது.
சமீபத்தில் 35 நாட்கள் நடத்தப்பட்ட மேல்சபை கூட்டத்தொடரின் போது 32 மசோதாக்கள் நிறைவேற்றப்பட்டுள்ளன. கடந்த ஆகஸ்டில் வெங்கய்ய நாயுடுவின் கூற்றுப்படி, இது கடந்த 17 ஆண்டுகளில் சபையின் 52 கூட்டத்தொடர்களில் சபையின் சிறந்த செயல்திறன் ஆகும். ராஜ்யசபாவின் தலைவர் கே.ஆர்.நாராயணன் கூறிய அறிக்கையை இங்கு குறிப்பிட வேண்டும், இது ராஜ்யசபா குடிமக்களின் மிக உயர்ந்த ஒழுங்கின் பிரதிநிதித்துவமாக நடக்கிறது என்றும் ஒரு வகையான சுய ஒழுக்கம் என்பது முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது என்றும் அது உறுப்பினர்களிடையே போதிக்கப்பட்டு , தவறாமல் பின்பற்றப்படுகிறது என்று கூறுகிறது .
இந்திய அரசியலமைப்பின் 75 (3) வது பிரிவின்படி, லோக்சபாவுக்கு மட்டுமே அரசாங்கம் பொறுப்பேற்று பதிலளிக்க வேண்டும், ராஜ்யசபா நடவடிக்கைகளுக்கு அல்ல. மாநிலங்களவைக்கு அரசாங்கம் பொறுப்பேற்க வேண்டிய நிலையில் இருந்தாலும்,அதன் நடவடிக்கைகள் அரசாங்கத்தின் செயலை பாதிக்காது. ராஜ்யசபாவில் பெரும்பான்மை இல்லாத சந்தர்ப்பங்களில், ஆளும் கட்சியைப் பொறுத்தவரை, இரு சபைகளுக்கும் இடையில் ஒரு அரசியலமைப்புச் சட்ட முட்டுகட்டை உள்ளது. இது சில நேரங்களில் இரு சபைகளிலும் கருத்து வேறுபாட்டிற்கு வழிவகுக்கும். இதுபோன்ற சமயங்களில், அந்த சபையில் அறிமுகப்படுத்தப்பட்ட எந்தவொரு மசோதாவிலும் எந்த நடவடிக்கையும் எடுக்கப்பட வேண்டியதில்லை, அதனால் சபையில் இடையூறு ஏற்படுகிறது, இது தேசத்தின் பார்வையில் எதிர்மறையான தோற்றத்துக்கு வழிவகுக்கிறது.
எந்தவொரு கட்சியும் பொதுமக்களிடையே மரியாதை மற்றும் நம்பிக்கையினை பெறுவதற்கு, அதன் உறுப்பினர்கள் எல்லா நேரங்களிலும் பாராளுமன்றத்திற்கு உள்ளேயும் வெளியேயும் நல்லொழுக்கத்தை பராமரிக்க வேண்டியது அவசியம். கட்சி முடிந்தவரை கடுமையான முறையில் அதைக் கவனித்துக் கொள்ள வேண்டும். இது பல சந்தர்ப்பங்களில் துணை ஜனாதிபதியால் மீண்டும் மீண்டும் வலியுறுத்தப்பட்டது. சபையின் உறுப்பினர்கள் பின்பற்ற வேண்டிய நடத்தை விதிமுறை ராஜ்யசபாவால் முன்வைக்கப்படுகிறது. லோக்சபாவில் நடைபெறும் நம்பிக்கையான செயல்களால் அரசாங்கம் அளவிடப்படுகிறது என்றாலும், இந்திரா, தேவேகவுடா, குஜ்ரால் மற்றும் மன்மோகன் சிங் போன்ற பல தலைவர்கள் ராஜ்யசபாவிலிருந்து தேர்வு செய்யப்பட்டு, தேசத்தை பிரதமர்களாக வழிநடத்தினார்கள் .
2005ஆம் ஆண்டில் சபையின் ஒரு சில உறுப்பினர்கள் ஊழல் குற்றச்சாட்டுக்கு ஆளான ஒரு காலம் இருந்தது, இதனால் இங்கு கேள்விகள் எழுப்பப்பட்டு , சபையின் நடவடிக்கைகள் சீர்குலைந்து, அதன் மூலம் முன்மொழியப்பட்ட மசோதா / சட்டம் ஆபத்தில் இருந்தது . எவ்வாறாயினும், இரு சபைகளும் அப்போது மிகவும் இணக்கமாக செயல்பட்டன, அத்தகைய உறுப்பினர்கள் வெற்றிகரமாக சபை நடவடிக்கைகளில் இருந்து இடைநீக்கம் செய்யப்பட்டுள்ளனர். மேலும், இதுபோன்ற சந்தர்ப்பங்களில், பிரிட்டன் போன்ற நாடுகளில் பின்பற்றுவது போல் மாற்றியமைக்க வேண்டியது அவசியம், இதன் மூலம் நமது அமைப்பை வலுப்படுத்தலாம் .
கட்சிகள் மேல் சபைக்கு உறுப்பினர்களை தேசிய அபிவிருத்திக்கு முன்மொழிவதோடு, சபையில் அமைதி மற்றும் நல்லிணக்கத்தின் ஜோதியைத் தாங்கியவர்களாக செயல்பட முடிகின்ற பிரதிநிதிகளை மட்டுமே பரிந்துரைப்பது முக்கியம்,. மேலும், தனிநபர்கள் தங்கள் சுய ஒழுக்கத்தின் அடிப்படையில் செயல்படுவதும், அதன் மூலம் ராஜ்யசபா பதவி வழங்கப்படுவதற்கு மிகவும் தகுதியானவர் என்ற மரியாதையை நிலைநிறுத்துவதும் முக்கியம் !!
பிரதமர் மோடி சபையின் 250ஆவது கூட்டத்தில் கலந்து கொண்டபோது -
"மாநிலங்களவை நித்தியமானது !, இங்கு உள்ளே வருவதும் வெளியே போவதும் எப்போதும் எம்பிக்கள் தான்" என்றார் ".
