ਪੰਜਾਬੀ ਵਿਆਖਿਆ : ਬਿਹਾਗੜਾ ਮਹਲਾ ੫॥ ਹੇ ਮੇਰੇ ਮਨ, ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਚੰਚਲ ਮਨ ਸੁੰਦਰ ਤਾਲਾਬ ਹੈ, ਉਸ ਵਿੱਚ ਤੂੰ ਸਦਾ ਟਿਕਿਆ ਕਰੇ। ਹੇ ਮਨ, ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤਿ-ਸਾਲਾਹਿ ਦੇ ਤਾਲਾਬ ਵਿੱਚ ਇਸ਼ਨਾਨ ਕਰਿਆ ਕਰ, ਤੇਰੇ ਸਾਰੇ ਪਾਪਾਂ ਦਾ ਨਾਸ਼ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ। ਹੇ ਮਨ, ਸਦਾ ਵਰਿ ਸਭ ਵਿੱਚ, ਇਸ਼ਨਾਨ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ ਕਰ। ਜਿਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਇਹ ਇਸ਼ਨਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਮਿੱਤਰ ਪੇਂਡੂ ਉਸ ਦੇ ਸਾਰੇ ਦੁੱਖ ਖ਼ਤਮ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਦਾ ਮੋਹ ਦਾ ਹਨ੍ਹੇਰਾ ਦੂਰ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਜਨਮ ਮਰਨ ਦਾ ਗੇੜ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਉਲਝਣਾ ਪੈਂਦਾ। ਮਿੱਤਰ ਪ੍ਰਭੂ ਉਸ ਦੀਆਂ ਆਤਮਿਕ ਮੌਤ ਲਿਆਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਫਾਹੀਆਂ ਨੂੰ ਕੱਟ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਹੇ ਮਨ, ਸਾਧ ਸੰਗਤਿ ਵਿੱਚ ਮਿਲ, ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਨਾਮ ਰੰਗ ਵਿੱਚ ਜੁੜਿਆ ਕਰ, ਸਾਧ ਸੰਗਤਿ ਵਿੱਚ ਹੀ ਤੇਰੀ ਹਰੇਕ ਆਸ ਪੂਰੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਨਾਨਕ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਹੇ ਹਰਿ, ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰ, ਤੇਰੇ ਸੋਹਣੇ ਰੋਮਨ ਧਰਨਾ ਵਿੱਚ ਮੇਰਾ ਮਨ ਸਦਾ ਟਿਕਿਆ ਰਹੇ।੧। ਸਾਧ ਸੰਗਤਿ ਵਿੱਚ ਸਦਾ ਆਤਮਿਕ ਆਨੰਦਅ ਤੇ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਦੀ ਮੰਨੋ ਇਕ-ਰਸ ਵਿਚੋਂ ਚਲੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਸਾਧ ਸੰਗਤਿ ਵਿੱਚ ਸੰਤ ਜਨਾ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ-ਸਾਲਾਹਿ ਦੇ ਭੀੜ ਜਾਂਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਸੰਤ ਜਨ ਸਿਫਤਿ-ਸਾਲਾਹਿ ਦੇ ਗੀਤ ਗਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਖਸਮ ਰੂਪੀ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਪਿਆਰੇ ਲੱਗਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸੁਰਤਿ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਪ੍ਰੇਮ-ਰਸ ਦੇ ਰੰਗ ਵਿੱਚ ਭਿੱਜੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਇਸ ਮਨੁੱਖਾਂ ਜਨਮ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਨਾਮ ਦੀ ਪੱਟੀ ਪੱਟਦੇ ਹਨ।
ਆਪਣੇ ਅੰਦਰੋਂ ਆਪਾ ਭਾਵ ਮਿਟਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਚਿਰਾਂ ਤੋਂ ਵਿਛੜੇ ਹੋਏ ਮੁਝ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਮਿਲ ਪੈਂਦੇ ਹਨ। ਅਪਹੁੰਚ ਅਤੇ ਬੇਅੰਤ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਉੱਤੇ ਦਇਆ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਬਾਂਝ ਖੜ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬਣਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਨਾਨਕ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਸੰਤ ਜਨ ਸਦਾ ਲਈ ਪਵਿੱਤਰ ਜੀਵਨ ਵਾਲੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਸਿਫਤਿ ਸਾਲਾਹ ਦੀ ਬਾਣੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਮਿੱਠੀ ਮਿੱਠੀ ਹੋ ਬਣਾਈ ਚੱਖਦੀ ਹੈ।੨।
ਹੇ ਭਾਗਾਂ ਵਾਲਿਆਂ, ਆਤਮਿਕ ਜੀਵਨ ਦੇਣ ਵਾਲੀ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਸਿਫਤਿ-ਸਾਲਾਹਿ ਦੀ ਬਾਣੀ ਸਦਾ ਸੁਣਿਆ ਕਰ। ਇਹ ਬਾਣੀ ਊਂਸ ਉਸ ਵਡਭਾਗੀ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਵਿੱਚ ਸੱਜਦੀ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮੇਲੇ ਉੱਤੇ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਬਖ਼ਬਰ ਨਾਲ ਇਸ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਦਾ ਲੇਖ ਲਿਖਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਉੱਤੇ ਪ੍ਰਭੂ ਆਪ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਬੱਚੇ ਅਯੁੱਧ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤ ਸਾਲਾਹਿ ਨਾਲ ਸਾਂਝ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਜਿਹੜਾ ਮਨੁੱਖ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤਿ ਸਾਲਾਹਿ ਨਾਲ ਸਾਂਝ ਪਾਉਂਦਾ ਹੋ, ਉਹ ਅਟਲ ਆਤਮਿਕ ਜੀਵਨ ਵਾਲਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਮੁੜ ਗਏ ਆਤਮਿਕ ਮੌਤ ਨਹੀਂ ਸਹੇੜਦਾ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰੋਂ ਸਾਰੇ ਦੁੱਖ ਕਲੇਸ਼ ਝਗੜੇ ਦੂਰ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਮਨੁੱਖ ਉਸ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਸ਼ਰਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਹੜਾ ਕਦੇ ਛੱਡ ਕੇ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ। ਉਸ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਮਨ, ਹਿਰਦੇ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਪ੍ਰੀਤ ਪਿਆਰੀ ਲੱਗਣ ਲੱਗ ਪੈਂਦੀ ਹੈ।
ਨਾਨਕ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਭਾਈ, ਆਤਮਿਕ ਜੀਵਨ ਦੇਣ ਵਾਲੀ ਸਿਫਤਿ ਸਾਲਾਹ ਦੀ ਪਵਿੱਤਰ ਬਾਣੀ ਸਦਾ ਬਣੀ ਰਹਿਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ॥੩॥ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਭਾਗੀ ਦੀ ਧਰਤਰ ਨਾਲ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਮਨ ਤੇ ਵਿਰਸਾ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਯਥਾ ਵਿਚ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਸਤ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਦੀ ਬਾਬਤ ਕੁਝ ਦੱਸਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ, ਬੱਸ, ਇਹ ਹੀ ਕਿਹਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜਿਸ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਤੋਂ ਉਹ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਵਿੱਚ ਮਿਲਾ ਲਿਆ। ਭਾਣੇ ਪੇਟੇ ਵਾਂਗ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਜੋਤਿ ਵਿੱਚ ਮਿਲ ਕੇ, ਉਹ ਇਉਂ ਹੋ ਗਿਆ। ਜਿਵੇਂ, ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ ਪਾਣੀ ਮਿਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਫਿਰ ਉਸ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ, ਧਰਤੀ ਵਿੱਚ, ਆਕਾਸ਼ ਵਿੱਚ, ਇਕ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਹੀ ਮੌਜੂਦ ਦਿੱਸਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨਹੀਂ ਦਿੱਸਦਾ। ਉਸ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ, ਆਧ ਛੇ ਹਰੇਕ ਚੀਨੇ ਵਿੱਚ, ਸਾਰੇ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਵਿਆਪਕ ਜਾਪਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਆਤਮਿਕ ਅਵਸਥਾ ਦਾ ਮੁੱਲ ਬਿਆਨ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ। ਨਾਨਕ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜਿਸ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਨੇ ਉਸ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਆਤਮਿਕ ਅਵਸਥਾ ਦੀ ਇਹ ਖੇਡ ਬਣਾ ਦਿੱਤੀ ਉਹ ਆਪ ਹੀ ਉਸ ਨੂੰ ਸਮਝਦਾ ਹੈ॥੪॥੨॥੪॥
ਇਹ ਵੀ ਪੜ੍ਹੋ: DAILY HOROSCOPE : ਅੱਜ ਦੇ ਰਾਸ਼ੀਫਲ ਵਿੱਚ ਜਾਣੋ ਕਿਵੇਂ ਦਾ ਰਹੇਗਾ ਤੁਹਾਡਾ ਰਵੱਈਆ, ਕੀ ਆਸਾਵਾਦੀ ਹੈ ਤੁਹਾਡਾ ਦਿਨ
