हैदराबाद : निखतचे वडील मोहम्मद जमील ( Nikhat father Mohammad Jameel ) यांना फुटबॉल आणि क्रिकेटचे शौकीन होते. आपल्या चार मुलींपैकी एक तरी खेळात सहभागी व्हावी, अशी त्यांची इच्छा होती. निखतला अ‍ॅथलेटिक्सचे प्रशिक्षण देण्यात आले. स्प्रिंट स्पर्धेत किशोरी निखत राज्य विजेती ठरली. त्यानंतर नातेवाईकाच्या सांगण्यावरून अ‍ॅथलेटिक्स सोडून निकत बॉक्सिंग रिंगकडे वळली. वयाच्या 14 व्या वर्षी निखत वर्ल्ड युथ बॉक्सिंग चॅम्पियन बनली.
खेळाची आवड असलेल्या जमीलला कल्पना आली की निखत आता थांबणार नाही. परंतु खांद्याच्या दुखापतीमुळे 2017 मध्ये पूर्ण वर्ष खेळू शकली नाही. पण निखतने कधीच हार मानली नाही. पाच वर्षांनंतर, वेदना आणि निराशेचे ते क्षण आता फक्त गेलेला काळ आहेत आणि आठवणींमध्ये राहतात. थायलंडच्या जितपॉन्ग जुटामासचा पराभव करून निखत झरीन फ्लायवेट (52 किलो) वर्ल्ड चॅम्पियन बनली. एक भावनिक जमील म्हणतात की, जागतिक स्पर्धेत सुवर्ण जिंकणे ही अशी गोष्ट आहे जी मुस्लीम मुलींना तसेच देशातील प्रत्येक मुलीला आयुष्यात मोठे यश मिळवण्यासाठी प्रेरित करेल. लहान मूल मग तो मुलगा असो वा मुलगी, त्याला स्वतःचा मार्ग स्वतःच बनवावा लागतो, निखतने स्वतःचा मार्ग बनवला आहे.
काका समसामुद्दीन यांची मुले एतेशामुद्दीन आणि इतिशामुद्दीन यांचे बॉक्सर असल्याने, किशोरवयीन निखतला तिच्या कुटुंबाच्या बाहेर प्रेरणा शोधण्याची गरज नव्हती. तथापि, खेळासाठी मुलींनी शॉर्ट्स आणि ट्रेनिंग शर्ट घालणे आवश्यक आहे, जे जमील कुटुंबासाठी स्विकारणे सोपे नव्हते. 2011 मध्ये, जेव्हा निखतने तुर्कीच्या उल्कू डेमिरचा पराभव केला तेव्हा ती तुर्कीमध्ये जागतिक युवा चॅम्पियन बनली. मग वडिलांनी मुलीच्या अभ्यासासाठी आणि खेळासाठी निजामाबाद सोडण्याचा निर्णय घेतला. सौदी अरेबियात १५ वर्षे सेल्स मॅन म्हणून काम केले. जमीलने सांगितले की, जेव्हा निखतने बॉक्सर बनण्याची इच्छा सांगितली, तेव्हा आमच्या मनात कोणताही संकोच नव्हता. पण कधी कधी, नातेवाईक किंवा मित्र आम्हाला सांगतात की मुलीने असा खेळ खेळू नये. ज्यामध्ये तिला शॉर्ट्स घालावी लागते. पण निखतला वाटेल ते करु द्यायचं हे आम्ही ठरवलं होतं. आपण फक्त तिला साथ दिली द्यायची आहे. निखतच्या दोन मोठ्या बहिणी डॉक्टर आहेत. तिची धाकटी बहीण बॅडमिंटन खेळते. आता लोकांनाही निखतचा अभिमान वाटेल.
2016 मध्ये, निखतने हरिद्वारमध्ये तिच्या पहिल्या वरिष्ठ राष्ट्रीय विजेतेपदासह आपला दम दाखवला. जिथे तिने मनीषाचा फ्लायवेट प्रकारात अंतिम फेरीत पराभव केला. 2012 लंडन ऑलिम्पिकची कांस्यपदक विजेती मेरी कोमही याच प्रकारात भाग घेत होती. वरिष्ठ पातळीवर निखतसाठी रस्ता सोपा नव्हता. 2017 मध्ये खांद्याच्या दुखापतीमुळे जवळपास संपूर्ण वर्ष वाया गेले होती. ती राष्ट्रीय शिबिरातून बाहेर राहिली. पण ही दुखापत या युवा खेळाडूला कधी पर्यंत थांबवणार होती? निखतने 2017 मध्येच बेलग्रेड इंटरनॅशनलमध्ये विजेतेपद पटकावले, 2018 मध्ये सीनियर नॅशनलमध्ये कांस्यपदक पटकावले. 2019 आशियाई चॅम्पियनशिप आणि थायलंड ओपनमधील पदकं हे तरुणांना वरिष्ठ पातळीवर जाण्याचे संकेत असतील, परंतु मेरी कोमने वजन गटात आपले वर्चस्व दाखविल्याने झरीनसाठी हा टप्पा सोपा नव्हता. तिला 2018 च्या CWG आणि आशियाई खेळांसाठी भारतीय संघात ब्रेक मिळाला नाही. परंतु तिचे वडील जमील यांच्याकडून तिला प्रेरणा मिळाली.
