ಬೆಂಗಳೂರು: ಸಾಂಕ್ರಾಮಿಕ ರೋಗ ಕೊರೊನಾ ವೈರಸ್ ವಿರುದ್ಧ ಇಡೀ ಪ್ರಪಂಚವೇ ಹೋರಾಡುತ್ತಿದೆ. ಜನಜೀವನ ಅಸ್ತವ್ಯಸ್ತವಾಗಿರುವುದು ಗೊತ್ತೇ ಇದೆ. ಎಲ್ಲಾ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳ ಮೇಲೆ ಗಂಭೀರ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರಿದೆ. ಶಿಕ್ಷಣ ಚಟುವಟಿಕೆ ಪ್ರಾರಂಭಕ್ಕೆ ಇನ್ನೂ ಸಾಧ್ಯವಾಗದ ಕಾರಣ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಆನ್ಲೈನ್ನಲ್ಲೇ ವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾಸ ನೀಡಲಾಗ್ತಿದೆ. ಆದರೆ, ಗ್ರಾಮೀಣ ಭಾಗದ ಮಕ್ಕಳು ಮೊಬೈಲ್, ಟಿವಿಗಳು ಇಲ್ಲದೆ ನಾನಾ ತೊಂದರೆ ಅನುಭವಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
ಕೊರೊನಾ ಪ್ರೇರಿತ ಲಾಕ್ಡೌನ್ ಮಾಡಿದ್ದರೂ ವೈರಸ್ ಮಾತ್ರ ನಿಯಂತ್ರಣಕ್ಕೆ ಬಂದಿಲ್ಲ. ಇತ್ತ ಅನ್ಲಾಕ್ 4.0 ಜಾರಿಯಾಗಿದ್ದರೂ ಮಕ್ಕಳ ಸುರಕ್ಷತೆ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಶಾಲಾ-ಕಾಲೇಜು ಪ್ರಾರಂಭಕ್ಕೆ ತಡೆ ಹಿಡಿಯಲಾಗಿದೆ. ಹೀಗಾಗಿ, ಶಾಲಾ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ಆನ್ಲೈನ್ ಮೂಲಕವೇ ಶಿಕ್ಷಣ ಇಲಾಖೆ ಶಿಕ್ಷಣ ನೀಡುತ್ತಿದೆ. ಮಾರ್ಚ್ ಅಂತ್ಯದಲ್ಲಿ ಮುಚ್ಚಿದ ಶಾಲಾ-ಕಾಲೇಜುಗಳ ಬಾಗಿಲನ್ನು ಈವರೆಗೂ ತೆರೆದಿಲ್ಲ.
ಇನ್ನೇನು ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ನಲ್ಲಿ ಶಾಲೆ ತೆರೆಯಬೇಕು ಎನ್ನುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ದಿಢೀರ್ ಸೋಂಕಿತರ ಸಂಖ್ಯೆ ಏರಿತ್ತು. ಹೀಗಾಗಿ, ಮಕ್ಕಳ ವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾಸಕ್ಕೆ ತೊಡಕು ಉಂಟಾಗಬಾರದೆಂಬ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಖಾಸಗಿ ಶಾಲೆಗಳು ಆನ್ಲೈನ್ ಬೋಧನೆಗೆ ಮುಂದಾದವು. ಸರ್ಕಾರಿ ಶಾಲೆಗಳ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ದೂರದರ್ಶನದಲ್ಲಿ ಪಾಠ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ. ಇದೆಲ್ಲದರ ನಡುವೆ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಸ್ಮಾರ್ಟ್ಫೋನ್, ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಟಿವಿ ಇಲ್ಲದ ವಲಸೆ ಕಾರ್ಮಿಕರ ಮಕ್ಕಳ ಭವಿಷ್ಯ ಅತಂತ್ರವಾಗಿದೆ.
ಬಡವರು ಮೊಬೈಲ್ ಖರೀದಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲದ ಕಾರಣ ಗ್ರಾಮೀಣ ಮಕ್ಕಳು ತರಗತಿಗಳಿಂದ ದೂರವಿದ್ದರೆ, ಇನ್ನೂ ಕೆಲವರಿಗೆ ನೆಟ್ವರ್ಕ್ ಸಮಸ್ಯೆ. ಕೆಲವರ ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ ಟಿವಿಗಳೇ ಇಲ್ಲ. ಹೀಗಾಗಿ, ನಗರ ಮತ್ತು ಗ್ರಾಮೀಣ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವ ವಲಸೆ ಕಾರ್ಮಿಕರ ಮಕ್ಕಳು ಈ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಿಂದ ವಂಚಿತರಾಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
ಅದನ್ನು ಅರಿತ ಸರ್ಕಾರ ಎಲ್ಲಾ ವರ್ಗದ ಮಕ್ಕಳಿಗೂ ಶಿಕ್ಷಣ ಸಿಗಲಿ ಎಂದು ವಿದ್ಯಾಗಮ ಯೋಜನೆ ಜಾರಿ ಮಾಡಿತು. ಶಿಕ್ಷಕರು ಮನೆಮನೆಗೂ ಹೋಗಿ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಒಂದೆಡೆ ಸೇರಿಸಿ ವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾಸ ನೀಡುವುದು ಯೋಜನೆಯ ಉದ್ದೇಶ. ಆದರೆ, ಬಡ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಆ ಯೋಜನೆಯೂ ಸಿಗದಂತಾಗಿದೆ. ಇತ್ತ ಕೆಲ ಶಿಕ್ಷಕರು ಕೊಳಗೇರಿ ಪ್ರದೇಶದ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸುವಲ್ಲಿ ನಿರ್ಲಕ್ಷ್ಯವಹಿಸಿದ್ರೆ, ಇನ್ನು ಕೆಲ ಶಿಕ್ಷಕರು ಆ ಕಡೆ ಮುಖ ಮಾಡಿಯೇ ಇಲ್ಲ. ಸರಿಯಾದ ರೀತಿ ಪಠ್ಯಪುಸ್ತಕಗಳು ತಲುಪಿಲ್ಲ.
ಸದ್ಯದ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಶಾಲೆ ಆರಂಭ ಅನುಮಾನವಾಗಿದೆ. ಈ ನಡುವೆ ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಉಲ್ಟಾಪಲ್ಟಾ ಆಗಿದೆ. ಕೋವಿಡ್ ಕೇಸ್ ಪ್ರತಿನಿತ್ಯ ಏರಿಕೆ ಆಗುತ್ತಿವೆ. ಸರ್ಕಾರ ಈ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಶಾಲೆ ಆರಂಭ ಮಾಡಬೇಕೇ ಬೇಡ್ವೇ ಅನ್ನೋ ಗೊಂದಲದಲ್ಲಿದೆ.
