దేశంలోని వివిధ ప్రైవేటు సంస్థలు వెంటిలేటర్లు, మాస్కులను ఉత్పత్తి చేసేందుకు ముందుకు వస్తున్నాయి. రూర్కీలోని ఐఐటీ సంస్థ అతి తక్కువ ఖర్చుతో పోర్టబుల్‌ వెంటిలేటర్ల నమూనా తయారు చేసింది. భారతీయ రైల్వే శాఖ కరోనా అనుమానితుల చికిత్స కోసం 20వేల కోచ్‌లను సిద్ధం చేస్తోంది. కేరళకు చెందిన ఓ సంస్థ రైల్వే కోచ్‌లను సంచార వైద్యశాలలుగా మార్చి దేశవ్యాప్తంగా ఉన్న సుమారు 7,300 రైల్వే స్టేషన్లలో ప్రజలకు వాటిని అందుబాటులో ఉండేలా చేస్తామని కేంద్రానికి ఓ ప్రణాళిక సమర్పించింది. దేశవ్యాప్తంగా జన సంచారాన్ని గుర్తించి నియంత్రించేందుకు, మందుల సరఫరాకు డ్రోన్‌ పరికరాలతో సేవలు అందించేందుకు అనేక సంస్థలు ముందుకు వచ్చాయి. మరోవంక దేశంలోని ప్రముఖ కార్పొరెట్‌ సంస్థలు భూరి విరాళాలు ప్రకటించాయి. ఈ పరిణామాలనుంచి పాఠాలు నేర్చుకోవాల్సిన అవసరం ఉంది.
వైద్యానికే అధికం
దేశ ప్రజలు ఏటా చేస్తున్న ఆరోగ్య వ్యయంలో రోగ నిరోధక చికిత్సకోసం 9.6 శాతం వెచ్చిస్తుండగా- దాదాపు 90.4శాతం (రూ.3.6 లక్షల కోట్లు) రోగ చికిత్సకోసం ఖర్చు చేస్తున్నారు. తప్పనిసరి వైద్య ఖర్చులు తడిసిమోపెడవుతున్నందువల్ల దేశ ప్రజలు క్రమంగా దారిద్య్ర రేఖ దిగువకు జారిపోతున్నారు. ప్రభుత్వ ఆరోగ్య బడ్జెట్లో కేవలం 30శాతం మాత్రమే ప్రాథమిక చికిత్సకోసం వినియోగిస్తున్నారు. 135 కోట్ల జనాభాలో 27శాతానికే ఆరోగ్య బీమా సౌకర్యం ఉంది.
ప్రపంచ ఆరోగ్య సంస్థ లెక్కల ప్రకారం భారత్‌లో 46.9 కోట్ల మందికి అత్యవసర మందులు అందుబాటులో లేవు. ఆరోగ్యం కోసం దేశంలోని దిగువ మధ్య తరగతి కుటుంబాలు పెట్టే ఖర్చులో దాదాపు 70శాతం మందులకోసమే వ్యయమవుతోంది. ఇన్ని సమస్యల నడుమ భారత ఆరోగ్య రంగం ఏటా సగటున 16-17 శాతం వృద్ధి చెందుతూ 2022 నాటికి రూ.8.6 లక్షల కోట్ల స్థాయికి చేరుతుందని నిపుణుల అంచనా. దేశంలోని వైద్య రంగం 2000-2019 మధ్యకాలంలో 634 కోట్ల డాలర్ల విదేశీ పెట్టుబడులను ఆకర్షించగలిగింది. దేశవ్యాప్తంగా ప్రాథమిక స్థాయి వైద్య వ్యవస్థలను పటిష్ఠంగా తీర్చిదిద్దడంపై ప్రభుత్వాలు శ్రద్ధ పెట్టాల్సిన అవసరం ఉంది. వైద్య సౌకర్యాల విస్తరణ, సిబ్బంది నియామకాలు అత్యంత కీలకం. కరోనా మహమ్మారి దేశవ్యాప్తంగా ఆరోగ్య వ్యవస్థల వైఫల్యాలను, లోటుపాట్లను కళ్లకు కట్టింది.