ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿರುವ ತ್ವರಿತ ಗತಿ ನ್ಯಾಯಾಲಯಗಳು ಕೇವಲ ಶೇ. 12 ರಷ್ಟು ಪ್ರಕರಣಗಳನ್ನು ಇತ್ಯರ್ಥ ಮಾಡಲು ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿರುವ ಕಾಲಾವಕಾಶ 10 ವರ್ಷಗಳಿಗಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚು.
ತ್ವರಿತವಾಗಿ ನ್ಯಾಯ ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಡುವ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ಸ್ಥಾಪಿಸಲಾದ ತ್ವರಿತ ಗತಿ ನ್ಯಾಯಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಪ್ರಕರಣಗಳ ವಿಚಾರಣೆಗೆ ಹತ್ತು ವರ್ಷಗಳೇ ಬೇಕಾಯಿತು ಎಂಬುದು ಆಶ್ಚರ್ಯವಾದರೂ ಸತ್ಯ. ಇನ್ನೂ ಇತ್ತೀಚೆಗಷ್ಟೇ ನಡೆದ 'ದಿಶಾ' ಪ್ರಕರಣದಲ್ಲಿ ತ್ವರಿತ ಗತಿ ನ್ಯಾಯಾಲಯ ರಚಿಸುವ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲೂ ದೇಶದಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಕ ಚರ್ಚೆ ನಡೆದಿತ್ತು.
ಜಮ್ಮು ಕಾಶ್ಮೀರ ಹಾಗೂ ಮಧ್ಯ ಪ್ರದೇಶ ತ್ವರಿತವಾಗಿ ನ್ಯಾಯ ವಿತರಿಸುವ ದೇಶದ ಮುಂಚೂಣಿ ರಾಜ್ಯಗಳಾಗಿದ್ದು, ಬಿಹಾರ ಮತ್ತು ತೆಲಂಗಾಣ ಅತೀ ಹಿಂದುಳಿದವಾಗಿವೆ.
ಇನ್ನೂ ಬಿಹಾರದಲ್ಲಿ ಮೂರನೇ ಒಂದು ಭಾಗದಷ್ಟು ಪ್ರಕರಣಗಳು ಪರಿಹಾರಕ್ಕಾಗಿ ಹತ್ತು ವರ್ಷಗಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಸಮಯ ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿವೆ. ಈ ವರ್ಷದ ಮಾರ್ಚ್ನ ವರೆಗೆ ಪರಿಗಣಿಸುವುದಾದರೆ ಸುಮಾರು 6 ಲಕ್ಷಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಕರಣಗಳು ತ್ವರಿತಗತಿ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ಇತ್ಯರ್ಥವಾಗದೇ ಬಾಕಿ ಉಳಿದಿದ್ದು, ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನವು ಉತ್ತರ ಪ್ರದೇಶದ್ದಾಗಿವೆ.
ಈ ಹಿಂದೆ, ಲೈಂಗಿಕ ಕಿರುಕುಳ ಪ್ರಕರಣಗಳ ತ್ವರಿತ ವಿಚಾರಣೆಗಾಗಿ ನಿರ್ಭಯಾ ನಿಧಿಯೊಂದಿಗೆ ದೇಶಾದ್ಯಂತ 1023 ತ್ವರಿತ ಗತಿ ನ್ಯಾಯಾಲಯಗಳನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸುವುದಾಗಿ ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರ ಈ ವರ್ಷದ ಆಗಸ್ಟ್‌ನಲ್ಲಿ ಘೋಷಿಸಿತ್ತು. ಆದರೆ, ದೇಶಾದ್ಯಂತ ಒಟ್ಟು 581 ತ್ವರಿತ ಗತಿ ನ್ಯಾಯಾಲಯಗಳಿದ್ದು, ಅಲ್ಲೂ ಕೂಡ ತೀವ್ರ ಸಿಬ್ಬಂದಿ ಕೊರತೆಯಿದೆ.