ஹைதராபாத் : உப்பு உற்பத்தி மற்றும் விநியோகம் ஆங்கிலேயருக்கு மிகவும் இலாபகரமான வணிகமாக இருந்தது. இதனால், இந்தியர்கள் உப்பை சுயமாக உற்பத்தி செய்வதையும் விற்பதையும் தடை செய்யும் தொடர்ச்சியான சட்டங்களை அவர்கள் அறிமுகப்படுத்தினர்.
இது ஏழை எளிய மக்கள் அனைவரையும் பாதித்தது. மறுபுறம் ஆங்கிலேய வணிகர்களுக்கு லாபத்தை கொடுத்தது. இதற்கு எதிராக உப்பு சத்தியாகிரகத்துக்கு அண்ணல் காந்தியடிகள் இந்திய தேசிய காங்கிரஸின் லாகூர் மாநாட்டில் நாட்டு மக்களுக்கு அழைப்பு விடுத்தார்.
ஒத்துழையாமையின் முதல் போராட்டம்
அண்ணலின் அழைப்பைத் தொடர்ந்து, நாடு முழுவதிலுமிருந்து அகிம்சாவாதிகள் 'உப்பு எடுக்க தடை விதிக்கும் சட்டத்தை' உடைக்கும் பயணத்தைத் தொடங்கினர். இது மக்கள் ஒத்துழையாமை இயக்கத்தின் முதல் கட்டமாகும்.
உப்பு தடைச் சட்டத்தால் ஒடிசா பெரிதும் பாதிக்கப்பட்டது, ஏனெனில் இது மாநிலத்தில் ஒரு பெரிய தொழிலாக இருந்தது. விவசாயத்துக்கு அடுத்தப்படியாக இங்கு உப்பு எடுத்தலே முக்கிய தொழிலாக இருந்தது.
இஞ்சுடி- இரண்டாவது தண்டி
ஒடிசாவில் உப்பு சத்தியாகிரகம் 1930இல் உத்கல் பிரதேச காங்கிரஸ் கமிட்டியின் தலைவர் ஹரே கிருஷ்ண மகாதாப் தலைமையில் தொடங்கப்பட்டது. ஒடிசாவில் உப்பு யாத்திரை நடைபெற்ற 'இஞ்சுடி' இரண்டாவது தண்டி என்று அழைக்கப்பட்டது.
இங்குள்ள சாந்தி ஸ்தூபி மற்றும் ஸ்மிருதி பீடம் (நினைவு) ஆகியவை உப்பு சத்தியாகிரகத்தில் கிராமத்தின் பங்கை இன்றளவும் நினைவூட்டுகின்றன. காந்தியின் அழைப்பைத் தொடர்ந்து, கோபபந்து சௌத்ரி மற்றும் ஆச்சார்யா ஹரிஹர் தாஸ் தலைமையில் 21 தன்னார்வலர்கள் கட்டால் சுவர்க் ஆசிரமத்திலிருந்து இஞ்சுடிக்கு ஏப்ரல் 6, 1930 அன்று உப்பு சத்தியாகிரகத்தை நடத்தினார்கள்.
போராட்டம்- தடியடி- கைது
