பெண்களின் வாழ்க்கையை சீரழிக்கும் பாலியல் வன்கொடுமைகளான பாலியில் ரீதியான தாக்குதல், சீண்டல் ஆகியவை மன ரீதியான பாதிப்பை உண்டாக்குகிறது. ஆதரவற்ற பெண்களை பாலியல் ரீதியாக துன்புறுத்துவது பாலியல் வன்புணர்வில் ஈடுபடுபவர்களுக்கு மகிழ்ச்சியளிக்கிறது. பாலியல் வன்கொடுமைகளுக்கு எதிராகப் பல சட்டங்கள் இருந்தாலும், ஹைதராபாத், வாரங்கல் போன்ற பாலியல் சம்பவங்கள் மனித விலங்கு பெண்களுக்கு எதிராக தொடுக்கும் தாக்குதல்களின் உதாரணங்களாக இருக்கின்றன.
பாலியல் வன்கொடுமைகளில் ஈடுபடும் குற்றவாளிகளின் கொடூரத்தன்மை, மனநிலை ஆகியவை குறித்து பலர் ஆராய்ச்சி கட்டுரைகளை வெளியிடுகின்றனர். அது தற்போது, வெளிச்சத்திற்கு வந்துள்ளது.
பாலியல் வன்கொடுமைகள் குறித்த கொள்கையாளர்களின் கருத்து என்ன?
பெண்கள் மீது ஆண்கள் சுயநினைவோடு இருக்கும்போது தொடுக்கும் பாலியல் ரீதியான தாக்குதலுக்கு பெயர்தான் பாலியல் வன்புணர்வு. இதில், பெண்கள் மீது எந்தவித குற்றச்சாட்டையும் சுமத்த முடியாது.
பாலியல் வன்கொடுமைகளில் ஈடுபடும் குற்றவாளிகளின் மனநிலை குறித்து பெண்ணியவாதியான சூசன் பிரவுன் மில்லர், 'அகெய்ன்ஸ்ட் அவுட் வில்' என்ற புத்தகத்தில் குறிப்பிட்டிருப்பார். அதில் கூறப்பட்டுள்ளதாவது:
பாலியல் வன்கொடுமைகளில் ஈடுபடும் குற்றவாளிகளின் குணங்கள்:
மற்றவர்களின் வலியில் மகிழ்ச்சியடைவது.
உற்சாகத்துடனும் உணர்ச்சி வேகத்துடனும் இருப்பர்.
மற்றவர்களைத் தாக்குவதில் உயர்வு மனப்பான்மை கொள்ளுதல். இவ்வாறு குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.
முழு மனநிலையுடன் உள்ளவர்கள் பாலியல் வன்கொடுமை சம்பவங்களில் ஈடுபடமாட்டார்கள். மன ரீதியாக பாதிப்படைந்தவர்கள்தான் பாலியல் வன்கொடுமையில் ஈடுபடுவார்கள் என நிகோலஸ் குரோத் தான் எழுதிய புத்தகமான மென் ஊ ரேப்பில் குறிப்பிட்டிருப்பார்.
ஆதரவற்றவர்களே இலக்கு:
"ஆதவற்ற பெண்கள், குழந்தைகள் போன்றவர்களையே இலக்காக குற்றவாளிகள் பயன்படுத்துவர். குழந்தைகளை குற்றவாளிகள் தேர்ந்தெடுப்பதற்கான காரணம் பாலியல் வன்கொடுமை குறித்த புரிதல் அவர்களுக்கு இருக்காது. பொம்மை, சாக்லேட் போன்றவற்றை அளிப்பதால் குழந்தைகள் பாலியல் வன்புணர்வுக்கு எதிர்ப்பு தெரிவிக்கமாட்டார்கள். உணர்வுகளை வெளிப்படுத்தமாட்டார்கள்.
மக்களுடன் மக்களாகப் பழகும்போது தங்களின் உணர்வுகளை அவர்கள் வெளிப்படுத்தமாட்டார்கள். மனதளவில் பாதிப்படைந்த அவர்களுக்கு பாலியல் வன்புணர்வு குறித்த உணர்வு எப்போது வரும் என்பதே தெரியாது" என ஜார்ஜியா டவுன் பல்கலைக்கழகத்தின் உளவியல் நிபுணர் ராபர்ட் சைமன் தெரிவித்துள்ளார்.
அனுதாபம், இரக்கம் போன்ற குணங்கள் பாலியல் வன்கொடுமை குற்றவாளிகளுக்கு இருக்காது. மனிதத்தன்மையற்ற கொடூர செயல்களை அவர்கள் செய்வார்கள் எனவும் சைமன் கூறியுள்ளார்.
காமம் மட்டுமல்ல
"60-70 விழுக்காடு பாலியல் வன்புணர்வு சம்பவங்களுக்கு காரணம் காமம் இல்லை என ஆராய்ச்சியில் தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளது. மற்றவர்களைவிட தான் உயர்வானவன் என்பதைக் காட்டிக்கொள்ளவே ஆதரவற்ற பெண்களின் மீது பாலியல் ரீதியான தாக்குதல்கள் தொடுக்கப்படுகின்றன.
தங்கள் எதிரிகளின் மீதான பழி உணர்வை தீர்த்துக்கொள்ள குழந்தைகளை கடத்துவதிலும் மனைவியை பாலியல் வன்புணர்வுக்கு உள்ளாக்குவதிலும் குற்றவாளிகள் ஈடுபடுகிறார்கள். பெண்களைவிட தாங்கள் உயர்ந்தவர்கள் என்பதைக் காட்டிக்கொள்ளவே பாலியல் வன்கொடுமை சம்பவங்களில் குற்றவாளிகள் ஈடுபடுகிறார்கள்" என சமூக விஞ்ஞானிகள் கருத்து தெரிவித்துள்ளனர்.
பாலியல் வன்கொடுமை குற்றவாளிகளை உளவியல் நிபுணரும் மருத்துவருமான ராஜத் மிஸ்ரா சிறையில் சந்தித்துப் பேசினார். அப்போது, விடுதலையாக வேண்டும் என்ற எண்ணம் குற்றவாளிகளுக்கு இருக்கிறது. குற்றத்தை செய்தோம் என்ற எண்ணமே அவர்களுக்கு இல்லை என்பதை தான் தெரிந்துகொண்டதாக ராஜத் மிஸ்ரா தெரிவித்தார்.
"90 விழுக்காடு பாலியல் வன்கொடுமைகள் தெரிந்தவர்கள் மூலமே நடக்கிறது, இதனை கூறினால் மற்றவர்கள் நம்பமாட்டார்கள் என்பதால் 25 விழுக்காடு பெண்கள் வெளியில் சொல்வதில்லை. பாலியல் வன்புணர்வுகள் திட்டமிட்டு நடைபெறுகிறது. உடல் ரீதியான சிகிச்சை மட்டுமின்றி உளவியல் ரீதியான சிகிச்சையும் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு அளிக்கப்பட வேண்டும்.
பல வகையான குற்றவாளிகள் உள்ளனர். தாழ்வு மனப்பான்மை காரணத்தால் மற்றவர்கள் மீது ஆதிக்கம் செலுத்த வேண்டும் என்பதால் ஒரு சிலர் பாலியல் வன்புணர்வில் ஈடுபடுவார்கள். உடல் ரீதியாகவும் மன ரீதியாகவும் மற்றவர்களுக்கு வலி ஏற்படுத்தி தங்களின் கோபத்தை காண்பித்து மகிழ்ச்சியடைவதற்காக ஒரு சிலர் பாலியல் வன்புணர்வில் ஈடுபடுவார்கள்.
வெறுப்புணர்வு, அவமானம், இழிவு பேச்சு, கோபம் ஆகிய காரணங்களால் ஒரு சிலர் பாலியல் வன்புணர்வில் ஈடுபடுவார்கள். மதிப்புமிக்க குணங்கள், சமூகம், உறவு, சகோதரத்துவம், தார்மீக ஆதரவு குறித்து குழந்தைகளுக்கு பெற்றோர் கற்றுத்தர வேண்டும்" என உளவியல் நிபுணர் கெளரி தேவி தெரிவித்துள்ளார்.
குழந்தைகளைத் தொடர்ந்து கண்காணிக்க வேண்டும். ஆபாச படங்கள் பார்ப்பதில், புகைப்பிடித்தல், மது அருந்துதல், வன்முறை சம்பவங்கள் ஆகியவைகளில் ஈடுபடுவதிலிருந்து அவர்களைத் தடுக்க வேண்டும். பாலியல் உணர்வுகளைக் கட்டுப்படுத்தி கல்வி, உணவு, தூக்கம் ஆகியவற்றில் 10 முதல் 16 வயதுடைய குழந்தைகள் கவனம் செலுத்தும்படி அறிவுரை கூற வேண்டும். உளவியல் நிபுணர்களை அணுக வேண்டும்.
இதையும் படிங்க...தெலங்கானா என்கவுன்டருக்கு எதிராக நீதிமன்றத்தில் மனு!
